ΕΒΡΑΙΟΙ επινόησαν τον ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ και τον ΔΙΟΙΚΟΥΝ

Ολόκληρη η θεωρία και η πρακτική, ως γνωστόν, είναι έργο των Εβραίων Κάρλ Μαρξ (μάλιστα η καταγωγή του είναι από οικογένεια ραββίνων) και Φρίντριχ Έγκελς. Επίσης των Lassalle, Adler, Eduard Bernstein, Paul Singer, Beine, Borne, κλπ.

Ίσως, δεν υπάρχει κάτι άσχημο σε αυτό, αλλά… δεν προξενεί υποψίες; Πόσο μάλλον όταν εκτός από την θεωρία και την
πράξη, οι Εβραίοι έχουν τον ο έλεγχο του κομμουνισμού και, παράλληλα, του δίνουν κατεύθυνση με σκοπούς και στόχους που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Εβραίων, δηλαδή, την Παγκόσμια Κυριαρχία…

Οι Εβραίοι ελέγχουν το 96% των ΜΜΕ τουπλανήτη, βρίσκονται πίσω από τις τράπεζες, τις διεθνείς «αγορές», που, αυτή την στιγμή στραγγαλίζουν τον πλανήτη και, ειδικότερα, την χώρα μας. Είναι οι ίδιοι που μισούν την ανθρωπότητα.

Δεν είναι, λοιπόν, από τα πλέον ύποπτα το να βρίσκονται και πίσω από τον Κομμουνισμό / Σοσιαλισμό;

Ας δούμε πως αντιλαμβάνεται ο ραββίνος Baruch Levy τον κομμουνισμό, στην διασωθείσα επιστολή του προς τον Καρλ Μαρξ:

Baruch Levy

«Ο λαός του Ισραήλ, συνολικώς
λαμβανόμενος θα καταστεί, αυτός ούτος ο Μεσσίας. Η επί της γης βασιλεία του, θα επιτευχθεί δια της ενοποιήσεως, συγχωνεύσεως και υποταγής των άλλων φυλών, της καταργήσεων των συνοριακών φραγμών, της καταλύσεως των μοναρχιών, οι οποίες αποτελούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Εθνών και των Κρατών, και της εγκαθιδρύσεως μίας Παγκοσμίου Δημοκρατίας, εις την οποία οι Εβραίοι θα έχουν την πρωτοκαθεδρία. Εις την νέαν αυτή οργάνωση (δηλαδή, του κομμουνισμού) της ανθρωπότητας, οι υιοί του Ισραήλ που βρίσκονται ήδη διεσπαρμένοι ανά την οικουμένη, θα αποτελέσουν αναμφισβήτητα και άνευ αντιδράσεως τα ιθύνοντα στοιχεία. Ο σκοπός αυτός της οργανώσεως (του κομμουνισμού) θα επιτευχθεί καλύτερον και αποκοπώτερον αν κατωρθώσουν να οργανώσουν τας εργατικάς μάζας και αναλάβουν την ηγεσίαν αυτών. Αι κυβερνήσεις των Εθνών, τα οποία θα αποτελέσουν την Παγκόσμιον Δημοκρατίαν, θα περιέλθουν πάσαι εις χείρας των Ισραηλιτών δια της επικρατήσεως και κυριαρχίας του Προλεταριάτου. Τότε, θα καταλυθεί η προσωπική ιδιοκτησία υπό των ιθυνόντων Ισραηλιτών, οι οποίοι, κατ’ αυτόν τον τρόπον, θα καταστούν οι διαχειρισταί του πλούτου της οικουμένης και θα πληρωθεί τον ρητόν του Ταλμούδ περί της ελεύσεως του Μεσσίου και οι Ισραηλίται θα κρατήσουν εις χείρας των τα κλείδας των θησαυρών ολοκλήρου της γης». (Επιστολή προς τον ΚαρλΜαρξ, «La Revuede Paris», p.574, 1 Ιουνίου 1928)

Αβραάμ Μπεναρόγια

Ύστερα, από τα τρυφερά λόγια του ραββίνου και την
φανερή αγάπη του προς την
ανθρωπότητα, πλέον δεν είναι,απλώς, ύποπτο αλλά εντελώς τρομακτικό το γεγονός
πως τις ηγετικές θέσεις στην «Α΄ Κομμουνιστική Διεθνή», κατείχαν αποκλειστικά
και μόνο Εβραίοι εργάτες, οι οποίοι, μαζί με τους ανά την οικουμένη Εβραίους,
ανέλαβαν την αποστολή να ιδρύσουν και να οργανώσουν κομμουνιστικά κόμματα σε
όλα τα κράτη: Γερμανίας, Αυστρίας, Δανίας, Ρουμανίας, Γαλλίας, ΗΠΑ και, φυσικά, της Ελλάδας (το 1918), από τους Μπεναρόγια (ισπανοεβραϊκής καταγωγής)  και Ζακ Βεντούρα (Βεντούρα είναι το οικογενειακό όνομα του επίσης Εβραίου Σιμιτσί Χαρούν Ααρων Σαμουηλ Κων/νου Σημίτη).  Μάλιστα, οι πρώτες μπροσούρες και φυλλάδια που εξέδιδε το ΚΚΕ εκείνη την εποχή, δεν γράφονταν στην Ελληνική γλώσσα, αλλά στο ισπανο-εβραϊκό ιδίωμα.

Εξαίρεση από τις παραπάνω χώρες δεν είναι ούτε η ΕΣΣΔ. Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ ή αλλιώς «Λένιν» είναι Εβραίος.
Ο Λένιν θα περάσει με τρένο τα Φιλανδικά σύνορα προς την Ρωσία, συνοδευμένος
από 209 επαναστάτες (εκ των οποίων οι 199 ήταν Εβραίοι, φυσικά) και κουβαλώντας στο ειδικά μισθωμένο βαγόνι του έξι εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό, ποσό με το οποίο επιδοτήθηκε από τον Γερμανο-εβραίο τραπεζίτη Μαξ Βάρμπουργκ και τον Ρωσο-εβραίο Αλεξάντρ Χέλφαντ (ψευδώνυμο Πάρβους) (Κώστα Γαρμπή: «Οι βιαστές της ανθρωπότητας»).

Ταυτόχρονα, στις 27/3/1917, ξεκινάει από την Νέα Υόρκη άλλος ένας Εβραίος, εφοδιασμένος με αμερικάνικο διαβατήριο και κουβαλώντας κι εκείνος ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, που του έδωσαν οι Αμερικανοεβραίοι τραπεζίτες. Πρόκειται, βέβαια, για τον Λεονίτ Μπρονστάιν Τρότσκι, συνοδευόμενος από 75 ακόμα Αμερικανοεβραίους και Ρωσοεβραίοιυς κομμουνιστές.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η κομμουνιστική επανάσταση στην Ρωσία σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον διεθνή σιωνισμό και υλοποιήθηκε από τους Εβραίους συνωμότες της Ρωσίας (και όχι μόνο) και, όπως είναι φυσικό, η κομμουνιστική μεταεπαναστατική κυβέρνηση αποτελούνταν κατά την συντριπτική πλειοψηφία της από Εβραίους. Πρόεδρος τους Ανωτάτου Σοβιέτ
ανέλαβε ο Λένιν, αρχηγός του «Ερυθρού Στρατού» τοποθετήθηκε ο Τρότσκι, ο οποίος
μάλιστα διόρισε σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες πολιτικούς επιτρόπους, κατά100% των περιπτώσεων όλοι Εβραίοι. Επικεφαλής της Κα Γκε Μπε διορίστηκε ο επίσης Εβραίος (από την Πολωνία) Ντζιερζίνσκι. Στα 22 μέλη της Σοβιετικής Κυβερνήσεως, οι 17 ήταν Εβραίοι. Στα 554 μέλη των «Λαϊκών Επιτροπών», οι 447 ήταν Εβραίοι. Επίσης οι Σουχάνωφ, Κάτε (γνωστός ως Καμκώφ), Στάινμπεργκ, Αβανέσωφ, Τσιδεμπάουμ (Μαρτώφ), Κερένσκι (ο σοσιαλιστής) που είχε προετοιμάσει
τον δρόμο της επανάστασης).

Jacob Shciff 

Αμέσως μετά την ισχυροποίηση των
επαναστατών στην καταλυμένη Ρωσία, άρχισαν να καταφθάνουν και οι πρώτες
χρηματοδοτήσεις από τις Εβραϊκές τράπεζες της Ευρώπης και της Αμερικής. Ο Εβραίος τραπεζίτης Jacob Shciff θα διαθέσει στο νεοσυσταθέν κράτος είκοσι εκατομμύρια δολάρια. Επίσης, στην επικράτηση του κομμουνισμού θα συνεισφέρουν
ακόμα οι Πάουλ και Max M. Warburg, ο W. Averell Harriman, ο John D. Rockefeller, ο Π. Βάντερλιπ, ο John Pierpont Morgan, ο Άλφρεντ Μίλτερ και φυσικά ο κόμης Edmond Benjamin James de Rothschild. Το 1918,
ο Shciff θα επανέλθει για να προσφέρει ακόμα δέκα εκατομμύρια δολάρια στην Σοβιετική  κυβέρνηση, με πρόσχημα την
αρωγή υπέρ των εβραίων της Ρωσίας. (Γιώργου Ιεροδιάκονου, Αποκάλυψης:
Το κωδικοποιημένο πρόγραμμα καθυπόταξης του πλανήτη σελ 331-334) Οι υποτιθέμενοι, λοιπόν, αντίπαλοι του κομμουνισμού και της ΕΣΣΔ, βοηθούν, ενισχύουν, χρηματοδοτούν και στηρίζουν

τους υποτιθέμενους θανάσιμους εχθρούς τους. Αυτό που συνέβη πραγματικά είναι το εξής: Επινόησαν και δημιούργησαν έναν κατασκευασμένο εχθρό, ώστε να διαιρέσουν τον κόσμο και να τον ελέγχουν καλύτερα (και, φυσικά, οι διαιρέσεις δεν σταμάτησαν εκεί).

«Σ’ όλη την Ευρώπη, όπως και στις άλλες Ηπείρους, πρέπει να
δημιουργήσουμε ταραχές και να διασπείρουμε τη διχόνοια και το μίσος. Το όφελος για μας θα είναι διπλό. Αφενός θα κρατάμε μ’ αυτό τον τρόπο σε σεβασμό όλες τις χώρες, οι οποίες θα γνωρίζουν ότι θα μπορούμε, όποτε θέλουμε, να
προκαλέσουμε την αταξία ή να αποκαταστήσουμε την τάξη… Αφετέρου με τις μηχανορραφίες
μας θα περιπλέξουμε τα νήματα, τα οποία έχουμε απλώσει στα Υπουργεία όλων των κρατών είτε μέσω της πολιτικής, είτε δια
μέσου οικονομικών συμφωνιών, ή δανειστικών δεσμεύσεων. Για να επιτύχουμε το σκοπό μας αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλη την επιδεξιότητα και τη διορατικότητά μας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και των συμφωνιών. Όσον αφορά, όμως, εκείνο που ονομάζεται επίσημη γλώσσα, θα ακολουθήσουμε αντίθετη τακτική και θα υποκριθούμε τους έντιμους και
τους συμβιβαστικούς… Πρέπει, ανά πάσα στιγμή, να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε αντίδραση και να κηρύξουμε τον πόλεμο στη χώρα που τολμάει να μας αντιταχθεί, μέσω των γειτόνων της. Αν, όμως, και οι γείτονες αυτοί δεν έχουν την πρόθεση να συμμαχήσουν εναντίον τους, τότε πρέπει να τους
αντικρούσουμε όλους με έναν παγκόσμιο πόλεμο». (Πρωτόκολλο 7ο από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών).

Με απλούστερα λόγια:

Αν θέλεις να ελέγξεις το αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού, θα
πρέπει να ελέγχεις και τις δύο πλευρές, αλλά για να μη σε καταλάβουν θα πρέπει να κάνεις τους ανθρώπους να πιστεύουν πως οι δύο πλευρές έχουν διαφορετικούς ηγέτες και στόχους.

Δείτε επίσης:

Η κοινή καταγωγή των ηγετών του Κομμουνισμού

Πηγή:

diadrastika.com