(2009)
Ανήμερα την 28η Οκτωβρίου 2009, ημέρα Τετάρτη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πήγε και προσκύνησε τους Εβραίους, μέσα στην μεγαλύτερη Συναγωγή τής Νέας Υόρκης, την περίφημη «Park East Synagogue»! Κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν μετέδωσε αυτή την συγκλονιστική είδηση, ούτε κάν το «Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων» που κάλυψε λεπτό πρός λεπτό το πρόσφατο ταξίδι του κ.κ. Βαρθολομαίου στις ΗΠΑ. Στην τελετή αυτή ο Βαρθολομαίος βραβεύεται με το σύμβολο των Μακκαβαίων στα πλάισια της Χάνουκα, μιας γιορτής των Εβραίων, που γίνεται κάθε χρόνο σε ανάμνηση του πολέμου τους εναντίον του Έλληνα βασιλιά Αντίοχου. Ποιοι είναι όμως οι Μακκαβαίοι που εκτός από τους Εβραίους γιορτάζουν και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Στον Συναξαριστή διαβάζουμε:
Εορτάζοντες την 1ην του μηνός Αυγούστου
Των Αγίων 7 Μακαβαίων
*
Οι Άγιοι Επτά Μακαβαίοι, Αβείμ (ή Άβιβος), Αντώνιος (ή Αντωνίνος) ,Γουρίας, Ελεαζάρος, Ευσέβωνας, Αχείμ, Μάρκελλος (ή Σάμωνας, ή Εύλαλος ή Μάρκος) η μητέρα τους Σολομονή και ο διδάσκαλός τους Ελεαζάρος
"Αυτοκράτωρ εστί των παθών ο ευσεβής λογισμός". Ο ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλος τους, Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ο Αντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του. Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο: "χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανομώ σωτηρία ημών έλεον". Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθεια σου για την παράνομη σωτηρία μας. Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό η μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.
Απολυτίκιο. Ηχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Των Μακκαβαίων τον επτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα ευφημήσωμεν ούτοι γαρ ηρίστευσαν, δι' αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, απαύστως πρεσβεύουσι.
Κοντάκιον. Ήχος β'. Τα άνω ζητών.
Σοφίας Θεού, οι στύλοι οι επτάριθμοι, και θείου φωτός, οι λύχνοιοι επτάφωτοι, Μακκαβαίοι πάνσοφοι, προ Μαρτύρων μέγιστοι Μάρτυρες, συν αυτοίς τω πάντων Θεώ, αιτείσθε σωθήναι τους υμνούντας υμάς.
*
Στο Εορτολόγιο διαβάζουμε:
1 Αυγούστου ΣΟΛΟΜΟΝΗ (Σολομονή, Σολομονη)
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΤΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ, ΑΒΕΙΜ (ή ΑΒΙΒΟΣ). ΑΝΤΩΝΙΟΣ (ή ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ) ,ΓΟΥΡΙΑΣ, ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ, ΕΥΣΕΒΩΝΑΣ, ΑΧΕΙΜ, ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ (ή ΣΑΜΩΝΑΣ, ή ΕΥΛΑΛΟΣ ή ΜΑΡΚΟΣ) ή μητέρα τους ΣΟΛΟΜΟΝΗ και ό διδάσκαλος τους ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ
"Αυτοκράτωρ εστί των παθών ό ευσεβής λογισμός"1. Ό ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Άντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά πού τους πρόσφερε.
Προηγήθηκε ό ένενηκονταετής διδάσκαλος τους, Έλεάζαρος, πού εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο πού τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ό Άντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την 'ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του.
Στην αρχή ό Άντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα είδωλόθυτα πού τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Άντίοχο: "χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανομώ σωτηρία ημών έλεον". Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, ή συμπάθεια σου για την παράνομη σωτηρία μας.
Εξοργισμένος τότε ό Άντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό ή μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.*
*
Σχετικά στη Βίβλο μπορεί κανείς να διαβάσει τούτα: ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Α΄ , ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Β΄ , ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Γ΄
*
Για την Ιστορία γράφει ο Αλφειός Ποταμός :
Οι άγιοι Μακαβαίοι εκτελέστηκαν από τον Έλληνα Βασιλιά Αντίοχο τον Δ' τον Επιφανή κατά την καταστολή της εξέγερσης των Ιουδαίων το 168 π.Χ.
Ο ατσάλινος Βασιλιάς Αντίοχος προσπάθησε να εξελληνίσει τους εβραίους με το ζόρι, και ενώ η άρχουσα τάξη είχε σχεδόν εξελληνιστεί τα κατώτερα, αμόρφωτα στρώματα ήταν προσκολλημένα στο μονοθεισμό. Από αυτά τα κατώτερα στρώματα προέρχονταν ο ιερέας Ασαμωναίος/Μακαβαίος ο οποίος προκάλεσε εξέγερση κατά του Βασιλιά Αντίοχου και με σκληρό αντάρτικό προσπάθησε και πέτυχε να αποτινάξει τους Έλληνες και να γίνει αρχηγός κράτους και ιδρυτής δυναστείας. Το ότι σήμερα η εκκλησία των ελοχίμ γιορτάζει αυτήν την γιορτή για έναν πόλεμο που έγινε πριν καν εμφανιστεί ο Τζόσουα ή ο Σαούλ είναι δείγμα του πόσο τελειωμένου ηθικά είναι αυτό το τερατούργημα της εβραιοχριστιανικής θρησκείας και πόσο δουλικά αντιμετωπίζει αυτούς που το υποδούλωσαν και το λοβοτόμησαν πολιτισμικά και πνευματικά.
Όταν εμφανίστηκαν οι Ρωμαίοι, ο συνεργάτης της Ρώμης Ηρώδης ο Μέγας πήρε τελικά τον θρόνο από τους Μακαβαίους και όταν οι διάδοχοι του Ηρώδη αποδείχθηκαν ανίκανοι, η Ιουδαία υπήχθη απευθείας στον Καίσαρα. Τότε το πνεύμα των Μακαβαίων που κυριαρχούσε στις τάξεις του εβραικού Ιερατείου δημιούργησε ένα υλικόπνευματικό αντάρτικο κατά της Ρώμης, άμεσος καρπός του οποίου ήταν ο χριστιανισμός τον οποίο έφτιαξε ο έμπιστος πράκτορας του Ιερατείου Σαούλ, με αντικειμενικό σκοπό την υλικοπνευματική υποδούλωση του ακμαίου ελληνορωμαικού κόσμου. Δρώντας σε πολλά επίπεδα, και σε αγαστή συνεργασία με την ρωμαική αντιπολίτευση που εκπροσωπούσε ο (στωικός) Σενέκας, πέτυχαν αρχικά να κάψουν την Ρώμη έτος 64, να αποπειραθούν το 65 να ρίξουν με συνωμοσία τον Αυτοκράτορα Νέρωνα και σε δεύτερο χρόνο να λειτουργήσουν ως 5η φάλαγγα στα μετόπισθεν ενόψει του Ιουδαικού Πολέμου το έτος 66. Τελικά το αριστοκρατικό ιερατείο έχασε τον έλεγχο από τους ζηλωτες και η νίκη της Ρώμης εξαφάνισε το εβραικό κράτος για μερικές χιλιετερίδες.
Πρόλαβαν όμως να σπείρουν σαν χολέρα το τερατούργημα του χριστιανισμού στον ελληνορωμαικό κόσμο, να τον αδυνατίσουν ηθικοπνευματικά μέχρι την τελική ήττα της Ρώμης μερικούς αιώνες μετά!!!
Εορτάζοντες την 1ην του μηνός Αυγούστου
Των Αγίων 7 Μακαβαίων
*
Οι Άγιοι Επτά Μακαβαίοι, Αβείμ (ή Άβιβος), Αντώνιος (ή Αντωνίνος) ,Γουρίας, Ελεαζάρος, Ευσέβωνας, Αχείμ, Μάρκελλος (ή Σάμωνας, ή Εύλαλος ή Μάρκος) η μητέρα τους Σολομονή και ο διδάσκαλός τους Ελεαζάρος
"Αυτοκράτωρ εστί των παθών ο ευσεβής λογισμός". Ο ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Αντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλος τους, Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ο Αντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του. Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο: "χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανομώ σωτηρία ημών έλεον". Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθεια σου για την παράνομη σωτηρία μας. Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό η μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.
Απολυτίκιο. Ηχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Των Μακκαβαίων τον επτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα ευφημήσωμεν ούτοι γαρ ηρίστευσαν, δι' αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, απαύστως πρεσβεύουσι.
Κοντάκιον. Ήχος β'. Τα άνω ζητών.
Σοφίας Θεού, οι στύλοι οι επτάριθμοι, και θείου φωτός, οι λύχνοιοι επτάφωτοι, Μακκαβαίοι πάνσοφοι, προ Μαρτύρων μέγιστοι Μάρτυρες, συν αυτοίς τω πάντων Θεώ, αιτείσθε σωθήναι τους υμνούντας υμάς.
*
Στο Εορτολόγιο διαβάζουμε:
1 Αυγούστου ΣΟΛΟΜΟΝΗ (Σολομονή, Σολομονη)
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΤΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΙ, ΑΒΕΙΜ (ή ΑΒΙΒΟΣ). ΑΝΤΩΝΙΟΣ (ή ΑΝΤΩΝΙΝΟΣ) ,ΓΟΥΡΙΑΣ, ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ, ΕΥΣΕΒΩΝΑΣ, ΑΧΕΙΜ, ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ (ή ΣΑΜΩΝΑΣ, ή ΕΥΛΑΛΟΣ ή ΜΑΡΚΟΣ) ή μητέρα τους ΣΟΛΟΜΟΝΗ και ό διδάσκαλος τους ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ
"Αυτοκράτωρ εστί των παθών ό ευσεβής λογισμός"1. Ό ευσεβής λογισμός είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας Άντίοχο, όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά πού τους πρόσφερε.
Προηγήθηκε ό ένενηκονταετής διδάσκαλος τους, Έλεάζαρος, πού εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο πού τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ό Άντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την 'ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του.
Στην αρχή ό Άντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα είδωλόθυτα πού τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Άντίοχο: "χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανομώ σωτηρία ημών έλεον". Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, ή συμπάθεια σου για την παράνομη σωτηρία μας.
Εξοργισμένος τότε ό Άντίοχος, με τροχούς, φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό ή μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.*
*
Σχετικά στη Βίβλο μπορεί κανείς να διαβάσει τούτα: ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Α΄ , ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Β΄ , ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ Γ΄
*
Για την Ιστορία γράφει ο Αλφειός Ποταμός :
Οι άγιοι Μακαβαίοι εκτελέστηκαν από τον Έλληνα Βασιλιά Αντίοχο τον Δ' τον Επιφανή κατά την καταστολή της εξέγερσης των Ιουδαίων το 168 π.Χ.
Ο ατσάλινος Βασιλιάς Αντίοχος προσπάθησε να εξελληνίσει τους εβραίους με το ζόρι, και ενώ η άρχουσα τάξη είχε σχεδόν εξελληνιστεί τα κατώτερα, αμόρφωτα στρώματα ήταν προσκολλημένα στο μονοθεισμό. Από αυτά τα κατώτερα στρώματα προέρχονταν ο ιερέας Ασαμωναίος/Μακαβαίος ο οποίος προκάλεσε εξέγερση κατά του Βασιλιά Αντίοχου και με σκληρό αντάρτικό προσπάθησε και πέτυχε να αποτινάξει τους Έλληνες και να γίνει αρχηγός κράτους και ιδρυτής δυναστείας. Το ότι σήμερα η εκκλησία των ελοχίμ γιορτάζει αυτήν την γιορτή για έναν πόλεμο που έγινε πριν καν εμφανιστεί ο Τζόσουα ή ο Σαούλ είναι δείγμα του πόσο τελειωμένου ηθικά είναι αυτό το τερατούργημα της εβραιοχριστιανικής θρησκείας και πόσο δουλικά αντιμετωπίζει αυτούς που το υποδούλωσαν και το λοβοτόμησαν πολιτισμικά και πνευματικά.
Όταν εμφανίστηκαν οι Ρωμαίοι, ο συνεργάτης της Ρώμης Ηρώδης ο Μέγας πήρε τελικά τον θρόνο από τους Μακαβαίους και όταν οι διάδοχοι του Ηρώδη αποδείχθηκαν ανίκανοι, η Ιουδαία υπήχθη απευθείας στον Καίσαρα. Τότε το πνεύμα των Μακαβαίων που κυριαρχούσε στις τάξεις του εβραικού Ιερατείου δημιούργησε ένα υλικόπνευματικό αντάρτικο κατά της Ρώμης, άμεσος καρπός του οποίου ήταν ο χριστιανισμός τον οποίο έφτιαξε ο έμπιστος πράκτορας του Ιερατείου Σαούλ, με αντικειμενικό σκοπό την υλικοπνευματική υποδούλωση του ακμαίου ελληνορωμαικού κόσμου. Δρώντας σε πολλά επίπεδα, και σε αγαστή συνεργασία με την ρωμαική αντιπολίτευση που εκπροσωπούσε ο (στωικός) Σενέκας, πέτυχαν αρχικά να κάψουν την Ρώμη έτος 64, να αποπειραθούν το 65 να ρίξουν με συνωμοσία τον Αυτοκράτορα Νέρωνα και σε δεύτερο χρόνο να λειτουργήσουν ως 5η φάλαγγα στα μετόπισθεν ενόψει του Ιουδαικού Πολέμου το έτος 66. Τελικά το αριστοκρατικό ιερατείο έχασε τον έλεγχο από τους ζηλωτες και η νίκη της Ρώμης εξαφάνισε το εβραικό κράτος για μερικές χιλιετερίδες.
Πρόλαβαν όμως να σπείρουν σαν χολέρα το τερατούργημα του χριστιανισμού στον ελληνορωμαικό κόσμο, να τον αδυνατίσουν ηθικοπνευματικά μέχρι την τελική ήττα της Ρώμης μερικούς αιώνες μετά!!!
Πηγή:
