Από την Φωτεινή Τυράσκη
Μονοδιάστατη χρήση της γλώσσας μπορούμε να
πούμε ότι κάνουμε όταν χρησιμοποιούμε τις λέξεις χωρίς να συνειδητοποιούμε και
να κατανοούμε το βάθος των εννοιών τους.Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, σε μια ξένη γλώσσα, (γιατί στην Ελληνική αυτό είναι αδύνατον…!): Στα Αγγλικά η λέξη Wisdom σημαίνει την Σοφία. Αν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο συμφωνούσαμε, από αύριο, να αποκαλούμε, αγγλιστί, την Σοφία π.χ. floren ή rill, αυτό δεν θα επηρέαζε σε τίποτε την γλώσσα, ούτε και αυτούς που την ομιλούν.
Στην Ελληνική γλώσσα, λόγω του φαινομένου «Σημαίνοντος και Σημαινομένου», εάν αλλάξουμε μία λέξη, στυγνά και χωρίς λογική, υπάρχουν επιπτώσεις. Δεν είναι τυχαίο, που γεμίσαμε με Ελληνάκια που «πάσχουν» από δυσλεξία ή άλλες δυσχέρειες του λόγου, της μαθήσεως ή της εκφράσεως. Κάτι δεν γίνεται σωστά τα τελευταία 35 χρόνια, όπου άρχισαν να εμφανίζονται, έντονα, τέτοια συμπτώματα σε ευρεία κλίμακα του πληθυσμού, ενώ όλο και αυξάνονται.
Και φτάνουμε στην δισδιάστατη χρήση της γλώσσας μας, με την προσπάθεια αντιλήψεως των εννοιών των λέξεων, μέσω της ετυμολογίας. Έτσι κατανοούμε πως: το υποβρύχιο βρίσκεται υπό τα βρύχια (βρύχια = νερά), όταν θέτω κάτι υπ’ όψιν σου, στο φέρνω μπροστά σου, ο ρινόκερος έχει ένα κέρας στην ρίνα (μύτη) του, το κενοτάφιο είναι ένας κενός τάφος-μνημείο, η πανάκεια τα πάντα θεραπεύει (ακή = θεραπεία), το υδραγωγείο είναι αγωγός ύδατος, η αστρονομία μάς μιλά για τον νόμο των άστρων, η φιλαρμονική είναι φίλη της αρμονίας, αν με λένε Ευτυχία σημαίνω την καλή τύχη, αν με λένε Νικόλαο σημαίνω την νίκη του λαού ή ως Γεώργιος επιτελώ της γής έργα, ενώ όταν μετανοώ, μετά καταλαβαίνω (το λάθος), μπορούμε να πούμε πως ο Θεός δεν υπάρχει, γιατί Άρχει, αφού, ως Άναρχος, δεν υπόκειται καμμίας αρχής κ.λπ.
Όντας γνώστες και χρήστες της ετυμολογίας, ο λόγος αποκτά δύναμη. Οι συνάψεις και οι νευρώνες του εγκεφάλου μας πολλαπλασιάζονται και γινόμαστε έξ-υπνοι και εύ-στροφοι… Σ’ αυτό το επίπεδο γεννώνται οι Τέχνες και η Ποίηση.
Αλλά, τί αποτελέσματα μπορούμε να έχουμε όταν κάνουμε τρισδιάστατη ή πολυδιάστατη χρήση του Λόγου; Σε τέτοια επίπεδα ο άνθρωπος μπορεί να αγγίξει την Επιστήμη (επίσταμαι = γνωρίζω καλώς) και την Αλήθεια (την Όχι λήθη-λάθος).
Η Επιστήμη και η Αλήθεια είναι αξίες αναλλοίωτες, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες «επιστημονικές» ανακαλύψεις και αν κάνουμε. Γιατί, κάθε φορά που αλλάζουμε τα επιστημονικά μας δεδομένα, ένεκα νέων στοιχείων, μπορούμε να μιλάμε για θεωρίες, πειράματα, απόψεις, μελέτες, αλλά όχι για δεδομένα Αληθούς Επιστήμης και Γνώσεως. Όσο κάποια δεδομένα επιδέχονται αλλαγή ή εξέλιξη δεν μπορεί να ανήκουν στον χώρο της Επιστήμης, αλλά μόνο της Ερεύνης.
Άραγε, υπάρχει τρόπος για να φτάσουμε σε τέτοια υψηλά επίπεδα Αληθούς Γνώσεως;
Γνωρίζοντας και χρησιμοποιώντας τον «Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας» (*), οι Ελληνίδες Λέξεις διαμορφώνονται σε Δασκάλες μας. Είναι η πρώτη φορά, στην ιστορία της ανθρωπότητος, που ο άνθρωπος είναι σε θέση να διδαχθεί την Αλήθεια, μέσα από τις ίδιες τις λέξεις, με την βοήθεια αυτού του Κώδικος και ενός Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας.
Η αποκωδικοποίηση λέξεων, ονομάτων, Μύθων και αρχαίων κειμένων μας, αποκαλύπτει πληροφορίες και γνώσεις φιλοσοφικές, κοσμογονικές, επιστημονικές, θεολογικές, υποδεικνύοντας συχνά τον δρόμο του Ήθους και της Αρετής, σύμφωνα με την νοοτροπία των λαμπρών προγόνων μας.
Χρησιμοποιώντας, για ακόμη μία φορά σαν παράδειγμα, την λέξη Σοφία και αποκωδικοποιώντας την, σύμφωνα με τον Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας, ΣΟΦΙΑ σημαίνεται «(Σ) εσωτερικώς σε (Ο) χώρο, το (Φ) φώς (Ι) απαύστως τροφοδοτείται από την (Α) Αρχική δύναμη». Η Σοφία, λοιπόν, είναι το έσω φως που λαμβάνει αυτός που ονομάζεται Σοφός, ο οποίος δέχεται συνεχή φωτεινή τροφοδοσία (αλλιώς δεν είναι Σοφός…) Και εδώ η λέξη μας λέει και από «πού» λαμβάνει αυτήν την τροφοδοσία: Από την Αρχική δύναμη.
Αποκωδικοποιώντας αυτήν την λέξη λαμβάνουμε γνώση για την φύση της Σοφίας, την διάρκειά της, αλλά και την πηγή της, καθώς υποφαίνεται η δύναμη Αρχής, η Θεϊκή φροντίδα. Με τις έννοιες των γραμμάτων και των λέξεων αναγνωρίζουμε τα Θεϊκά έργα, αλλά και κοινωνούμε αίνους προς Δόξαν Θεού.
Σύμφωνα με τον Κώδικα της Ελληνικής Γλώσσας, κάθε γράμμα του Αλφαβήτου μας σημαίνει μία έννοια, που εκφράζει κάποια ιδιότητα ή ποιότητα του φωτός.
Η γλώσσα μας είναι η μόνη γλώσσα με 7 φωνήεντα που αντιστοιχούν στα χρώματα της Ίριδος, στις 7 μουσικές νότες, στα 7 ενεργειακά μας κέντρα και τις ημέρες της εβδομάδος. Έτσι, όταν μιλάμε Ελληνικά, εκπέμπουμε σε όλο το φάσμα του Ηλιακού φωτός.
Στο «Σχολείον του Έλληνος Λόγου”, του Σημαιοφόρου Θεολόγου, θεμελιωτή του εν λόγω Κώδικος, το πρώτο που ανα-γνωρίζεις είναι ότι τα πάντα είναι φως, όπως κι εμείς οι ίδιοι. Με το ρήμα «λέω», πρώτα ομιλεί ο ήλιός μας και μετά εμείς, ως μικροί ήλιοι, εκπέμπουμε το δικό μας φως.
Κωδικώς, ΛΕΩ σημαίνεται η (Λ) ηλιακή ακτινοβολία που (Ε) εκτείνεται (Ω) επί του πλανήτου. Η κυρία Σταγιάννου, επίμελήτρια του Κώδικος, έχει εντοπίσει στο Λεξικό της Αρχαίας 150 ρήματα με την έννοια του Λέω – Ομιλώ.
Τυχαίο; Δεν νομίζω… Απ' αυτό, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι πρόγονοί μας είχαν πολλούς τρόπους για να “λάμπουν”...
Μια άλλη ενδιαφέρουσα λέξη είναι η λέξη Φίλος.
Κωδικώς, ΦΙΛΟΣ σημαίνεται (Φ) το φως που (Ι) απαύστως τροφοδοτεί μέσω της (Λ) ηλιακής ακτινοβολίας, έναν (Ο) χώρο ή σώμα.
Ο πρώτος Φίλος μας είναι ο ήλιος, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις, Φίλος είναι κάθε ένας που εκπέμπει το φως του προς εμάς, αλλά και που εμείς οφείλουμε να κάνουμε το ίδιο, αλλιώς δεν είμαστε φίλοι.
Η ίδια η λέξη μάς μαθαίνει την έννοια της Φιλίας και μάς υποδεικνύει την ανάγκη της αμοιβαιότητος, προκειμένου να διατηρηθεί.
Μιλώντας για το ηλιακό φως, ας προσεγγίσουμε, κωδικώς, έναν πολύ γνωστό μας Μύθο…
Η Λητώ, κατά την ένωσή της με τον Δία, αποκτά δύο τέκνα: τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.
Κωδικώς, ο Δίας σημαίνει την Δύναμη που δομεί και δημιουργεί, αλλά και τροφοδοτεί τα δημιουργήματά του. Για να ολοκληρώσει τα έργα του, ενώνεται με συλλέκτρους δυνάμεις και έτσι, μέσα στην Μυθολογία μας, έβγαλε κακό όνομα ως σκανδαλιάρης σύζυγος...
Η ΛΗΤΩ σημαίνει την (Λ) ηλιακή ακτινοβολία που (Η) φανερώνεται και (Τ) στερεώνεται (Ω) επί του πλανήτου. Αυτή η ακτινοβολία είναι μητέρα δύο άλλων δυνάμεων. Του Απόλλωνα, που εκφράζει τον πνευματικό φωτισμό και της Αρτέμιδος, που εκφράζει τον υλικό φωτισμό, δηλαδή τα υλικά σωματίδια του φωτός, όπως π.χ. τα φωτόνια, που τρέφουν (αρτάουν) την (Μ) ορατή φύση και (Ι) απαύστως την τροφοδοτούν.
Η πληροφορία, που λαμβάνουμε μέσω της αποκωδικοποιήσεως, είναι ότι το ηλιακό φως που φτάνει στον πλανήτη μας έχει υλική, αλλά και πνευματική υπόσταση. Το γεγονός δε, ότι ο Απόλλων γεννάται πρώτος, σημαίνει ότι πρώτα γεννώνται οι πνευματικές δυνάμεις και κατόπιν οι υλικές.
Βεβαίως, ο Μύθος χρήζει πολύωρης αναλύσεως, ώστε να μάθουμε όλα τα μυστικά του καθώς, σε όλες τις αποκωδικοποιήσεις, οι πληροφορίες που συλλέγονται είναι πάρα πολλές.
Ας πάμε τώρα στην πολυδιάστατη χρήση και τα διανοητικά επίπεδα στα οποία μπορεί να μάς ταξιδέψει ένα γράμμα (πολύ περισσότερο δε, μιά λέξη).
Επιλέγω το γράμμα “Ρ”, το οποίο κωδικώς σημαίνει την Ροή, πρωτίστως των φωτοενεργειών. Σε κοσμογονικό επίπεδο ο Κρόνος-Χρόνος δεν θα μπορούσε να κυλήσει χωρίς την σύζυγό του Ρέα-Ροή. Ούτε και ο Δίας θα μπορούσε να σκορπίσει την δύναμη της δομήσεως και της δημιουργίας, χωρίς την Ροή της Ήρας. Σε θεολογικό επίπεδο, ο Θεός ΡΑ των αρχαίων Αιγυπτίων, φανέρωνε (και φανερώνει, ως έννοια) την Ροή του φωτός (πνευματικού και υλικού) από την Αρχική δύναμη.
Στο φυσικό πεδίο, το Πυρ φτάνει σ’ εμάς, ένεκα της Ροής του και ως Αιθήρ μεταφέρει παντού στο σύμπαν τις πληροφορίες του “Αιωνίου Θορού-σπέρματος”. Ως Αήρ, φανερώνει την Ροή του (μέσω της πνοής), ως Υγρόν, στην γη ρέει, αλλά και ως Ύδωρ σημαίνει την συμπυκνωμένη δύναμη Ροής, δομήσεως και δημιουργίας και είναι ένα ουράνιο δώρο.
Αποκωδικοποιώντας και το τελευταίο κοσμικό στοιχείο, αυτή η ουρανία Ροή που έγινε Πυρ, Αήρ, Ύδωρ, εν τέλει γίνεται Πέτρα ή Πάγος, για να μας δηλώσει ότι το Πυρ εκτείνεται και στερεώνεται στην Τέρα - γη μας. Ακόμα και η λέξη Στερεόν, δηλώνει ότι, παρ' όλη την στερέωση της πυρίνης αυτής ροής, ένεκα της δομήσεως της τέρας, η έννοια της ροής ενυπάρχει στα στερεά σώματα, ως ροή της κινήσεως των ηλεκτρονίων.
Τα οφέλη της πολυδιάστατης χρήσεως της γλώσσας:
● Ο άνθρωπος που έχει ενεργοποιήσει τον νου του σε τέτοια επίπεδα δεν παραμένει αμέριμνος. Στόχος είναι να προσπαθούμε να φωτίσουμε όλον τον κόσμο, ακόμα και τύπους “σκοτεινούς”...
● Ο ενεργοποιημένος νους δεν αναμασά “τί άλλο μπορεί να υποστούμε;” ή “πόσο βαθιά ακόμα, θέλουν να μας βουλιάξουν στον βούρκο”. Ούτε είναι απ’ αυτούς που
βγαίνουν και λένε, μοιρολατρικά, «τί είναι αυτό που δεν γίνεται σωστά σ' αυτήν την χώρα» και «τί πρέπει να κάνουν οι άλλοι για να βελτιωθεί η κατάσταση».
Ο ενεργοποιημένος νους περνάει ο ίδιος στην πράξη!
● Αυτός ο νους έχει πλήρη συναίσθηση της αξίας του και της θέσεώς του στο Σύμπαν και διατηρεί ψηλά το ηθικό του, όσες κι αν είναι οι δυσκολίες. Ελπίζει και ζητάει πάντα την βοήθεια των Ουρανίων Δυνάμεων, καθώς είναι εργάτης του Φωτός και οι Φωτεινές Δυνάμεις επιβλέπουν και προστρέχουν στα φωτεινά έργα.
● Δεν υποτάσσεται, βλέποντας τις σκοτεινές δυνάμεις να ορθώνονται, μιλώντας σαν να έχουν ήδη νικήσει και δεν επιτρέπει στον φόβο να σπαταλά την ενέργειά του.
● Ο άνθρωπος που γνωρίζει την αξία της κληρονομίας του, αλλά και την υποχρέωσή του να εκπληρώσει ένα φωτεινό έργο, δεν αποδέχεται αυτά που “κάποιοι” τού ετοιμάζουν για το μέλλον. Πρώτος ο εγκέφαλός του απωθεί όλα τα σκοτεινά σχέδια και στον κατάλληλο καιρό θα έρθει η πράξη. Φανταστείτε, μερικές χιλιάδες ενεργοποιημένων Ελληνόψυχων, μόνο με την σκέψη τους, τί πανικό μπορούν να προκαλέσουν σε “κάποιους”...! Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, πρώτα γεννώνται οι πνευματικές δυνάμεις και κατόπιν οι υλικές. Πρώτα η Ιδέα και μετά η Πράξις!
● Ένας τέτοιος νους στηρίζεται σ' αυτό που είναι και όχι σ' αυτά που έχει.
Δεν απελπίζεται χάνοντας υλικά αγαθά, δύναμη, εξουσία ή δόξα. Ένας τέτοιος νους είναι έτοιμος να πεινάσει, προκειμένου να καθαρίσει τη βρωμιά από την ζωή του, αν έτσι πρέπει να γίνει.
Αποκωδικοποιώντας τους Μύθους μας, πολλές φορές, αποκαλύπτονται προφητείες που αφορούν την Ανθρωπότητα. Είναι προορισμένο να απορρίψει ο Ηρακλής τον Κένταυρο Νέσσο, ο οποίος αντιπροσωπεύει τους δασκάλους της νοήσεως, καθώς ο Νέσσος προσβάλλει την Δηιάνειρα, δηλαδή την δύναμη του νοερού και του ονείρου ή αλλιώς της Διανοίας την ροή και τον φωτισμό.
Ο Ηρακλής, ως κάθε άνθρωπος που αθλείται στα διανοητικά και πνευματικά πεδία, μέλλει να απορρίψει το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, που τον έχει δηλητηριάσει.
Όμως ο Μύθος μάς επιφυλάσσει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τον Έλληνα Άνθρωπο και Φωτεινό Νου. Ο Ηρακλής ανεβαίνει στην πυρά της Τραχίνας για να κάψει τον τραχύ νου και ο Δίας (η Θεϊκή παρέμβαση) στέλνει την Θεά Αθηνά (την Σοφία) για να ανεβάσει τον Ηρακλή στον Όλυμπο (στον χώρο που λάμπει, στα υψηλά διανοητικά και πνευματικά πεδία), δίνοντάς του την Ήβη (την Αιώνια Νεότητα) για σύζυγο...
Σύμφωνα με την αποκωδικοποίηση του Μύθου, ο Νους είναι αυτός που θα δώσει την μάχη και την λύση και αυτός θα λάβει το βραβείο.
Το ζήτημα της Παιδείας, λοιπόν, καθίσταται φλέγον και πρωταρχικό. Χωρίς Παιδεία δεν μπορούμε να έχουμε ούτε Ψωμί, ούτε Ελευθερία, ούτε υγιή Κοινωνία ή Πολιτισμό.
Επίλογος
«Κάποιοι» φρόντισαν και φροντίζουν να φτωχύνουν οι χρήστες της Ελληνικής Γλώσσας, με ψυχαγωγία του χειρίστου είδους, μειώνοντας το καθημερινό λεξιλόγιο, αλλάζοντας τους κανόνες της ορθογραφίας και του τονισμού, κάνοντας μόδα τα
greeklish, είτε ακόμα-ακόμα καταργώντας κάποια από τα φωνήεντα του αλφαβήτου μας… Και κάποιοι βγαίνουν και φωνάζουν ότι φτωχαίνει η γλώσσα μας, ενώ αυτοί που φτωχαίνουν είμαστε εμείς!
Η γλώσσα δεν παθαίνει τίποτα και είναι εκεί για όποιον θέλει να την χρησιμοποιήσει.
Κάθε άνθρωπος, που μιλάει την Ελληνική, είναι -εν δυνάμει και κατά χάριν- ένα ζωντανό μνημείο υψηλού γνωστικού περιεχομένου.
Κι εμείς, οι Έλληνες, είμαστε ο λαός, ο προορισμένος να φωτίσει, για άλλη μιά φορά, την Ανθρωπότητα.
Ενδεχομένως δε, οι Ουράνιες Δυνάμεις να βοηθήσουν, αλλά θα πρέπει κι εμείς να κάψουμε τον τραχύ νου και ν' αποδείξουμε ότι το αξίζουμε…
* Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας είναι ένα νοηματικό εργαλείο, το οποίο κατέγραψε και θεμελίωσε ο Θεολόγος Σημαιοφόρος, το 1993, κατατάσσοντάς το στο ευρύτερο ερευνητικό και φιλοσοφικό του έργο, με γενικό τίτλο «ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ», το οποίο ανακοίνωσε και δίδαξε δωρεάν, επί 13 έτη, μαζί με την επιμελήτρια του όλου έργου του, κυρία Βαρβάρα Σταγιάννου. Για την χρήση του Κώδικος, την λογική της Ορθογραφίας, αλλά και για τις αποκωδικοποιήσεις Μύθων και αρχαίων κειμένων μας, έχουν γραφτεί 10 βιβλία και υπάρχουν αναρτημένα, στο You Tube – ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ, περί τα 200 ενημερωτικά βίντεο.
Τον πίνακα των εννοιών του Κώδικος μπορείτε να βρείτε: στο http://www.ramafa.gr/pinakas1.html και για περισσότερες πληροφορίες, περί του έργου ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ, στην ιστοσελίδα www.ramafa.gr ή στο Facebook https://el-gr.facebook.com/ellhnlogos/
Το έργο αυτό είναι κληρονομιά των απανταχού Ελλήνων και εργατών του Φωτός, αλλά και όλης της ανθρωπότητας, καθώς μπορεί να διαλύσει τις έριδες, φέροντας Γνώση και Αλήθεια, ώστε να ειρηνεύσει η Οικουμένη.
Ο Κώδικας της Ελληνικής Γλώσσας είναι ένα πρωτοποριακό και πρωτότυπο έργο, που μπορεί να δοξάσει, εκ νέου, την Ελλάδα μας και να την μετατρέψει σε έναν υπέρλαμπρο πολιτισμικό αστέρα, χωρίς να μπορούν να μας καταλογίσουν ότι αναμασάμε την λάμψη των προγόνων μας.
Έχει πολεμηθεί μετά μανίας, όχι από εξωτερικούς εχθρούς, αλλά από «κάποιους», που ονομάζονται «Έλληνες», σύμφωνα με το δελτίο ταυτότητός τους…
Όμως πλησιάζει η ώρα, που κανένα σεντόνι δεν θα μπορεί να σκεπάσει αυτό το Θεϊκό Δώρο προς τον Άνθρωπο. Έλληνα, καλείσαι σε δράση!
Κάνε κι εσύ κάτι… Μπορείς! (αρχίζοντας από μία κοινοποίηση…)
Για την ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ - Φωτεινή Τυράσκη
▪ Πτυχιούχο Τ.Ε.Ι. Αθηνών, της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, του Τμήματος . . Γραφιστικής, με ειδικότητα στο Κινούμενο Σχέδιο, τη Γραφιστική Κινηματογράφου και
τα Ειδικά Εφέ
▪ Μαθήτρια του Κώδικος της Ελληνικής Γλώσσας – Σχολείον του Έλληνος Λόγου του Σημαιοφόρου Θεολόγου
Πηγή:
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
