Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες φαίνεται να πρωτοξεκίνησαν το 776 π.Χ.
Ωστόσο υπάρχουν αρκετές πηγές που τοποθετούν αρκετά προς τα πίσω την
χρονολόγηση της πρώτης και αρχικής διοργάνωσης.
Σε αυτούς τους αρχαίους αγώνες δεν αγωνίζονταν βάρβαροι (μη Έλληνες), δούλοι, ιερόσυλοι, φονιάδες, αλλά, ούτε διεξάγονταν από τέτοιους. Δεν αγωνίζονταν ούτε οι γυναίκες καθώς αυτές λάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς Γυναικών.
Την οργάνωση και την εποπτεία των αγώνων είχαν οι Ηλείοι ελλανοδίκες.
Κάθε είδους εχθροπραξίες σταματούσαν τότε και αναστέλλονταν οι
θανατικές ποινές. Οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί και βραβεύονταν με ένα
στεφάνι από κλαδιά ελιάς.
Το 393 μ.Χ (μέσα σε μία μεγάλη προσπάθεια που ήδη γινόταν από παλαιότερα χρόνια για τον αφελληνισμό των Ελλήνων, την θρησκευτική τους ισοπέδωση, το «ες έδαφος φέρειν», την απαγόρευση του «ελληνίζειν», την υποχρεωτική επιβολή του χριστιανισμού και όλα αυτά επί ποινή θανάτου), ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’, απαγόρευσε την συνέχιση των Ολυμπιακών Αγώνων διότι δήθεν ήταν ειδωλολατρικές (ενώ οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδεολάτρες και όχι ειδωλολάτρες), αφού διοργανώνονταν προς τιμήν του Δία, θεό των θεών και των ανθρώπων.
Η αναβίωσή των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε από τον Γάλλο Βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικελάτο το 1896 στην Αθήνα.
Όμως… βλέπετε οι Ολυμπιακοί του τότε να συνδέονται με το σήμερα; Μπορεί να υπάρχουν ακόμα κάποια κοινά σημεία και στοιχεία, όπως η φλόγα και κάποια άλλα, μα… από εκεί και πέρα, κατά την γνώμη μας Δεν Υπάρχει Τίποτε Άλλο. Ούτε καν κάποια εξέλιξη -με εξαίρεση την τεχνολογία και την προσθαφαίρεση αγωνισμάτων…
Αντίθετα, όλοι καπηλεύονται το Ολυμπιακό Ιδεώδες και το χρησιμοποιούν για κέρδος και κυρίως για την χειραγώγηση και την πλύση ή τον προγραμματισμό του εγκεφάλου, αλλά και την σταδιακή κατάργηση του δικαιώματος της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει να μην υφίσταται κανείς δυσμενείς συνέπειες για τις όποιες γνώμες του, σύμφωνα με το άρθρο 19, της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Επιπλέον… Αναρωτηθήκατε;… Προς τιμήν τίνος θεού γίνονται οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες;
Αν δούμε τους πρόσφατους Ολυμπιακούς του 2008 στο Πεκίνο και του 2012 στο Λονδίνο, μπορούμε να αντιληφθούμε πάρα πολλά:
Αλλά και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο 2016, φαίνεται να είναι αφιερωμένοι στον Γιαχβέ και την Σιών:
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ολυμπιακό Στάδιο της Κίνας που θυμίζει μάτι ερπετού:
Δυστυχώς, οι πραγματικοί Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, έχουν απαγορευθεί από τον Θεοδόσιο και η απαγόρευσή τους ισχύει ακόμη και στις μέρες μας.
Οι σύγχρονοι νεοταξίτικοι Ολυμπιακοί Αγώνες των επικυρίαρχων, μόνο κατ’ ευφημισμό ονομάζονται έτσι.
Τα αγωνίσματα και η όλη οργάνωση είναι αφιερωμένα προς τιμή κάποιου άλλου θεού. Κάποιου θεού ύποπτου -αφού οι διοργανωτές διστάζουν ακόμα να τον δηλώσουν ολοφάνερα. Αντίθετα, τον κρύβουν μέσα σε σύμβολα που απλά τον προϊδεάζουν.
Αλλά είναι, επίσης, πολύ πιθανότερο τα αγωνίσματα να αφιερώνονται προς τιμή κάποιων που πιστεύουν ότι είναι οι ίδιοι θεοί και πράττουν αναλόγως…
Πηγή:
diadrastika.com
Σε αυτούς τους αρχαίους αγώνες δεν αγωνίζονταν βάρβαροι (μη Έλληνες), δούλοι, ιερόσυλοι, φονιάδες, αλλά, ούτε διεξάγονταν από τέτοιους. Δεν αγωνίζονταν ούτε οι γυναίκες καθώς αυτές λάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς Γυναικών.
Το 393 μ.Χ (μέσα σε μία μεγάλη προσπάθεια που ήδη γινόταν από παλαιότερα χρόνια για τον αφελληνισμό των Ελλήνων, την θρησκευτική τους ισοπέδωση, το «ες έδαφος φέρειν», την απαγόρευση του «ελληνίζειν», την υποχρεωτική επιβολή του χριστιανισμού και όλα αυτά επί ποινή θανάτου), ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’, απαγόρευσε την συνέχιση των Ολυμπιακών Αγώνων διότι δήθεν ήταν ειδωλολατρικές (ενώ οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδεολάτρες και όχι ειδωλολάτρες), αφού διοργανώνονταν προς τιμήν του Δία, θεό των θεών και των ανθρώπων.
Η αναβίωσή των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε από τον Γάλλο Βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικελάτο το 1896 στην Αθήνα.
Όμως… βλέπετε οι Ολυμπιακοί του τότε να συνδέονται με το σήμερα; Μπορεί να υπάρχουν ακόμα κάποια κοινά σημεία και στοιχεία, όπως η φλόγα και κάποια άλλα, μα… από εκεί και πέρα, κατά την γνώμη μας Δεν Υπάρχει Τίποτε Άλλο. Ούτε καν κάποια εξέλιξη -με εξαίρεση την τεχνολογία και την προσθαφαίρεση αγωνισμάτων…
Αντίθετα, όλοι καπηλεύονται το Ολυμπιακό Ιδεώδες και το χρησιμοποιούν για κέρδος και κυρίως για την χειραγώγηση και την πλύση ή τον προγραμματισμό του εγκεφάλου, αλλά και την σταδιακή κατάργηση του δικαιώματος της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει να μην υφίσταται κανείς δυσμενείς συνέπειες για τις όποιες γνώμες του, σύμφωνα με το άρθρο 19, της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Επιπλέον… Αναρωτηθήκατε;… Προς τιμήν τίνος θεού γίνονται οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες;
Αν δούμε τους πρόσφατους Ολυμπιακούς του 2008 στο Πεκίνο και του 2012 στο Λονδίνο, μπορούμε να αντιληφθούμε πάρα πολλά:
Αλλά και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο 2016, φαίνεται να είναι αφιερωμένοι στον Γιαχβέ και την Σιών:
Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ολυμπιακό Στάδιο της Κίνας που θυμίζει μάτι ερπετού:
Δυστυχώς, οι πραγματικοί Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, έχουν απαγορευθεί από τον Θεοδόσιο και η απαγόρευσή τους ισχύει ακόμη και στις μέρες μας.
Οι σύγχρονοι νεοταξίτικοι Ολυμπιακοί Αγώνες των επικυρίαρχων, μόνο κατ’ ευφημισμό ονομάζονται έτσι.
Τα αγωνίσματα και η όλη οργάνωση είναι αφιερωμένα προς τιμή κάποιου άλλου θεού. Κάποιου θεού ύποπτου -αφού οι διοργανωτές διστάζουν ακόμα να τον δηλώσουν ολοφάνερα. Αντίθετα, τον κρύβουν μέσα σε σύμβολα που απλά τον προϊδεάζουν.
Αλλά είναι, επίσης, πολύ πιθανότερο τα αγωνίσματα να αφιερώνονται προς τιμή κάποιων που πιστεύουν ότι είναι οι ίδιοι θεοί και πράττουν αναλόγως…
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Πηγή:
diadrastika.com