Συγκροτήθηκε μετά την επικράτηση της θεάς επί του Ποσειδώνος ως προς την
κυριαρχίαν των επί της Αττικής γης. Προστάτις - θεότητα της Αδελφότητας
ήταν θεά Αθηνά, η οποία εκπροσωπούσε την σκέψη του ύπατου θεού.
Η Αδελφότητα ανδρών και γυναικών ηταν συγκροτημένη από υπερβατικές οντότητες και ενσαρκωμένους διδασκάλους, οι οποίοι έφθασαν με την μύηση σε ανώτερα πεδία φωτός.
Χώρος συνάντησης ήταν η είσοδος του Παρθενώνα για τους μύστες και το εσωτερικό του για το ιερατείο, τις φωτεινές υπερβατικές οντότητες και την ίδια την θεά. Όταν κορυφωνόταν η τελετουργία, οι μύστες των ανωτέρων βαθμών, το ιερατείο και οι υπερβατικές οντότητες, ανέρχονταν στον χώρο συνάντησης των αιθερικών πεδίων, τα οποία ευρίσκοντο ακριβώς επάνω από τον ναό της Ακροπόλεως. Οι κολώνες του Παρθενώνος δεν είναι κατακόρυφες αλλά έχουν μια μικρή κλίση. Αν επεκταθούν προς τον ουρανό, συναντώνται σε ύψος 1.852 μέτρων. Στο ύψος αυτό προσδιορίζεται η ύπαρξη του Αιθερικού Ναού.
Ο απεριγράπτου κάλλους Αιθερικός Παρθενών, ήταν ένας γιγαντιαίος συλλέκτης και πομπός αιθερικής ενέργειας, η ευνοϊκή μεταχείριση της οποίας από τον Μέγα Ιεροφάντη εκτόνωνε όλα τα ακραία γεωλογικά και μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως σεισμούς και καταιγίδες, στην ευρύτερη περιοχή του Ναού.
Ο Παρθενών των Αιθερικών Πεδίων είναι πενταπλασίων διαστάσεων από τον Ναό του βράχου της Ακροπόλεως και πανομοιότυπος με αυτόν. Δημιουργήθηκε από την "Αδελφότητα της Παλλάδας Αθηνάς" και με την βοήθεια της, αμέσως μετά την νίκη της επί του Ποσειδώνος. Η ίδια η θεά είχε αποκαλύψει στον Φειδία τα σχέδια του Ναού της Ακροπόλεως.
Η ανάβαση στον Αιθερικό Ναό των μελών της Αδελφότητας, γινόταν μέσω μιας κατάλευκης κλίμακας. Η ίδια η θεά ήταν παρούσα κατά την ανάβαση των μυστών. Στεκόταν όρθια στο βάθος του Ναού με την αστραφτερή πανοπλία της και επικοινωνούσε με τον καθένα χωριστά και με όλους μαζί. Το θεϊκό της βλέμμα έσβηνε από την ψυχή τους κάθε αρνητικό στίγμα. Όταν αντίκρυζαν την γλυκύτατη μορφή της, η ψυχή τους πλημμύριζε από μακαριότητα και ένοιωθαν να μην ανήκουν στην γη, αλλά στην χορεία των αθανάτων, των ανωτέρων υπάρξεων, των Ολυμπίων. Μετά το τέλος της τελετουργίας, οι μύστες καταύγαζαν φως για αρκετήν ώρα. Κάθε κακία και προσωπικός εγωϊσμός είχαν εξαφανιστεί και τίποτα πλέον δεν μπορούσε να τους βλάψει, αφού είχαν αντικρύσει πάνοπλη την θεά, η οποία θα τους κάλυπτε προστατευτικά για όλη τους την ζωή..
Πηγή:
Nicos Kastanias
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
Η Αδελφότητα ανδρών και γυναικών ηταν συγκροτημένη από υπερβατικές οντότητες και ενσαρκωμένους διδασκάλους, οι οποίοι έφθασαν με την μύηση σε ανώτερα πεδία φωτός.
Χώρος συνάντησης ήταν η είσοδος του Παρθενώνα για τους μύστες και το εσωτερικό του για το ιερατείο, τις φωτεινές υπερβατικές οντότητες και την ίδια την θεά. Όταν κορυφωνόταν η τελετουργία, οι μύστες των ανωτέρων βαθμών, το ιερατείο και οι υπερβατικές οντότητες, ανέρχονταν στον χώρο συνάντησης των αιθερικών πεδίων, τα οποία ευρίσκοντο ακριβώς επάνω από τον ναό της Ακροπόλεως. Οι κολώνες του Παρθενώνος δεν είναι κατακόρυφες αλλά έχουν μια μικρή κλίση. Αν επεκταθούν προς τον ουρανό, συναντώνται σε ύψος 1.852 μέτρων. Στο ύψος αυτό προσδιορίζεται η ύπαρξη του Αιθερικού Ναού.
Ο απεριγράπτου κάλλους Αιθερικός Παρθενών, ήταν ένας γιγαντιαίος συλλέκτης και πομπός αιθερικής ενέργειας, η ευνοϊκή μεταχείριση της οποίας από τον Μέγα Ιεροφάντη εκτόνωνε όλα τα ακραία γεωλογικά και μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως σεισμούς και καταιγίδες, στην ευρύτερη περιοχή του Ναού.
Ο Παρθενών των Αιθερικών Πεδίων είναι πενταπλασίων διαστάσεων από τον Ναό του βράχου της Ακροπόλεως και πανομοιότυπος με αυτόν. Δημιουργήθηκε από την "Αδελφότητα της Παλλάδας Αθηνάς" και με την βοήθεια της, αμέσως μετά την νίκη της επί του Ποσειδώνος. Η ίδια η θεά είχε αποκαλύψει στον Φειδία τα σχέδια του Ναού της Ακροπόλεως.
Η ανάβαση στον Αιθερικό Ναό των μελών της Αδελφότητας, γινόταν μέσω μιας κατάλευκης κλίμακας. Η ίδια η θεά ήταν παρούσα κατά την ανάβαση των μυστών. Στεκόταν όρθια στο βάθος του Ναού με την αστραφτερή πανοπλία της και επικοινωνούσε με τον καθένα χωριστά και με όλους μαζί. Το θεϊκό της βλέμμα έσβηνε από την ψυχή τους κάθε αρνητικό στίγμα. Όταν αντίκρυζαν την γλυκύτατη μορφή της, η ψυχή τους πλημμύριζε από μακαριότητα και ένοιωθαν να μην ανήκουν στην γη, αλλά στην χορεία των αθανάτων, των ανωτέρων υπάρξεων, των Ολυμπίων. Μετά το τέλος της τελετουργίας, οι μύστες καταύγαζαν φως για αρκετήν ώρα. Κάθε κακία και προσωπικός εγωϊσμός είχαν εξαφανιστεί και τίποτα πλέον δεν μπορούσε να τους βλάψει, αφού είχαν αντικρύσει πάνοπλη την θεά, η οποία θα τους κάλυπτε προστατευτικά για όλη τους την ζωή..
Η Υπέρτατη Μύηση" Γ. Καλογεράκη
ΑΘΗΝΑ ΠΑΛΛΑΔΑ, ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ, ΓΟΡΓΟΦΕΡΟΥΣΑ, ΑΙΓΙΔΟΚΡΑΤΟΥΣΑ, ΠΑΝΣΕΠΤΗ ΚΟΡΗ
ΔΙΟΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΠΑΝΣΕΡΜΙΖΟΥΣΑ ΠΝΟΗ, ΥΨΗΛΟ-ΔΟΝΟΥΜΕΝΟ ΦΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΜΕ
ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΜΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΗ ΜΟΡΦΗ
ΣΟΥ, ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕ ΜΕ ΣΕ ΔΙΚΑΙΕΣ ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΡΟΜΦΑΙΑ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΝΑ
ΠΟΛΕΜΙΣΩ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΜΕ
ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΠΕΥΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΘΟΝΙΑ ΓΑΙΑ.
ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΜΕ,
ΕΝΘΥΜΗΣΕ ΜΕ,
ΜΥΗΣΕ ΜΕ,
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΜΕ
ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΜΙ.
Πηγή:
Nicos Kastanias
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ