Πολύ συχνά ταξιδεύω σε διάφορες πόλεις και μέρη της Ελλάδος για να επισκεφθώ Αρχαιολογικούς χώρους και να περπατήσω και εγώ, εκεί όπου περπάτησαν οι παππούδες μου, ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ο ΠΛΑΤΩΝ ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ και πολλοί άλλοι, ώστε να έρθω πιο κοντά στις ρίζες μου.
Τις ρίζες μου, που "κάποιοι" προσπαθούν ακόμα και σήμερα να μου τις κόψουν, για να μην ξυπνήσουμε και καταλάβουμε ποιος πραγματικά είναι ο Έλληνας, και μη τυχόν μάθουμε ότι οι παππούδες μας δεν προσκυνούσαν σε κανέναν και μόνο ο δισκοβολος λύγιζε λίγο το ένα γόνατο για να ρίξει τον δίσκο, ακόμα οτι και στους ΘΕΟΥΣ μπροστά, οι Έλληνες στέκονταν όρθιοι.
Τελευταία, πολύ μεγάλος λόγος έγινε για το μνημείο της Αμφίπολης. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο αυτό το ενδιαφέρον είναι πραγματικό. Αυτό το μνημείο (Αμφίπολης) όπως και πολλές Αρχαιότητες σε όλη την ΕΛΛΑΔΑ μένουν παντελώς αναξιοποίητες.
Με θλίψη, λοιπόν θα σας αναφέρω για τους ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ του ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, και για την εγκαταλειψη τους.
ΔΕΡΒΕΝΙ : Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η Αρχαιολογική περιοχή όπου συναντιούνται οι δρόμοι της Καβάλας και των Σερρών προς την Θεσσαλονίκη.
Την σπουδαιότητα της θέσης αυτής είχαν από τα πολύ αρχαία χρόνια αντιληφθεί οι κάτοικοι της αρχαίας ΛΗΤΗΣ (η Θεσσαλονίκη δεν είχε χτιστεί ακόμα) γι'αυτό και τα αρχαιολογικά ευρήματα φτάνουν ως τους Προϊστορικους χρόνους.
Μεγάλη αξία έχουν τα λείψανα από τα κλασικά και Ελληνιστικά χρόνια που προέρχονται απο τους Μακεδονικούς Τάφους της περιοχής αυτής.
Κατά την Τουρκοκρατία είχε ανακαλυφθεί διθάλαμος Μακεδονικός Τάφος απο τον Θ.Μακρίδη. Κοντά σε αυτόν τον Τάφο ανακαλύφθηκε τυχαία και ένας άλλος μικρότερος του ίδιου τύπου το 1962.
Και φυσικά τα διάφορα σημαντικής αξίας ευρήματα του διθάλαμου Τάφου μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.
Πολύτιμα όμως είναι τα ευρήματα απο τους δυο απλούς κιβωτιόσχημους Μακεδονικούς Τάφους (Α και Β) τα οποία βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.
Από τον Μακεδονικό τάφο Α προέρχεται και το ΜΟΝΑΔΙΚΟ στην Ελλάδα λείψανο ΠΑΠΥΡΟΥ που χρονολογείται το τελευταίο τέταρτο του 4ου αίωνα π.χ. με ΟΡΦΙΚΟΥΣ Ύμνους.
Το κείμενο του ασχολείται με την ΘΕΟΓΟΝΙΑ. Γράφτηκε στα χρόνια του Πελοποννησιακού Πολέμου, στην εποχή του Περικλή, του Σωκράτη και του Πλάτωνα. Ενώ τάφηκε μαζί με τον ιδιοκτήτη του ΠΑΠΥΡΟΥ (κάποιον ευγενή Μακεδόνα) κάπου εκατό χρόνια αργότερα στα χρόνια του Φιλίππου της Μακεδονίας, του Αλέξανδρου και του Αριστοτέλη.
Αυτό σημαίνει ότι είναι το παλαιότερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ χειρόγραφο, σε φθαρτό υλικό, που έχει βρεθεί. Κάτι μοναδικό αν σκεφτεί κανείς οτι το κλίμα της Ελλάδος δεν ευνοεί την διατήρηση των ΠΑΠΥΡΩΝ (σε αυτό βοήθησε και το ότι είχε καεί μαζί με τον νεκρό). Σε αντίθεση με την Αίγυπτο στην οποία το κλίμα ήταν βοηθός στο να βρεθούν πλήθος Παπύρων.
Το ποιός είναι ο συγγραφέας του Παπύρου του ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ δεν ξέρουμε, αλλα μερικοί εικάζουν οτι είναι ο Διαγόρας του Τηλεκλείδη απο την Μήλο ή ο φιλόσοφος Αναξαγόρας.
Ένα μικρό απόσπασμα απο το αρχαίο κείμενο του Παπύρου του Δερβενίου στήλη 7, που παρουσιάζει την Μυστηριακή αρχαία Ελλάδα {αλλά ο ΟΡΦΕΑΣ δεν ήθελε να τους πει ελκυστικά αινίγματα αλλά κοσμοϊστορικά πράγματα μέσα απο αινίγματα}...
Από τον Μακεδονικό τάφο Β αξιόλογος είναι ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ του 4ου αίωνα π.χ. επίσης, ο οποίος όπως μας πληροφορεί μια επιγραφή που είναι χαραγμένη επάνω του ήταν ιδιοκτησία κάποιου Θεσσαλού Αστίωνος του γιου του ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ απο την Λάρισα.
Στην κύριος όψη του ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ έχει Διονυσιακές παραστάσεις και στολίζεται με πρόσωπα του ΗΡΑΚΛΗ του ΑΔΗ και του ΔΙΟΝΥΣΟΥ !!!
Αποφασίζω, λοιπόν, μια μέρα να πάω μια βόλτα στην περιοχή του Δερβενίου για να δω απο κοντά τους Μακεδονικούς Τάφους που τόσο σημαντικά ευρήματα μας έχουν δώσει.
Αυτό που αντίκρισα ... πιστέψτε με ... δεν θα ενθουσίαζε κανέναν ΕΛΛΗΝΑ.
"Ένας χρόνος πέρασε απο τότε που επισκέφθηκα την περιοχή και μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κάποια βελτίωση και αξιοποίηση της περιοχής".
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Με ΦΙΛΟΤΗΤΑ και ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΧΟ'Ι'ΛΟΥΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
Πηγή:
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
