Μία ένωση που υπάρχει στα φρούτα και στα λαχανικά, όπως τα κολοκύθια, το καρπούζι και τα αγγούρια μπορεί να βοηθήσει τη θεραπεία του καρκίνου και του διαβήτη. Τα άγρια κολοκυνθοειδή (αγγούρι, κολοκύθι, πεπόνι, καρπούζι) χρησιμοποιούνται για πάνω από χιλιάδες χρόνια για τη θεραπεία ασθενειών του ήπατος. Η ένωση cucurbitacins που δίνει την πικρία στα κολοκύθια, τα αγγούρια και άλλα τρόφιμα της ίδιας οικογένειας είναι ικανή να σκοτώσει ή να καταστείλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Η κατανόηση αυτής της διαδικασίας θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλλιεργειών άλλων τροφίμων με cucurbitacins σε μεγαλύτερες ποσότητες που θα θεραπεύουν τον καρκίνο.
Οι συστάσεις για τα πικρά τρόφιμα για τη θεραπεία του καρκίνου:
- Τρώτε βερίκοκα και τα κουκούτσια τους
- Τρώτε ραδίκια άγρια, πικρά και πίνετε το ζουμί τους με λεμόνι κάθε μέρα
- Τρώτε αγκινάρες, άγριες και πικρές. Πίνετε ζουμί από άγριες αγκινάρες (πολύ πικρό)
- Τρώτε βολβούς (πικρό)
- Πιείτε τσάι από γαϊδουράγκαθο, υπάρχει στις εξοχές, σε κάθε βουνό, βράστε το και πιέστε το ζουμί του, αυξάνει την παραγόμενη γλουταθειόνη και είναι ένα εξαιρετικό τονωτικό και αποτοξινωτικό για όλες τις παθήσεις του συκωτιού
1) κάσσια (quassia amara)
2) γεντιανή
3) άγρια αψιθιά
4) φλοιός Gonolobus cocdurango
5) centantium pulchellum
6) cot αρπαγόφυτο (από την έρημο Καλαχάρη της Αφρικής)
7) φλούδα νερατζιού
8) γαϊδουράγκαθο
9) ραδίκια
10) κανέλα
11) κόλιανδρος
Οι πικρές αυτές τροφές ανοίγουν την όρεξη, γιατί διεγείρουν την ορμόνη γαστρίνη, που με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή και την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέως.
Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι η ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραγμένης ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη. Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει το πικρό, το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο. Τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, δεν βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη.
Οι όγκοι τρέφονται με ζάχαρη, όπως απέδειξε ο Warburg.
Άλλωστε ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι
Οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης:
-Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής
-Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος
-Βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών
-Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο
-Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου
-Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό, δρώντας μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος
Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών:
1) Δυναμώνει το συκώτι. Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή.
2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου στο αίμα.
3) Οι πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin και πολλές άλλες είναι αντικαρκινικές.
Πως δρουν οι πικρές ουσίες;
-Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το ήπαρ μπορεί να εξολοθρεύει τον καρκίνο και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά και να αποθηκεύσει τις βιταμίνες.
–Γιατί είναι σπάνιος ο καρκίνος στο λεπτό έντερο; Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ–σφαιρίνης, που επηρεάζεται από το σελήνιο ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι –σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται, συχνά, καρκίνος (pH 8,3).
Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία της μη προσβολής του λεπτού εντέρου, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ–σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό;
Η θεωρία του Otto Warburg.
Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων:
1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ)
2) έλλειψη οξυγόνου
3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ
Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό pH. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και Nα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα. Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.
-Να τρώτε τρία αμύγδαλα την ημέρα και δεν θα πάθετε ποτέ καρκίνο. Το αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμυγδάλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη, αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Η Β17 που περιέχεται στα κουκούτσια του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από βενζαλδεϋδη και κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο βήτα γλυκοσιδάση. Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζαλδεϋδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιακό τοξικό αποτέλεσμα. Αυτό το ένζυμο βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, ακόμη και 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Έτσι το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και τα αμύγδαλα στοχεύουν στα καρκινικά κύτταρα μόνο και τα σκοτώνουν. Υπάρχει, επίσης, ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας,εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται. Έτσι η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο, ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Η γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, αλλά δεν βρίσκεται στα υγιή. Σε διεγνωσμένο καρκίνο μπορείτε να ξεκινήσετε με 5 κουκούτσια βερίκοκου την ημέρα για την πρώτη βδομάδα, με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.
– Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.
-Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο, η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, και το βόριο.
– Το λεμόνι βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα.
– Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 μονάδες στα 100 γραμ).
– Φρούτα, ειδικά σταφύλι, γιατί είναι τεράστια πηγή καλίου.
– Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μοβ και άσπρο) καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
-Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά.
Η θεραπεία του Gerson για τον καρκίνο
Τι είναι η θεραπεία Gerson για τον καρκίνο
Η θεραπεία Gerson είναι μια εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο.
Η θεραπεία Gerson περιλαμβάνει συγκεκριμένη διατροφή με συμπληρώματα διατροφής. Στόχος της είναι να απελευθερώσει το σώμα από τις τοξίνες και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος.
Αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1920 και του ’30 από έναν Γερμανό γιατρό που ονομάζεται Max Gerson. Με αυτή τη δίαιτα ο ίδιος θεράπευσε τις ημικρανίες του και χρησιμοποίησε τη μέθοδο για τη φυματίωση και τον καρκίνο.
Πώς η θεραπεία Gerson για τον καρκίνο λειτουργεί
Τα άτομα με καρκίνο έχουν πάρα πολύ αλάτι (νάτριο) στο σώμα τους σε σύγκριση με την ποσότητα του καλίου. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φρούτων και λαχανικών θα αποκαταστήσει τη σωστή ισορροπία και να καθαρίσει το συκώτι. Αυτό θα επιτρέψει στο συκώτι να καθαρίσει τον οργανισμό από τα καρκινικά κύτταρα.
Η θεραπεία Gerson για τον καρκίνο
Η διατροφή Gerson είναι μια πολύ αυστηρή χαμηλής περιεκτικότητα σε αλάτι δίαιτα με βιολογικά φρούτα και λαχανικά.
Κάθε μέρα θα πρέπει να πίνετε περίπου 9 κιλά από πολτοποιημένα φρούτα και λαχανικά (ένα ποτήρι χυμό ώρα, 13 φορές κάθε μέρα)
Θα πρέπει να κάνετε 3 ή 4 κλύσματα με καφέ και καστορέλαιο.
Θα πρέπει να παίρνετε κάλιο και άλλα συμπληρώματα, όπως βιταμίνη Β12, παγκρεατικά ένζυμα και συμπληρώματα θυρεοειδούς.
Τα κλύσματα καθαρίζουν το έντερο. Οι θεραπευτές πιστεύουν ότι αυτό απομακρύνει τις τοξίνες από το σώμα, συγχρόνως, με την τόνωση του εντέρου, του ήπατος και της χολής. Αν το σώμα σας είναι απαλλαγμένο από τις τοξίνες, θα είναι σε θέση να αναγνωρίζει και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Βασικές αρχές της θεραπείας Gerson για τον καρκίνο
-Οι πράσινοι χυμοί
Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο στα κύτταρα. Έτσι προάγεται η απόπτωση (θάνατος, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, των φύλλων ελιάς, του σέλινου, του μαϊντανού και του καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
–Το σκόρδο και το κρεμμύδι
Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι. Σκοτώνονται τα καρκινικά κύτταρα. Το γλυκουρονικό οξύ αποδομεί την β-γλυκουρονιδάση. Η β-γλυκουρονιδάση είναι υψηλή σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό. Ένας από τους βασικούς μηχανισμούς απομάκρυνσης, μέρους ισχυρών οιστρογονικών μεταβολιτών από τον ανθρώπινο οργανισμό, αποτελεί η σύζευξή τους με τον ‘μεταφορέα’ γλυκουρονικό οξύ. Η β-γλυκουρονιδάση αποτελεί ένζυμο που ουσιαστικά εμπλέκεται στην προαναφερθείσα σύζευξη διακόπτοντάς την, αποτρέποντας έτσι, τουλάχιστο εν μέρει, την διαδικασία απομάκρυνσης ισχυρών μεταβολιτών οιστρογονικής φύσεως. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνεται πως η αναστολή της δράσης της β-γλυκουρονιδάσης, θα μπορούσε να συνεισφέρει θετικά στη μείωση του ρίσκου για εκδήλωση καρκίνου του μαστού, τουλάχιστον σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες. Κάτι τέτοιο, πιθανόν να μπορούσε να επιτευχθεί με την εισαγωγή στο σιτηρέσιο τροφών πλούσιων σε γλυκουρονικό οξύ ή άλατα αυτού. Επίσης, τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη του αίματος.Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί τρώνε πολλά κρεμμύδια. Αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου στο αίμα. Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά και η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται τυροσινικές κινάσες. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται προκαλούν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι γίνονται και οι μεταστάσεις. Άρα τα κρεμμύδια προφυλάσσουν και από τις μεταστάσεις.
–Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ λαμβάνεται από μήλα, μπρόκολο, ραπάνια, λάχανο (ειδικά το μοβ), χαμομήλι κ.ά
-Περιορίστε την αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης σχετίζεται με την ινσουλίνη. Επηρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλεί αύξηση των όγκων, μεταστάσεις και αύξηση του βάρους. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. Σε υπογλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η (IGF1) είναι υψηλή. Αυτό σημαίνει ότι ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, την επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και της πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις. Η μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης και του IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο. Μετά την ινσουλίνη, αναλαμβάνουν οι σωματομεδίνες και ηαποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης με αποτέλεσμα μεταστάσεις και αύξηση των όγκων.
Μείωση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών
– Αποφεύγετε να καταναλώνετε γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.
– Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.
Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα και σταματάει η ανάπτυξη των όγκων.
-Θεραπεία του καρκίνου με την αψιθιά
Η αρτεμισία η άψινθος (artemisia absinthium) χρησιμοποιείται από την εποχή του Ιπποκράτη ως πικρό φάρμακο για τη διέγερση της όρεξης και ως εμμηναγωγό. Επίσης, χρησιμοποιείται για πλύσεις ματιών, σε τσιγάρο σαν καπνός για το άσθμα.
Ονομάζεται γένια του γέρου για την εμφάνισή του, μελιτίνη γιατί είναι πολύ πικρό, λεβιθόχορτο γιατί σκοτώνει τις λεβίθες που είναι παράσιτα εντέρου. Με την απόσταξη κρασιού και αψιθιάς φτιάχνεται το αψέντι, με έντονες εξαρτησιογόνες ιδιότητες. Η αρτεμισία είναι αντικαρκινικό βότανο και είναι πικρό σαν φαρμάκι και σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα μέσα σε 16 ώρες…
Γράφει η Δρ Σάββη Μάλλιου Κριαρά
Ειδικός Παθολόγος- Ογκολόγος, MD, PhD
