Ο Ιμπραχήμ κουβάλησε τον Σαάντ και μετά τη Ριχάμ μακρυά από το σπίτι που καιγόταν και μετά έσωσε τον τετράχρονο γυιο τους Αχμέντ από μέσα. "Τον πήγα στο σπίτι του γείτονά μου. Ο γείτονας μού είπε ότι υπήρχε κι άλλο ένα παιδί ακόμα μέσα στο σπίτι. Το όνομά του ήταν Αλί. Γύρισα πίσω στο σπίτι του Σαάντ. Εκείνη τη στιγμή ολόκληρο το σπίτι είχε πιάσει φωτιά". Ενώ οι κάτοικοι του χωριού, περίμεναν να έρθουν οι πυροσβέστες, προσπάθησαν μάταια να σώσουν και το βρέφος Αλί, που χάθηκε στη φωτιά. "
Πυρήνας βίας.
Έξι ώρες πριν γίνει ο εμπρησμός στο σπίτι της οικογένειας Νταουάμπσα, στο υπό κατοχή χωριό της Δυτικής Όχθης, Ντούμα, στις 31 Ιουλίου, το ισραηλινό Κανάλι 2 μετέδωσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για μία ομάδα εποίκων που είχαν βάλει φωτιά στην ιστορική Εκκλησία του Πολλαπλασιασμού των Άρτων και των Ιχθύων, στην περιοχή της Γαλιλαίας του σημερινού Ισραήλ. Όταν τους συνέλαβαν, όπως αποκάλυψε στην εκπομπή του το Κανάλι 2, μέλη του πυρήνα παραδέχθηκαν ότι είχαν βάλει φωτιά στην εκκλησία καθώς και σε σπίτια και σε τεμένη στην Δυτική Όχθη.
Κατά την έρευνα βρέθηκε ένα CD που είχαν φτιάξει στο οποίο περιγράφουν τον τρόπο για να καις τους Άραβες ζωντανούς: Σπας τα παράθυρα του σπιτιού, ρίχνεις εύφλεκτο υλικό στα δωμάτια και βάζεις φωτιά στις εξόδους. «Μ’ αυτό τον τρόπο οι Άραβες τυλίγονται στις φλόγες» διαβεβαιώνουν οι οδηγίες. Μετά την φωτιά στο σπίτι των Νταουάμπσα, ο ισραηλινός στρατός έδωσε μια συνέντευξη τύπου, έξω απ’ το σπίτι. Το ντοκυμαντέρ του Αλ-Χακ, δείχνει έναν εκπρόσωπο του στρατού να δηλώνει, στα αραβικά, ότι το Ισραήλ υπόσχεται «να συλλάβει αυτούς που το έκαναν και να τους προσάγει στη δικαιοσύνη».
Κανένας δεν γνωρίζει την κενότητα τέτοιων υποσχέσεων περισσότερο από τον Χουσεϊν Αμπού Χντέιρ. Ο 16χρονος γιος του, Μοχάμεντ, απήχθη έξω από το σπίτι του στην Ιερουσαλήμ και τον κάψανε ζωντανό τον Ιούνιο του 2014, λίγες ώρες μετά από μια ακροδεξιά διαδήλωση στην πόλη κατά τη διάρκεια της οποίας οι συμμετέχοντες φώναζαν «Θάνατος στους Άραβες». «Αυτοί που απήγαγαν το γυιό μου είχαν συμμετάσχει στη διαδήλωση, η οποία τους παρείχε την ηθική κάλυψη για να απαγάγουν και να βάλουν φωτιά στο γυιό μου Μοχάμεντ» εξηγεί ο Χουσεϊν στο ντοκυμαντέρ. «Επί τέσσερεις μέρες, η ισραηλινή αστυνομία ισχυριζόταν ότι ο γυιος μου είχε σκοτωθεί λόγω οικογενειακών διαφορών» προσθέτει. «Αν δεν υπήρχαν οι κάμερες που κατέγραψαν την απαγωγή και τους απαγωγείς, η ισραηλινή αστυνομία θα είχε κλείσει την υπόθεση και θα την είχε αποδώσει κατά αγνώστων».
«Όταν ο δικαστής είναι εχθρός σου»
Οι δράστες του φόνου του Μοχάμεντ προσήχθησαν σε δίκη. Αλλά ο Χουσεΐν δεν πιστεύει ότι αυτό θα αποδώσει δικαιοσύνη στην οικογένειά του. «Το ισραηλινό δικαστικό σώμα δεν είναι αμερόληπτο. Όταν ο δικαστής είναι εχθρός σου, σε ποιον θα παραπονεθείς; Οι ισραηλινοί δικαστές ευνοούν αυτούς τους εγκληματίες.» Ο Χουσεϊν επιμένει ότι οι άνθρωποι που σκότωσαν το γυιο του δε θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να διαπράξουν το έγκλημα κατ’ αρχάς. «Η αστυνομία συνεργάστηκε μαζί τους παρά το γεγονός ότι έπρεπε να τους έχουν συλλάβει πριν κάψουν και σκοτώσουν τον Μοχάμεντ» λέει.
Μπορεί κανείς να φανταστεί, ότι ο Σαάντ και η Ριχάμ Νταουάμπσα θα έλεγαν το ίδιο ακριβώς γι’ αυτούς που δολοφόνησαν τον 18 μηνών Αλί. Αλλά ο Σαάντ πέθανε από τα τραύματά του μία βδομάδα μετά την επίθεση και στη συνέχεια η Ριχάμ υπέκυψε στα δικά της ένα μήνα μετά.
Ατιμωρησία
Σχεδόν δύο μήνες μετά την επίθεση, δεν έχει γίνει καμία δίωξη σχετικά με το έγκλημα, αν και η ισραηλινή κυβέρνηση γνωρίζει ποιοι το έκαναν. Η υπόσχεση του εκπροσώπου του ισραηλινού στρατού να συλλάβει τους δολοφόνους της οικογένειας Νταουάμπσα, ήταν απλώς κυνική, δοθείσης της πολύχρονης ιστορίας εποίκων που επιτίθενται στους Παλαιστίνιους και στις σοδιές τους, στα σπίτια τους και στους ναούς τους χωρίς κανείς να τιμωρείται. Αλλά είναι ακόμα και τελείως ανειλικρινής, καθώς ο στρατός προστατεύει αυτή την ίδια την παρουσία των εποίκων στη Δυτική Όχθη μέσω της βίαιης κατοχής του, που αποστερεί από τους Παλαιστίνιους τα πιο βασικά τους δικαιώματα.
Ο στρατός του Ισραήλ είναι στην υπηρεσία των εποίκων, που αποτελούν ένα αναγκαίο συστατικό του κρατικού σχεδίου αποικιοποίησης. Γιατί ο στρατός να επιβάλει σκληρότερες τιμωρίες στους εποίκους, από τη στιγμή που οι ίδιοι οι ένστολοι στρατιώτες του διαφεύγουν καθημερινά της τιμωρίας όταν δολοφονούν Παλαιστίνιους στα σημεία ελέγχου, όπως έκαναν με την 18χρονη Χαντίλ Σαλάχ Χασλαμούν, την Τρίτη;
To να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη σε μια οικογένεια Παλαιστινίων στα ισραηλινά δικαστήρια σημαίνει ότι αγνοεί πλήρως την πραγματικότητα του συστήματος και ποιον έχει σχεδιαστεί να εξυπηρετεί.
Της Μορίν Κλαιρ Μέρφυ * (μετάφραση Νέλλη Μαρτίνου)
* Η Μορίν Κλαίρ Μέρφυ είναι διευθυντική συντάκτρια στον ιστότοπο «The Electronic Intifada» και ζει στο Σικάγο.
Πηγή:
omniatv.com
electronicintifada
