Στη Διακήρυξή τους, η οποία κοινοποιήθηκε σήμερα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Βιέννη, οι Αυστριακοί συγγραφείς τονίζουν πως διαχωρίζουν κατηγορηματικά τη θέση τους από τις ενοχοποιήσεις εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης και από την, ως εκ τούτου, πλήρη μη-αλληλέγγυα στάση απέναντι στον πληθυσμό των ελληνικών περιοχών που φιλοξενούν τους πρόσφυγες,, μία στάση την οποία κρατά η αυστριακή κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα, καταδικάζοντας ως «υπεροπτικές τις κενές λόγου, φλυαρίες περί "ασκήσεων" που πρέπει να τελειώνει η Ελλάδα», φλυαρίες που, όπως σημειώνουν, «και πλήρως ανάρμοστες είναι και αποδεικνύουν την ανικανότητα του τρόπου σκέψης», και ζητούν να επιδειχθεί πολιτική και οικονομική αλληλεγγύη με τις θιγόμενες χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, «ενόψει μίας επαπειλούμενης ανθρωπιστικής καταστροφής, για της οποίας την όξυνση φέρει την ευθύνη ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση».
Οι Αυστριακοί συγγραφείς διαμαρτύρονται, όπως τονίζουν, εναντίον της πολιτικής των συνοριακών φρακτών και της περιχαράκωσης, «όπως αυτή αποφασίστηκε πρόσφατα στην Βαλκανική Σύνοδο Κορυφής στη Βιέννη», καθώς και εναντίον της καθιέρωσης αυθαίρετων αριθμητικών ανώτερων ορίων στην υποδοχή αιτούντων άσυλο, κάτι που οδηγεί, όπως επισημαίνουν, στην καθήλωση των προσφύγων στην Ελλάδα και άμεσα σε μία ανθρωπιστική καταστροφή.
Στην Ελλάδα, η οποία ήδη σηκώνει τεράστιο βάρος και που λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έλλειψης απευθείας διαδρόμων προσπέλασης σε ηπειρωτικές χώρες της ΕΕ καθίσταται αυτόματα πρώτη χώρα υποδοχής για πρόσφυγες από τη Συρία και το Ιράκ, η κατάσταση οξύνεται ακόμη περισσότερο με την «αμετάπειστη και μη διπλωματική στάση ορισμένων εθνικών κυβερνήσεων», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Σε άλλο σημείο της Διακήρυξης, οι υπογράφοντες, ζητώντας, όπως τονίζουν, «την άμεση εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων χωρίς οποιαδήποτε πλέον καθυστέρηση», υποστηρίζουν μία «αλληλέγγυα, ανθρωπιστική, πραγματική Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πιστή στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, η οποία θα κάνει τα πάντα για να δεχθεί ανθρώπους που προσπαθούν να διαφύγουν από τον πόλεμο και την καταστροφή και η οποία Κοινότητα θα υποστηρίξει άμεσα και μόνιμα τις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, που έχουν εγκαταλειφθεί μόνες τους, μέσα σε μία ολοένα και περισσότερο κλιμακούμενη ανθρωπιστική κρίση».
