Ζούμε μια παρόμοια κατάσταση, διότι «ζούμε τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η συνθήκη Σένγκεν έχει ανασταλεί, η Ευρωζώνη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο αποδόμησης».
Στα παραπάνω συμβάλλουν γεγονότα όπως η σαφής άρνηση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης να αποδεχθούν την αρχή της αλληλεγγύης, ενώ το βρετανικό εκλογικό σώμα συνεχώς αποξενώνεται από τις Βρυξέλλες και αν ψηφίσει υπέρ της παραμονής θα το κάνει «μόνο και μόνο από τον φόβο του τι θα μπορούσε να συμβεί εάν έφευγε».
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να δώσει τέλος στην αναπόδραστη διολίσθηση προς την καταστροφή είναι «ένα διογκούμενο κύμα δημοκρατίας, που θα δώσει ελπίδα και θα σταθεροποιήσει την Ευρώπη».
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών έδωσε συνέντευξη στον αρχισυντάκτη του EUROPP, του μπλογκ του London School of Economics κ. Στιούαρτ Μπράουν, στην οποίαν εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκε η κίνηση DiEM25, αλλά και γιατί απέτυχαν έως σήμερα οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το οποίο θα αντικαθιστούσε τις συνθήκες που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στην ερώτηση, γιατί το μανιφέστο του DiEM25 ζητά τη θεσμοθέτηση μια Συντακτικής Συνέλευσης για ένα νέο ευρωπαϊκό σύνταγμα και υπογραμμίζει ότι «η Ευρώπη ή θα εκδημοκρατιστεί ή θα διαλυθεί» (χρησιμοποιεί τον όρο disintergration ή απο-ολοκλήρωση, ως αντίθετος του όρου ολοκλήρωση -intergration), ο πρώην υπουργός Οικονομικών τονίζει ότι αν δεν κάνουμε κάτι τέτοιο, σε 20 χρόνια από σήμερα «θα έχουμε κατρακυλήσει στην άβυσσο».
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών δίνει απάντηση και στο ερώτημα γιατί απέτυχε η συνταγματική συνθήκη (Λισαβόνα) στο παρελθόν. Όπως σημειώνει, ανατέθηκε σε έναν αποτυχημένο Γάλλο πρόεδρο (σ.σ. Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν) να συντάξει «ένα κείμενο-χάρτη των δικαιωμάτων του κεφαλαίου».
«Έτσι γράφονται τα συντάγματα σήμερα», λέει.
Ωστόσο, «όλα τα κανονικά συντάγματα, όπως το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, ασχολούνται με τα δικαιώματα των ανδρών και των γυναικών» και αυτό που χρειάζεται «είναι μια συνταγματική συνθήκη, όπου οι λαοί της Ευρώπης θα έχουν την ισχύ μέσω των αντιπροσώπων τους να συγγράψουν αυτό το κείμενο».
Ωστόσο, εξηγεί, πριν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο, πρέπει προηγουμένως να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη, η οποία βρίσκεται σε πορεία διολίσθηση προς την αποδόμηση.
Η σταθεροποίηση μπορεί να γίνει «μέσω της διαφάνειας και ενός λογικού σχηματισμού πολιτικών μέσα στα επόμενα 2 με 3 χρόνια», τα οποία είναι κατά την εκτίμησή του «ο μόνος χρόνος που διαθέτουμε αυτήν τη στιγμή».
Ο κ. Βαρουφάκης απαντά και σε αυτούς που τον κατηγορούν ότι είναι υπέρμαχος της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αφού χαρακτηρίζει «μωρολογία» το κείμενο που έφερε πίσω στη Βρετανία ο κ. Ντέιβιντ Κάμερον, εξηγεί ότι δεν «μπορείς να υποστηρίζεις ότι επιθυμείς να παραμείνεις σε μια αναδομημένη Ευρώπη, ενώ έχεις συμβάλει στην αποδόμησή της».
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών στέκεται απέναντι και στη θέση των ευρωσκεπτικιστών ότι η Βρετανία πρέπει να βγει από την Ε.Ε., αλλά να παραμείνει στην κοινή αγορά.
«Πρόκειται για ασυνάρτητη πρόταση: είναι αδύνατο να μείνεις στην κοινή αγορά, αλλά να διατηρείς την ανεξαρτησία σου», υποστηρίζει.
Όπως εξηγεί, «ούτε η απόσυρση σε ένα εθνικό κράτος-κουκούλι, ούτε η υποταγή σε μια αποδομημένη και αντιδημοκρατική Ε.Ε., μπορούν να είναι επιλογή για τη Βρετανία».
Και προτείνει, αντί για ένα δημοψήφισμα ανάμεσα στις δύο παραπάνω θέσεις, οι Βρετανοί ψηφοφόροι πρέπει να έχουν μια τρίτη επιλογή: «να ψηφίσουν να μείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να πολεμήσουν με νύχια και με δόντια ενάντια στους αντιδημοκρατικούς θεσμούς της Ε.Ε.».
Πηγή:
hitandrun.gr
