Ένας συνταξιούχος διευθυντής μέσων ενημέρωσης σε ένα μεγάλο Γερμανικό κρατικό δίκτυο παραδέχθηκε ότι το δίκτυο του και άλλοι παίρνουν εντολές από την κυβέρνηση στο τι να αναφέρουν – και τι όχι.
Η ραδιοτηλεοπτική εθνική δημόσια υπηρεσία Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF), η οποία πρόσφατα αναγκάστηκε σε μια ταπεινωτική συγγνώμη για τη σιωπή τους σχετικά με τη βία μεταναστών και τις σεξουαλικές επιθέσεις, τραβιέται σε ένα νέο σκάνδαλο αφότου ένας από τους πρώην αρχηγούς γραφείου της παραδέχθηκε ότι η εταιρεία λαμβάνει εντολές από την κυβέρνηση σε ό, τι αναφέρει. Είπε ότι οι δημοσιογράφοι έλαβαν οδηγίες να γράφουν ειδήσεις που θα ήταν “στις προτιμήσεις της κας Μέρκελ”.
Ο πρώην επικεφαλής του ZDF της Βόννης Δρ. Wolfgang Herles κάνει τις παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής (από το λεπτό 27) στο Βερολίνο, όπου οι δημοσιογράφοι συζήτησαν το τοπίο των μέσων ενημέρωσης. Προχωρώντας προς την ελευθερία του Τύπου, ο πρόεδρος του πάνελ ρώτησε τον Δρ Τσαρλς αν τα πράγματα στη Γερμανία έγιναν ”σοβαρά παλαβά”. Με μια ειλικρίνεια ίσως ασυνήθιστη στη Γερμανία, ο Δρ Herles απάντησε ότι οι απλοί Γερμανοί είχαν εντελώς χάσει την πίστη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάτι που ονόμασε «σκάνδαλο». Είπε:
«Έχουμε το πρόβλημα ότι – τώρα κυρίως μιλάω για τα δημόσια [κρατικά] μέσα ενημέρωσης – έχουμε μια εγγύτητα προς την κυβέρνηση. Όχι μόνο γιατί τα σχόλια είναι κατά κύριο λόγο σύμφωνα με τον μεγάλο συνασπισμό (CSU, CDU και SPD), με το φάσμα της γνώμης, αλλά και επειδή είμαστε εντελώς απορροφημένοι από την ατζέντα που καθορίζεται από την πολιτική τάξη».
Χειρότερα από mainstream, τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση και φορολογικά χρηματοδοτούμενα μέσα ενημέρωσης στη Γερμανία, μόλις συμφώνησαν με τον κυβερνώντα συνασπισμό, οι σταθμοί έλαβαν πράγματι εντολές για το τι έπρεπε και δεν έπρεπε να αναφέρουν. Είπε:
“… Τα θέματα για τα οποία αναφέρονται καθορίζονται από την κυβέρνηση.
«Υπάρχουν πολλά θέματα που θα ήταν πιο σημαντικά από ό, τι θέλει η κυβέρνηση. Αλλά, φυσικά, θέλουν να εκτρέψουν την προσοχή από ό, τι δεν συμβαίνει. Ωστόσο, αυτό που δεν συμβαίνει είναι συχνά πιο σημαντικό απ’ αυτό που έχει συμβεί – πιο σημαντικό από πολιτικές χειρονομίες».
Ενώ αυτές οι εντολές αποστέλλονται σε εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης από απροσδιόριστες θέσεις στην κυβέρνηση, έχουν κοινοποιηθεί σε μεμονωμένους δημοσιογράφους από στελέχη ειδήσεων χρησιμοποιώντας μια νεο-διαλεκτική. Ο Δρ Herles εξηγεί ότι ενώ «υπάρχουν, στην πραγματικότητα, οδηγίες από πάνω», όταν ο αρχισυντάκτης του ZDF ανακοίνωσε αυτές τις οδηγίες στους κατωτέρους του, απλώς θα ανέφερε ότι το ρεπορτάζ θα πρέπει να διαμορφωθεί κατά τρόπο ώστε να ”εξυπηρετεί την Ευρώπη και το κοινό καλό“.
Δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη να προστεθεί σε παρένθεση ότι αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα πως θα πρέπει να αναφέρουν ότι είναι “στις προτιμήσεις της κας Μέρκελ”, όπως θα ήταν κατανοητό ως το αληθινό νόημα.
”Σήμερα, κάποιος δεν επιτρέπεται να πει τίποτα αρνητικό για τους πρόσφυγες”, δήλωσε ο Δρ Τσαρλς, καταλήγοντας: ”Αυτό είναι κυβερνητική δημοσιογραφία και αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση στην οποία οι άνθρωποι δεν μας εμπιστεύονται πια. Αυτό είναι ένα σκάνδαλο.“
Έχει υπάρξει πολύ μικρή αναφορά από τα σχόλια στα Γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, και ό, τι υπήρχε ήταν επικριτικό στις παρατηρήσεις. Το Focus ανέφερε τα σχόλια ενός κεντροαριστερού σχήματος μέσων ενημέρωσης, του εκδότη της εφημερίδας Der Freitag, Jakob Augstein, ο οποίος όταν ρωτήθηκε αν είχαν υπάρξει ποτέ τέτοιες «οδηγίες από πάνω», είπε: ”Όχι, αρνούμαι κατηγορηματικά ότι υπήρξαν ποτέ εντολές από την κορυφή” .
Ότι τα Γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν είναι ελεύθερα και συνήθως αποκρύπτουν ή κάμπτουν την αλήθεια ήταν μια βασική κριτική από το κίνημα PEGIDA, το οποίο έχει επινοήσει φράσεις όπως Lügenpresse – ο ψεύτης Τύπος – για να εκφράσουν την απογοήτευσή τους.
