Η ερευνητική ομάδα του Χάρβαρντ από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης έκανε μια μελέτη και κατέληξε σε ορισμένα εκπληκτικά συμπεράσματα σχετικά με τις επιπτώσεις του διαλογισμού στη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Μετά από τη διάρκεια ενός προγράμματος διαλογισμού 8 εβδομάδων, οι μαγνητικές τομογραφίες αποκάλυψαν ότι συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές στη φαιά ουσία του εγκεφάλου λόγω του διαλογισμού.
Η Sara Lazar, που
συμμετείχε σε αυτό το ερευνητικό πρόγραμμα και καθηγήτρια ψυχολογίας
στην ιατρική σχολή του Harvard, είπε ότι ο διαλογισμός, όχι μόνο βοηθά
στο να αισθανόμαστε καλύτερα, αλλά, επίσης, βοηθά σε μεταβολές που
συμβαίνουν στη δομή του εγκεφάλου, που συνδέονται με το να αισθανόμαστε
θετικά και χαλαρά συναισθήματα.
Η Δρ Sara Lazar, στην παρουσίαση της έρευνας δήλωσε: «Παρά το γεγονός ότι η πρακτική του διαλογισμού συνδέεται με μια αίσθηση γαλήνης και σωματική χαλάρωση, όσοι την εξασκούν, από καιρό ισχυρίζονται ότι τους παρέχει, επίσης, γνωστικά και ψυχολογικά οφέλη που εξακολουθούν να διαρκούν καθ΄όλη τη διάρκεια της μέρας.»
Για να ελέγξουν αν η εμπειρία όσων κάνουν διαλογισμό είναι ακριβής, οι νευροεπιστήμονες ζήτησαν από 16 εθελοντές να διαλογίζονται με μια μέθοδο μείωσης του στρες για οκτώ εβδομάδες.
Η διαδικασία υποσχόταν να βελτιώσει την ψυχική υγεία των συμμετεχόντων,
να τους κάνει να νιώσουν ευεξία, και να μειώσει τα επίπεδα του στρες.
Οι εθελοντές έλαβαν ηχογραφημένες οδηγίες 45 λεπτών που τους καθοδηγούσαν για τις ασκήσεις που έπρεπε να κάνουν (σωματική εξάσκηση, γιόγκα και συνεδρίες διαλογισμού).
Τους δόθηκε η εντολή να εξασκούνται καθημερινά στο σπίτι ακολουθώντας
το πρόγραμμα των ηχογραφήσεων. Για να αφομοιώσουν πιο εύκολα την ενσυναίσθηση στην καθημερινή ζωή, διδάχθηκαν, επίσης, πως να κάνουν πρακτική πάνω στην ενσυνειδητότητα
κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως το μαγείρεμα, το
περπάτημα, το πλύσιμο των πιάτων, το ντους, και ούτω καθεξής. Κατά μέσο
όρο, οι συμμετέχοντες στις ομάδες διαλογισμού εξασκούνταν 27 λεπτά την
ημέρα σε κάποια μορφή διαλογισμού.
Μαγνητικές τομογραφίες
των εγκεφάλων όλων των εθελοντών ελήφθησαν πριν και μετά την ολοκλήρωση
της εκπαίδευσης διαλογισμού, και συγκρίθηκαν με αυτές της ομάδας
ελέγχου, της ομάδας δηλαδή, που δεν εξασκήθηκαν στον διαλογισμό, ώστε να
δουν τη διαφορά.
Μετά την ολοκλήρωση του διαλογισμού, όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν σημαντική βελτίωση στην αυτεπίγνωσή τους, όπως το «να ενεργούν με συναίσθηση» και «να μη κρίνουν τους άλλους».
Το εντυπωσιακό ήταν ότι οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν ότι οι εθελοντές που διαλογίστηκαν είχαν αυξημένη
συγκέντρωση φαιάς ουσίας στο αριστερό ιππόκαμπο, στον οπίσθιο φλοιό του
προσαγωγίου, στην κροταφο-βρεγματική σύνδεση και την παρεγκεφαλίδα. Δηλαδή, τις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη μάθηση και τη μνήμη, στη συναισθηματική ρύθμιση, στην αυτοσυναίσθηση, και στον καθορισμό στόχων!
Η επικεφαλής συγγραφέας την επιστημονικής δημοσίευσης, Britta Hölzel, δήλωσε, «Είναι συναρπαστικό να ξέρουμε πόσο εύπλαστος μπορεί να είναι ο εγκέφαλος κατά την άσκηση του διαλογισμού. Με την πρακτική πάνω στο διαλογισμό μπορούμε να αλλάξουμε ενεργά τον εγκέφαλο και μπορούμε να αυξήσουμε την ευεξία και την ποιότητα της ζωής μας.»Η Sarah Lazar σημείωσε επίσης, «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι οι αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου μπορεί να σημαίνουν πως όσα ισχυρίζονται, αυτοί που κάνουν διαλογισμό, σχετικά με βελτιώσεις που παρατηρούν στην ψυχολογία και το σώμα τους, δεν είναι απλά μια αυθυποβολή, που τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα επειδή χαλαρώνουν, αλλά κάτι πιο ουσιαστικό.»
Πηγή:
