Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

"Αρχή Ολυμπιακών αγώνων: 776 π.Χ. ή 884 π.Χ…. ή μήπως ακόμα αρχαιότερη;Του Μ. Καλόπουλου"

Μετά τον διαπιστωμένο διωγμό της γνώσης και των βιβλίων Θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα, που δείχνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε προκείμενου με τα λιγοστά στοιχεία που απέμειναν, να ορίσουμε γεγονότα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, όπως π.χ. την ιστορική γέννηση της ολυμπιακής ιδέας.
Όλοι γνωρίζουν ως έναρξη της πρώτης (καταγεγραμμένης) Ολυμπιάδας το έτος 776 π.Χ. στην Ολυμπία. Λίγοι γνωρίζουν όμως, ότι αυτή ήταν η 28η Ολυμπιάδα! Το ιδιαίτερο δε συμβάν που έθεσε την ολυμπιάδα αυτή στην αφετηρία της ολυμπιακής ιδέας, ήταν το γεγονός ότι απλώς από τους αγώνες αυτούς και εντεύθεν, οι Έλληνες κατέγραφαν επιμελώς τα ονόματα των ολυμπιονικών! Αυτό θεωρήθηκε τόσο σημαντικό, ώστε κατά την αρχαιότητα έγινε αφετηρία χρονολογήσεων...!
Η έναρξη λοιπόν της Ολυμπιακής ιδέας, φαίνεται πως ξεκίνησε πολλά χρόνια νωρίτερα στην εποχή του Λυκούργου. Αυτό δε, προκύπτει από έναν χάλκινο εγχάρακτο δίσκο «τον Ιφίτου δίσκον»[1] όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλιακά 5.20.1) τον οποίο είδε ο ίδιος στην αρχαία Ολυμπία.
 Με βάση δε τα βασιλικά ονόματα (Ιφίτου και Λυκούργου) επί του δίσκου, και των υπόλοιπων ιστορικών αναφορών περί ιερής ειρήνης: «ιερής εκεχειρίας» μεταξύ τους, φαίνεται πως ο ολυμπιακός αυτός δίσκος, όριζε με σχετική ακρίβεια την αληθινή εναρκτήρια χρονολογία, μεταθέτοντας την έναρξη των Ιέρων ολυμπιακών αγόνων, στον χώρο της Ολυμπιάς κατά 118 χρόνια ενωρίτερα!
Περί του ολυμπιακού αυτού δίσκου και σημαντικές ακόμα γενέθλιες λεπτομερές του ιερού τόπου της Ολυμπίας αναφέρουν: Αριστοτέλης απόσπασμα 8. 44. 533 και Πλούταρχος «Λυκούργος» 1.1.9.
Φαίνεται λοιπόν πως η πραγματική εναρκτήρια χρονολογία των ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, βρίσκετε αν στην γνωστή μας χρονολογία 776 π.Χ. προσθέσουμε 108 χρόνια, δηλαδή 27 ακόμα ολυμπιάδες, 27Χ4=108), για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι’ αυτές γραπτά αρχεία, ή λόγω "σωτηριακών" εμπρησμών, δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια μας άλλες γραπτές αναφορές! Μόνο έτσι φτάνουμε στην έναρξη των ιερών αγώνων της ειρήνης, δηλαδή της αρχικής Ολυμπιάδος, στο έτους 884 π.Χ.!!! [2]
Βέβαια όλα αυτά τα πολύ εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα, χρίζουν πράγματι περαιτέρω έρευνας και τεκμηρίωσης! Αλώστε η ολυμπιακή ιστορία πρέπει να είναι κατά πολύ ακόμα αρχαιότερη, μιας και ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και αυτούς τους χρόνους του Τρωικού πολέμου, αφού ο Πολυδεύκης ένας εκ των Διοσκούρων που συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν Ολυμπιονίκης πυγμάχος: «ο πυκτεύων Πολυδεύκης» Παυσανίας «Ηλιακά». (5.8.4)
Το εντυπωσιακότερο μάλιστα όλων είναι, όπως μας πληροφορούν άλλες πήγες, ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες προς τιμήν της «μητέρας των Θεών Γαίας», (ή Ρέας) χάνονται με διάφορες παραλλαγές ακόμα περισσότερο στα βάθη καμπόσων χιλιετιών! Ο Παυσανίας ξανά στα Ηλιακά του, εξηγεί ότι πολύ πριν απ’ αυτή την ανακήρυξη της Ολυμπίας σε ιερό χώρο αγώνων: «ο τόπος ήταν ήδη ιερός απ’ την εποχή του χρυσού γένους[3]... έλεγαν μάλιστα ότι εδώ πάλεψε ο Δίας με τον ίδιο τον πατέρα του τον Κρόνο για την βασιλεία και τον νίκησε... (αυτή είναι μια άλλη εξαιρετικά εντυπωσιακή εκδοχή διάδοχης Κρόνου και Διός, για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε!) μεταξύ δε των άλλων αναφέρεται ότι και ο Απόλλωνας νίκησε στον δρόμο (αγώνα δρόμου) τον αδελφό του Ερμή και στην πυγμαχία τον Άρη»! Παυσανίας ηλιακα 7.6-10 
Φαντασθείτε το! Οι "θεοί" των Ελλήνων κατά την εκδοχή αυτή, ήταν θεο-βασιλείς και μάλιστα Ολυμπιονίκες!
Χάνονται λοιπόν οι ιστορίες των Ελλήνων, στους ατέλειωτους χρόνους του μύθου... εως και του χρυσού γένους:
«Τον αγώνα τον Ολυμπικόν λέγουσιν Ήλείων οι τα αρχαιότατα μνημονεύοντες. Κρόνον την εν ουρανώ σχείν βασιλείαν πρώτον και εν Όλυμπία ποιηθήναι Κρόνω ναόν υπό των τότε ανθρώπων, οι ωνομάζοντο χρυσούν γένος. Διός δε τεχθέντος επιτρέψαι Ρέαν του παιδός την φρουράν τοις Ιδαίοις Δακτύλοις, καλουμένοις δε τοις αυτοίς τούτοις και Κούρησιν, αφικέσθαι δε αυτούς εξ Ίδης της Κρητικής, [πρός] Ηρακλέα και Παιωναίον και Επιμήδην και Ιάσιόν τε και Ίδαν, τον δε Ηρακλέα παίζοντα – είναι γαρ δη αυτόν πρεσβύτατον ηλικία – συμβαλείν τούς αδελφούς ες άμιλλαν δρόμου και τον νικήσαντα εξ αυτών κλάδω στεφανώσαι κοτίνου, παρείναι δε αυτοίς πολύν δη τι ούτω τον κότινον ως τα χλωρά έτι των φύλλων υπεστρώσθαι σφάς καθεύδοντας». Pausanias Perieg., Graeciae descriptio 5.7.7.2.

Κάποτε λοιπόν, πολύ πριν χτίσουμε "Παρθενώνες", και ολόχρυσες βιβλιοθήκες, φαίνεται πως εμείς τα παιδία της Μεσογαίας... ξέραμε να τιμούμε την αξιοσέβαστη «Μάννα Γη» την «Γαία»... με τέτοιους ανεπανάληπτους θεσμούς ειρήνης!
Όλα αυτά όμως και αμέτρητα αλλά παγκόσμιου ενδιαφέροντος ιστοριο-μυθολογικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να αναστήσουν το ένδοξο παρελθόν μας, χάθηκαν για πάντα στους βανδαλισμούς κάποιων θερμοκέφαλων "σωτήρων", που χωρίς ίσως να το ξέρουν, έγιναν το διαμελιστικό σπαθί στο χέρι του Αβραάμ, για τον διαμελισμό του έθνους των Ελλήνων, και η πυρπολιτική δάδα για τον ολοσχερή καυτηριασμό κάθε δυνατότητας επανένωσής τους.
Απόσπασμα από άρθρο του Μ. Καλόπουλου: «Το ολυμπιακό ιδεώδες και το μεγαλείο του ελληνικού πνεύματος», που δημοσιεύτηκε στις 24/6/99 στο Περιοδικό Peloponnesian union of america σελ.29-31.
………………………………………





Καλόπουλος Μιχάλης
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τηλ. 2310 - 770100      

                    
PELOPONNESIAN UNION OF AMERIKA
Προς το Πρόεδρο του Δ. Σ. της:
Πελοποννησιακής Ένωσης Αμερικής
Κύριο Μ. Μιχαλακόπουλο και προς κάθε αρμόδιο
27-0239 Avenue, L.I.C. (LONG ISLAND CITY)
N.Y. 11101 U.S.A.
WWW. pua.org e-mail@pua.org
Tel. (212) 681-8991 Fax (212) 661-1575
www.promitheas.Gr                                  
                                      
Θεσσαλονίκη 8/4/99
Εις απάντηση της επιστολή σας με αρ, Πρωτ. 216/99
Εκλεκτοί συνέλληνες της Ένωσης Πελοποννήσου Αμερικής:
Με πολύ χαρά έμαθα τα ευχάριστα νέα σας, και τους σκοπούς της ένωσης σας, και εκ βαθέων σας εύχομαι κάθε επιτυχία στον εθνωφελή και εξαιρετικά πολιτισμογόνο στόχο των προσπαθειών σας!
Ο δρόμος των Ελλήνων έχει πάψει προ πολλού να είναι ανθόσπαρτος και στις προσπάθειες σας αυτές σίγουρα βρέθηκαν και θα βρεθούν εξαιρετικά ακόμα εμπόδια! Μόνο με την βαθιά επίγνωση των αξιών που υπηρετείτε θα βρείτε και την δύναμη να επιμείνετε στον φαινομενικά ανέφικτο δρόμο του επανελληνισμού των Ελλήνων!
Περάσαμε καταιγίδες αφελληνισμού απίστευτης έντασης και διάρκειας και είναι επόμενο κάθε τι ελληνικό να φαντάζει ξένο και απόμακρο! Ο ίδιος ο Έλληνας εκτός από την άμετρη έμφυτη δική του ελευθερία, έχει πλέον σύμφυτες ξένες ροπές και τάσεις! Ο φοβικός Έλλην με την αφοριστική και ευχητική του σκέψη και τους επίμονους θρησκευτικούς προστατευτισμούς του, είναι ένα καινούργιο μοντέλο Έλληνος ανθρώπου με κατά παραγγελία μνήμη και σεβάσματα!!!
Θα δυσκολευτείτε λοιπόν να βάλετε σε τάξη τα ετερόκλητα στοιχεία του νεότερου Έλληνα και να συνυπάρξουν με την ρωμαλέα φιλαληθή αρετή της αρχαιότητας. Ο στόχος της ελληνοπρεπούς Ολυμπιάδος που εξυπηρετεί τα μέγιστα τον αναγκαίο επανελληνισμό των Ελλήνων, μπορεί να ξεπερνά κάθε ευσεβή μας πόθο, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι ανέφικτος. Μπορεί στο παρελθόν να φαίνεται ότι απέτυχαν κάποιες προσπάθειες όπως αυτές του Α. Σικελιανού, αλλά τώρα όλοι δέχονται ότι το σημερινό ρεύμα ελληνότροπων εξελίξεων, χρωστάει πάρα πολλά στο ζευγάρι αυτών των ένθερμων Ελλήνων!
Χρειάζεστε πάντως εμπνευσμένους χειρισμούς και προσεκτική εκτίμηση των νέων δεδομένων. Υπάρχει η φωτιά που καίει και τρομοκρατεί και η φωτιά που ζεσταίνει και φωτίζει... μόνο η δεύτερη όμως είναι δώρο του Προμηθέα στους ‘’θνητούς’’!
Χαίρομαι που θεωρείται το συγγραφικό μου έργο βοηθητικό στην κατεύθυνση των προσπαθειών σας και θα ήμουν περήφανος αν μπορούσα να παραβρεθώ στο ιδρυτικό σας συνέδριο στις 24-27 Ιουνίου του 1999 στην Νέα Υόρκη! Έχω κάθε διάθεση με τις καυτές πραγματικά πληροφορίες που έχουμε πια στα χέρια μας, να συνεισφέρω στην συγκέντρωση του δυναμικού της Ελληνικής παροικίας σ’ έναν στόχο αφυπνιστικό, του συνολικού ένδοξου παρελθόντος μας όπως αυτός του επανελληνισμού της Ολυμπιάδος! Η πρόσκληση σας με χαροποίησε και με τιμά όλως ιδιαιτέρως, αλλά το κόστος μιας τέτοιας συμμετοχής ξεπερνά δυστυχώς τις παρούσες δυνατότητές μου!
Πείρα το θάρρος λοιπόν να σας γράψω τα λίγα αυτά προτρεπτικά λόγια, μια και εξ’ αφορμής του συγγραφικού μου έργου έχω γίνει αποδέκτης συνολικότερων μηνυμάτων απ’ το ευρύτερο φαινόμενο του ανατέλλοντος ελληνισμού και έχω διαμόρφωση άποψη για τις πραγματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτού του είδους οι προσπάθειες!
Κύριο δε συμπέρασμα των εδώ εμπειριών μου είναι η ανάγκη προσεκτικότερης (στοχαστικότερης θα έλεγα) εκτίμησης των δεδομένων του αρχαιοελληνικού γίγαντα! Αποφυγή των βιαστικών και ακραίων ερμηνειών, αναλυτική και εκλεκτική διάθεση απέναντι στις ερμηνείες των ατέλειωτων και εξαιρετικά εντυπωσιακών στοιχείων που σαν ορμητικώς χείμαρρος τρέχουν πια μπροστά απ’ τα έκπληκτα μάτια μας!
Αναντικατάστατη όμως και πάνω απ’ όλα αναγκαία θεωρό για τις προσπάθειες σας την διαμόρφωση μιας μικρότερης συντροφιάς φίλων που με γνώσεις, καλλιέργεια δημόσιου λόγου και ευέλικτη πολυσύνθετη σκέψη, θα προετοιμάζει τους Ελληνοπρεπείς στόχους σας, αλλά παράλληλα θα μελετά και το ευρύτερα αποδεκτό προφίλ τους! Η μικρή αυτή ομάδα είναι αναντικατάστατη προϋπόθεση για την βαθύτερη κατανόηση των αρχαιοελληνικών μας θησαυρών και την οργανωμένη προώθηση τους! Είναι η σχολή αναζήτησης ιδεών και συμπεριφοράς που θα ξεναγήσει τους πολλούς στις ομορφιές της ‘’Ελλάδος’’ και θα εμπνεύσει αρχές φρόνιμα και Ελληνικές αρετές σ’ αυτούς όσους θα είναι χαλαρά συνδεδεμένοι με την οργάνωση σας!
Οι μηχανισμοί υποτίμησης και δυσφήμησης των Ελληνικών ιδεών, είναι με τέτοια ακρίβεια τοποθετημένοι, ώστε εδώ και εκατονταετίες αχρηστεύουν με επιτυχία όλες της προσπάθειες επανεμφάνισης των ‘’Ελλήνων’’!
Θα ήταν εξαιρετικά αφελές από μέρους μας να πιστέψουμε, ότι η ενθουσιώδης διάθεση μας μόνο, είναι αρκετή για να ξεπεραστούν τα σοβαρά εμπόδια του επανελληνισμου μας. Χρειάζεται να καταλάβουμε επιτέλους την ανάγκη της Οδυσσειακής πολυεπίπεδης και πολύτροπης νόησης! Κάθε απόπειρα αναβίωσης των ελληνικών αξιών αποδεικνύεται εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία! Ο τρωικός πόλεμος ήταν εμφύλιος... γι’ αυτό κράτησε "δέκα" χρόνια! Αν δεν υπήρχε η "Αθηνά" και ο Οδυσσέας... θα πολεμούσαν ακόμα!
Ακούγεται σκληρό αλλά είναι μάλλον αλήθεια. Από την εποχή που το ωραιοποιημένο ψεύδος επικράτησε, τις τελευταίες εκατονταετίες εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, μετρούμε απόλυες και αποτυχίες στις τάξεις των φιλοπρόοδων ανθρώπων! Αποδεικνύεται, ότι τέτοιες, (όπως και η δική σας), υπέροχες ιδεολογικά προσπάθειες κρατούν λίγο, αν δεν στηρίζονται στους ώμους μεγαλοφυών ανθρώπων! Έχετε ανάμεσα σας μεγαλοφυείς ανθρώπους; Αν όχι... βρείτε τους ή "φτιάξτε" τους!  
Για μένα ισχύει το ρητό: πες μου τους υποψιασμούς σου να σου πω ποιος είσαι! Τίποτε δεν είναι απλό όταν μεγαλουργείς!
Απ’ την δική μου συγγραφική συνδρομή σας προαναγγέλλω την έκδοση ενός νέου βίβλου μου με τίτλο: «Αβραάμ ο Μάγος» με άφθονα στοιχεία για τις ισόβιες αναζητήσεις όλων μας και αρκετούς υποψιασμούς στους οποίους μπορούμε φαντάζομαι να στηρίξουμε κάτι απ’ την αφύπνιση μας! Θα ακολουθήσει ένα ακόμα βιβλίο που γράφω παράλληλα με τίτλο: «Το θέατρο της σωτηρίας», με το οποίο φαντάζομαι θα τελειώσει η σειρά ΒΙΒΛΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
Αν χρειασθείτε βιβλία δικά μου ή με ανάλογη θεματολογία γράψτε μου, υπάρχουν θαυμάσια βιβλία που ξεναγούν υπέροχα στα άδυτα της συνταρακτικής ιστορίας μας!
Σας στέλνω το «Ελληνική Νομαρχεία» που θα έπρεπε να είναι το "ευαγγέλιο" κάθε Έλληνα, καθώς και δυο κασέτες. Η μια είναι, με τα δεινά απ’ τους άνανδρους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς! Πρόκειται πράγματι για τους ίδιους ακριβώς αρχαίους εχθρούς της ανθρωπότητας, που στην ευλογημένη Γαία και στα αδύναμα παιδία της, ρίχνουν: «πληγές μεγάλες και πονηρές» μόνο που δυστυχώς σήμερα είναι πολύ μεγάλες και πολύ πονηρές! Μια δεύτερη κασέτα, είναι από και μια συζήτηση που συμμετείχα στην ΕΤ3 για τα Ελευσίνια Μυστήρια!
Εύχομαι σε όλους σας επιτυχία, υγειά κάθε τι καλό, καθώς και ταχύτατο ποιοτικό και κεφάτο επανελληνισμό!
                                                                                                                                              Φιλικότατα
Μ. Καλόπουλος
Επειδή για τους λόγους που σας προανέφερα, αν και το επιθυμώ ιδιαιτέρως, δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ στο ιδρυτικό σας συνέδριο, θα ήθελα αν το κρίνετε σκόπιμο να διαβαστεί στους συνέδρους το παρακάτω χαιρετιστήριο -σημείωμα!




προσ τουσ εκλεκτουσ συνεδρουσ
PELOPONNESIAN UNION OF AMERIKA
Αγαπητοί συνέλληνες, λέγομαι Καλόπουλος Μιχάλης, είμαι συγγραφέας και θαυμαστής της αρχαιοελληνικής σοφίας. Με συγκίνηση σας στέλνω τους χαιρετισμούς μου απ’ την Θεσσαλονίκη και από τέσσερις τουλάχιστον συλλόγους μελέτης και προώθησης των Ελληνικών αξιών: «Απόλλων», «Δευκαλίων», «Τετρακτίς» και «Δίαυλος Ελλήνων»!
Με ενθουσιασμό χειροκροτούμε τις προσπάθειες σας για τον επαναπατρισμό του ιερότερου και διασημότερου ανά τον κόσμο Ελληνικού συμβόλου της έμπρακτης ειρήνης, την Ολυμπιάδα! Ένα σύμβολο πολιτισμού και αγωνιστικότητας, που ξεπέρασε σε λάμψη και διδακτική ακτινοβολία οποιοδήποτε άλλο πολιτισμικό μήνυμα ή θεσμό που γέννησε ποτέ λαός σε παγκόσμια κλίμακα!
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε λίγες ενδιαφέρουσες σκέψεις που αφορούν το συνέδριο σας. Υπήρχε λοιπόν στην αρχαία Ολυμπία, μέχρι τους χρόνους του περιηγητή Παυσανία, ένας εγχάρακτος χάλκινος δίσκος που τον είδαν πολλοί και που εξηγούσε τα γενέθλια γεγονότα της αρχικής Ολυμπιάδος!
Είδαν λοιπόν (μεταξύ άλλων και ο Αριστοτέλης), έναν χάλκινο δίσκο, «τον Ιφίτου δίσκον» όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλιακά 5.20.1) επί του οποίου με γράμματα αρχαία (!..) κυκληδόν εχαραγμένα «το όνομα του Λυκούργου διεσώζετο καταγεγραμμένο και τα της ιεράς εκεχειρίας». Όριζε λοιπόν ο δίσκος αυτός, από την εποχή του Νομοθέτη Λυκούργου, (τέλος 9ου με αρχές 8ου αι.π.κ.χ.[1]) την περιοχή της Ολυμπίας, ως τόπο ιερής εκεχειρίας και ειρηνικών αγόνων στο όνομα του Διός! Πλούταρχος «ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ» 1.1.9
Ο σημαντικός αυτός ολυμπιακός δίσκος[2] βάση των Βασιλικών ονομάτων (Ίφιτου και Λυκούργου) και των υπόλοιπων ιστορικών αναφορών, φαίνεται πως όριζε με ακρίβεια την γενέθλια χρονολογία της ιερής Ολυμπίας, μεταθέτοντας την έναρξη των ολυμπιακών αγόνων στον χώρο αυτό κατά 118 χρόνια ενωρίτερα απ΄ την γνωστή σε όλους μας Ολυμπιάδα του 776 π.κ.χ!
Έτσι λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε και να γίνει ευρύτερα γνωστό, ότι στο έτος 776 π.κ.χ. (που όλοι γνωρίζουμε) δεν άρχισαν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Ολυμπία, αλλά τότε άρχισε η καταγραφή (καταλογοποίηση) των ένδοξων ονομάτων των ολυμπιονικών! Αυτό θεωρήθηκε τόσο σημαντικό, ώστε κατά την αρχαιότητα έγινε αφετηρία χρονολογήσεων...! Η πραγματική λοιπόν γενέθλια χρονολογία των ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, βρίσκετε αν προσθέσουμε 108 χρόνια! Δηλαδή 27 ακόμα Ολυμπιάδες για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι’ αυτές γραπτά αρχεία! Μόνο έτσι φτάνουμε στα πρώτα πραγματικά γενέθλια της ιερής Ολυμπίας, δηλαδή στο έτους 884 π.κ.χ!!! [3]
Βέβαια όλα αυτά τα πολύ εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα, χρίζουν πράγματι περαιτέρω έρευνας και τεκμηρίωσης! Αλώστε η ολυμπιακή ιστορία ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και τους χρόνους του τρωικού πολέμου, αφού ο Πολυδεύκης ένας εκ των Διοσκούρων που συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν Ολυμπιονίκης πυγμάχος: «ο πυκτεύων Πολυδεύκης» Παυσανίας «Ηλιακά».(5.8.4)
Γνωρίζουμε μάλιστα από άλλες πήγες ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες, προς τιμήν της μητέρας των Θεών Ρέας ή Γαίας, χάνονται με διάφορες παραλλαγές στα βάθη των αιώνων! Ο Παυσανίας μάλιστα, ξανά στα Ηλιακά του (7.6-10) εξηγεί ότι πολύ πριν απ’ αυτή την ανακήρυξη της Ολυμπίας σε ιερό χώρο αγώνων: «ο τόπος ήταν ιερός απ’ την εποχή του χρυσού γένους... έλεγαν μάλιστα ότι εδώ πάλεψε ο Δίας με τον ίδιο τον πατέρα του τον Κρόνο για την βασιλεία και τον νίκησε... μεταξύ δε των άλλων αναφέρεται ότι και ο Απόλλωνας νίκησε στον δρόμο τον αδελφό του Ερμή και στην πυγμαχία τον Άρη»!    Φαντασθείτε το!!! Οι θεοί των Ελλήνων ήταν Ολυμπιονίκες!!!
Χάνονται λοιπόν οι ιστορίες των Ελλήνων στους ατέλειωτους χρόνους του μύθου! Κάποτε λοιπόν, πολύ πριν χτίσουμε Παρθενώνες, φαίνεται πως τιμούσαμε την Μάννα Γη την Γαία... εμείς τα παιδία της Μεσογαίας... με τέτοιους ανεπανάληπτους θεσμούς ειρήνης!
Βέβαια, μπορεί οι σωματικές μας άσκησης να έφτασαν στα παγκοσμίως τιμημένα ύψη μιας Ολυμπιάδας! Τι απέγινε όμως με τις πνευματικές μας ανησυχίες, που κι αυτές κατέληξαν θαυμαστά κοινωνικά συστήματα, πανεπιστημιουπόλεις, τεχνολογία, και κάθε τύπος απελευθερωτικής παιδείας! Τι απέγιναν οι ιαματικές μας αναζητήσεις φαρμακογνωσίας ιατρικής και νοσολογίας!
Όλες αυτές οι θαυμαστές γνώσεις και οι αρετές... τα πνευματικά παιδιά των Ελλήνων... συσσωρεύτηκαν στις αξιοθαύμαστες βιβλιοθήκες των τότε Ελλήνων, στην Ιωνία, την μητρόπολη του φωτός Αθήνα, καθώς και στην μοναδική Αλεξάνδρεια!
Στην Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη, θέλω λίγο να σταθούμε! Στην μεγαλύτερη και αρχαιότερη αυτή πανεπιστημιούπολη του κόσμου, τους επισκέπτες της χρυσοστόλιστης[4] αυτής βιβλιοθήκης περίμενε ένα έκθεμα ανεπανάληπτης τεχνολογικής αρτιότητας! Ένα πραγματικό πανεπιστημιακό έκθεμα απίστευτης τεχνολογίας, ένα επίτευγμα που του οφείλουμε τουλάχιστον την τιμή της καύχησης!
Δώστε παρακαλώ την δέουσα προσοχή στην ανάγνωση των λεπτομερειών απ’ τον Σουΐδα, καθώς μας μεταφέρει μέσα στην μεγαλειώδη πανεπιστημιακή Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη: «Μαγνήτης λίθος καλείται ο έχων την φυσικήν ενέργειαν προς εαυτόν να έλκει τον Σίδηρον. Εις δε την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εις το Σεράπειο, (βιβλιοθήκη και ναός μαζί) πλάνης και κακουργίας τοιούτον τι μηχάνημα[5] ξόανον (άγαλμα) κατασκευάσαντες εκ χαλκού και εις την κεφαλήν σίδηρον ένδοθεν έθεσαν, τον δε λίθον τούτον (τον μαγνήτη) στις υποδοχές άνωθεν της στέγης έθεσαν. Το δε (άγαλμα) υπό της φυσικής βίας (μαγνητισμού) ελκόμενον του λίθου, μετέωρον γαρ εκρέματο, δια πολλύς μηχανής και τέχνης εκρατείτο μέσον εδάφους και ορόφου, θαυμαζόμενον και μη παντελώς κατασπόμενον»[6] Σουΐδας «Μαγνήτης» Το αριστούργημα αυτό χάθηκε στην πυρά της μισαλλοδοξίας!
Η Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη δεν φιλοξενούσε απλά τις τέχνες και τα διανοήματα των Ελλήνων, φιλοξενούσε κυριολεκτικά την μνήμη του κόσμου! Οι υπεύθυνοι Έλληνες αντέδρασαν με επίγνωση των τεράστιων ευθυνών τους, κατασκευάζοντας για τον φόβο του τυχαίου αφανισμού μια δεύτερη βιβλιοθήκη όπου εφυλάσσοντο τα αντίγραφα της πρώτης!!!
Συγκλονιστική πραγματικά είναι η πληροφορία που θέλει τους φιλόπονους δημιουργούς Έλληνες, του αλεξανδρινού αυτού θησαυρού, απ’ την έγνοια της διατήρησης και την αγάπη της διαφύλαξης των γραπτών θησαυρών της σοφίας, να έχουν κατασκευάσει και δεύτερη βιβλιοθήκη στον πανεπιστημιακό αυτόν χώρο του Σεράπειου, την επονομασθήσα «θυγατρική βιβλιοθήκη» για την φύλαξη αντιγράφων της κυρίας βιβλιοθήκης! «Εγένετο δε άνω εν τω Σεραπείω και ετέρα βιβλιοθήκη θυγάτηρ αυτής ονομασθείσα» Επιφάνιος «περι μετρων και σταθμων» 326.32.  
Δυστυχώς όμως, ούτε αυτή «θυγατέρα (θυγατρική) βιβλιοθήκη» ξέφυγε απ’ την βαρβαρική μισαλλόδοξη πυρά! Ούτε βέβαια και καμία άλλη από τις είκοσι (20) μικρότερες σχολές-βιβλιοθήκες που βεβαιωμένα διέθετε μόνο ή Αλεξάνδρεια!
Ναι. Δεν θα ήταν ούτε υπερβολή ούτε ψέμα αν λέγαμε ότι ένα δάκρυ αγανάκτησης κυλάει απ’ τα μάτια και του πιο συγκρατημένου εκτιμητή. Επρόκειτο για τον παγκόσμιο Παρθενώνα του πνεύματος και την εφηβική ψυχή της γνώσης! Το κάψιμο τόσων βιβλιοθηκών υπήρξε το μεγαλύτερο και το απεχθέστερο έγκλημα όλων των εποχών, που συντετριμμένοι οφείλουμε τουλάχιστον την τιμή της μνήμης!
Εκεί εκτός των άλλων κάηκαν οι ιαματικότερες ανακαλύψεις του θεραπευτή Έλληνα! Τα σημαντικότερα έργα ιατρικής και φαρμακολογίας που επρόκειτο να απαλύνουν τον πόνο της αγωνιζόμενης και πάσχουσας ανθρωπότητας!
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και με τα αποκαΐδια της σοφίας των Ελλήνων, σκεφθείτε πόσο πόνο και θάνατο παραμέρισε το Ελληνικό θεραπευτικό πνεύμα!
Ποιοι όμως και πόσοι θυμούνται σήμερα, ότι όλος ο πόνος της γης θεραπεύετε στους ολόλαμπρους σημερινούς ναούς του Απόλλωνα... τα «Ασκληπιεία» όπως θα έπρεπε οπωσδήποτε να ονομάζονται παγκοσμίως τα νοσοκομεία;! Ποιοι λοιπόν εκτός από μας τους Έλληνες θα πρέπει να ενδιαφερθούν γι’ αυτό, ώστε ευγενικά αλλά σταθερά να επισημαίνουμε, ότι είναι άδικο τα ιδρύματα που λειτουργούν εντελώς με την Ελληνο-Ιπποκρατική ιατρική και κάνουν θαύματα θεραπείας ακολουθώντας κατά γράμμα τις υποδείξεις των πρωτο-ευεργετών της ανθρωπότητας Ελλήνων, να εξακολουθούν να ονομάζονται έτσι αόριστα... νοσοκομεία ή Hospitall και να μη φέρουν παγκοσμίως, τιμής ένεκεν, το όνομα του ιδρυτή τους, του μέγα Ασκληπιού ή έστω του 18ου διάσημου ανεψιού του, του Μέγα Ιπποκράτη! Δεν είναι άλλωστε μακριά η στιγμή που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα ρωτούν να μάθουν... ποιος ήταν αυτός ο... «Χόσπιταλ» του οποίου το όνομα φέρουν αυτοί οι υπέροχοι ναοί της περίθαλψης και της υγείας!
Και μην αμφιβάλετε καθόλου, ότι αν εμείς δεν υπενθυμίσουμε και δια της διάδοσης ιδεών δεν διεκδικήσουμε σθεναρά την πατρότητα των ελληνικότατων αυτών και άλλων παρόμοιων αγαθών, πως σύντομα θα βρεθεί (για φαντάσου) ακόμα και αυτός «ο Μίστερ Χόσπιταλ» για να διεκδικήσει, όχι μόνο την ιστορία και τους άθλους του Ασκληπιού, αλλά και ολόκληρη την Ιπποκρατική ιατρική!
Οι διεκδικητικοί λαοί δεν περιμένουν, θα κλέψουν αυτό που δεν έχουν από μας, που έχουμε και το περιφρονούμε! «Διεκδικώ άρα υπάρχω», λένε όσοι δεν έχουν! Εμείς οφείλουμε λοιπόν τουλάχιστο ένα καθημερινό κεράκι μνήμης στην αξιοπρέπεια και το μεγαλείο των προγονών μας!
Αυτό είναι το αληθινό αγωνιστικό ολυμπιακό πνεύμα για όλους μας, που τόσο υπέροχα τιμάτε εσείς σήμερα εδώ, δια της αξιοθαύμαστης αυτής συνάξεως σας! Η Ολυμπιακή ιδέα, (της οποίας τον επαναπατρισμό όλοι επιθυμούμε), είναι η αντιπροσωπευτικότερη ειρηνική διεκδίκηση τιμών και αρετών του Ελληνικού αγωνιστικού πνεύματος!
Δεν διεκδικούμε όμως μόνο τον επαναπατρισμό της Ολυμπιάδος, διεκδικούμε και το σύνολο της αξιοπρεπούς και ανεπανάληπτης ιστορίας των Ελλήνων, χωρίς αποκρύψεις, διαστροφές, παραλήψεις! Διεκδικούμε παιδία και μνήμη αντάξια των Ελλήνων!
Σήμερα ξεπερνώντας τα αφανιστικά χτυπήματα αιώνων, είναι καιρός αντίθετα στο ρεύμα των πολιτισμοκτόνων εντολών, με Ελληνικό κουράγιο και πρωτοβουλία να οικοδομήσουμε μνημείο διεκδίκησης της Ελληνικής παρουσίας. Ναι λοιπόν, η Ελληνική ολυμπιάδα που εσείς προωθείτε... μαζί της θα φέρει πολύτιμες μνήμες και όλα όσα ο Έλληνας έχασε και δικαιούται να ξανααποκτήσει!                                                                          
Είμαι ο Μιχάλης Καλοπουλος και σας εύχομαι εγκαρδίως κάθε επιτυχία στον επαναπατρισμό της Ολυμπιάδος, ευτυχία και κάθε τι καλό!
                                                                                                                                                   Μ. Καλόπουλος
Δημοσιεύτηκε στις 24/6/99 στο Περιοδικό Peloponnesian union of america σελ.29-31.


[1](π.κ.χ.)= προ της κοινής μας χρονολογίας.
[2] Περί του Ολυμπιακού αυτού δίσκου και σημαντικές ακόμα γενέθλιες λεπτομέρειες του ιερού τόπου της Ολυμπίας αναφέρουν: Αριστοτέλης απόσπασμα 8,44.533. Πλούταρχος «ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ» 1.1.9
[3] Την χρονολογία 886 π.Χ. ως αφετηρία των αγώνων αναφέρουν με ακρίβεια σοβαρές εγκυκλοπαίδειες όπως η Δρανδάκη και του Ηλίου χωρίς να δίνουν περισσότερα στοιχεία! Αξίζει όμως να ερευνηθεί διεξοδικά και να τεκμηριωθεί αν και φαντάζομε ότι από κάποιον πρέπει να έχει γίνει ήδη!
[4] «παμμεγέθης και υπό κιόνων πολυτιμήτων και μαρμάρων ένδοθεν και έξωθεν πάνυ λαμπρώς κεκαλλωπισμένος... οι δε τοίχοι του ενδοτάτου ναού από χρυσών πετάλων και αργυρών ήσαν ενδεδυμένοι.» Γ. Μοναχός «χρονικησ ιστοριασ» 584.10
[5] Ο συμπαθής Σουΐδας (»1150μ.Χ.) για να διασώσει στο λεξικό του κάτι υπέρ της αρχαιότητας, αναγκάζεται πρώτα να πληρώσει ‘’διόδια’’ στον χριστιανο-κρατούμενο κοινωνικό του περίγυρο και μετά να πει κάτι υπέρ της αρχαιότητας!!

[6] Το «μη παντελώς κατασπόμενον», υπονοεί προφανώς ότι η τοποθέτηση του αγάλματος μέσα στον ‘’θώκο’’ υποδοχής αρνητικών και θετικών μαγνητισμών, ήταν τόσο επιτυχής που ακόμα και οι απόπειρες μετατόπισής του από τους επισκέπτες του μουσείου δεν απέδιδαν! Ένα πραγματικό τεχνολογικό θαύμα, που προϋποθέτει άρτιες γνώσεις επεξεργασίας και εφαρμογής φυσικού μαγνητίτη (F3 O4) που επάξια συγκρίνονται με τις σημερινές πανεπιστημιακές γνώσεις μαγνητολογίας, αν και 16 αιώνες μετά δεν γνωρίζουμε πουθενά στον κόσμο να υπάρχει παρόμοιο εντυπωσιακό έκθεμα!




Πηγή:
greatlie.com