Μία διαπίστωσις ποὺ ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τὰ ὅσα συμβαίνουν γύρω μας καὶ πού, θέλουμε δὲν θέλουμε, ἀπογυμνώνει τοὺς κρατοῦντες καὶ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν ἀδυναμία τους.
Τὰ δύο στοιχεῖα ποὺ ἔρχονται καθημερινῶς νὰ ἐπιβεβαιώσουν αὐτὲς τὶς παρατηρήσεις εἶναι ἡ ἀπόλυτος βία, βάσει τῆς ὁποίας ὅλα ἐπισπεύδονται, ἀφήνοντας πίσω ἀπὸ κάθε πράξιν τους πολλὰ κενά, μὰ καὶ ἡ ὅλο καὶ μεγαλυτέρα ἐξάπλωσις, δίχως προσχήματα, τῆς βεβαιωμένα σαπισμένης παρατάξεως τῶν κρατούντων.
Ἡ ἀνομία, ἡ ἀσυλία καὶ ἡ λεηλασία, ποὺ καλύπτονται πίσω ἀπὸ «νόμους», τέτοιους ποὺ μόνον νὰ καταπατοῦν τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα ἐπιτυγχάνουν, μαζὺ μὲ τὸ θράσος καὶ τὴν προχειρότητα, καταδεικνύουν πλευρὲς τοῦ φόβου καὶ τῆς ἀνικανότητος αὐτῶν ποὺ κινοῦν τὰ νήματα, νὰ δράσουν πιὸ διακριτικά, προσεκτικὰ καὶ ἐντὸς πιὸ προσχηματικῶν συνταγματικῶν πλαισίων.
Κι ὅσο ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικό, τὸ προχείρως στημένο, ἐπιδεικνύεται ὡς κάτι ἀδιαπραγμάτευτον, μέσῳ τῆς προπαγάνδας, τῆς παραπληροφορήσεως καὶ τῆς ἀποσιωπήσεως τῶν ἀληθῶν γεγονότων, τόσο περισσότερο κατανοητὸ γίνεται τὸ πόσο πολὺ φοβοῦνται, αὐτοὶ ποὺ φέρονται ὡς ἐξουσιαστές, γιὰ τὴν ὅποια, ἐπισφαλή, ἐξουσία τους.
Τὸ τὶ φοβοῦνται εἶναι κάτι πολὺ σημαντικό, ποὺ ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ἀνακαλύψουμε.
Τὸ ποιοὺς φοβοῦνται, ἐπίσης εἶναι μία λεπτομέρεια πολὺ οὐσιώδης, ποὺ ἀπαντᾶται ἀμέσως, ἐὰν συνδυάσουμε μερικὰ γεγονότα μεταξύ τους.
Τὸ γιατὶ φοβοῦνται αὐτοὺς ποὺ φοβοῦνται εἶναι καὶ ἡ ἀπάντησις στὸ πῶς ἐμεῖς πρέπει νὰ δράσουμε πρὸ κειμένου νὰ πορευθοῦμε, ἐπὶ τέλους, πρὸς τὴν Ἀπελευθέρωσιν.
Πάντως, κρίνοντας πάντα ἀπὸ τὶς μικρές, καθημερινὲς λεπτομέρειες, ἀντιλαμβάνομαι πὼς ἡ Ἀπελευθέρωσις τοῦ Ἀνθρώπου εἶναι πλέον θέμα χρόνου.
Ὁλίγου χρόνου…!!!
Πηγή:
Φιλονόη
εἰκόνα
