"Κόρη τε καὶ Φερσεφόνη κέκληται, τὸ μὲν ὡς φωσφόρος οὖσα, Κόρη δ᾽ ὅτι καὶ τοῦ ὄμματος, ἐν ᾧ τὸ εἴδωλον ἀντιλάμπει τοῦ βλέποντος, ὥσπερ τὸ ἡλίου φέγγος ἐνορᾶται τῇ σελήνῃ, κόρην προσαγορεύομεν." (Πλούταρχος Χαιρωνεύς).
Η ΕΛΕΥΣΙΣ!!!
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ!!!
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ / ΦΕΡΣΕΦΟΝΗ = Η ΣΟΦΗ (ΚΡΑΤΥΛΟΣ) / ΦΕΡΣΕΦΑΣΣΑ / ΦΕΡΕΦΑΤΤΑ / ΠΗΡΙΦΟΝΕΙΑ, Η ΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟ ΦΩΣ!
ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΔΗ, ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΗΣ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΩΔΙΚΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΝ ΦΥΛΑΚΤΟΝ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑΝ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ!
ΚΡΑΤΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΚΟΝ ΣΠΕΡΜΑΤΙΚΟΝ ΧΡΥΣΟΥΝ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΕΩΣ, ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΘΑ ΕΞΑΛΛΕΙΨΕΙ ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ (ΕΡΕΒΟΥΣ)!
Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΟΡΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗΝ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ / ΑΔΗ / ΑΪΔΗ ( Ή ΜΗΠΩΣ ΤΟΥ ΧΘΟΝΙΟΥ ΖΗΝΟΣ;;;)!
ΕΚΕΙ ΩΣ ΨΥΧΗ, ΗΛΘΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΑΣ ΘΟΛΑΣ ΚΕΚΡΥΜΜΕΝΑΣ ΚΑΙ ΑΔΗΦΑΓΑΣ ΣΚΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΚΑΤΕΔΥΘΗ ΕΙΣ ΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, ΜΥΗΘΗΚΕΝ ΕΙΣ ΤΑ "ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ", ΕΠΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕΝ, ΣΥΝΕΔΕΘΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΠΗΓΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΛΑΒΕΝ ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΥ ΔΟΜΗΣ ΤΗΣ.
ΝΟΕΙΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΩΣ ΨΥΧΗ ΜΕΜΥΗΜΕΝΗ!
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΕΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΤΤΟΤΗΤΟΣ!
Η ΝΥΧΤΑ ΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΜΠΡΗΝ ΗΜΕΡΑΝ!
ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ, ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΗΛΙΟΥ!
Η ΡΕΑ, ΓΑΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ (ΔΑ ΜΗΤΗΡ/ΔΑ ΜΗΤΡΑ/ΓΑ ΜΗΤΡΑ) ΑΝΑΠΤΕΡΩΝΕΤΑΙ, ΑΝΑΓΕΝΝΑΤΑΙ, ΕΝΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΥΝ ΑΝΘΟΣΤΟΛΙΣΤΟΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΝ ΧΙΤΩΝΑΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΑΔΟΥΣΑ ΠΑΙΑΝΑΣ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΥΣ!
“Περσεφόνη”: Φερσεφόνη = σοφή. Προέρχεται από το “Φερέπαφα” χάρη εις την σοφίαν της και εις την “επαφήν” με το φερόμενον, με το κινούμενον, αυτό που πάντα ευρίσκεται εις κίνησιν. {ΚΡΑΤΥΛΟΣ}.
404c …. «Φ ε ρ ρ έ φ α τ τ α» δέ· πολλοὶ μὲν καὶ τοῦτο φοβοῦνται τὸ ὄνομα καὶ τὸν «Ἀπόλλω», ὑπὸ ἀπειρίας, ὡς ἔοικεν, ὀνομάτων ὀρθότητος. καὶ γὰρ μεταβάλλοντες σκοποῦνται τὴν Φερσεφόνην, καὶ δεινὸν αὐτοῖς φαίνεται· τὸ δὲ μηνύει d σοφὴν εἶναι τὴν θεόν. Άτε γὰρ φερομένων τῶν πραγμάτων τὸ ἐφαπτόμενον καὶ ἐπαφῶν καὶ δυνάμενον ἐπακολουθεῖν σοφία ἂν εἴη. «Φ ε ρ έ π α φ α» οὖν διὰ τὴν σοφίαν καὶ τὴν ἐπαφὴν τοῦ φερομένου ἡ θεὸς ἂν ὀρθῶς καλοῖτο, ἢ τοιοῦτόν τι δι᾽ ὅπερ καὶ σύνεστιν αὐτῇ ὁ Ἅιδης σοφὸς ὤν, διότι τοιαύτη ἐστίν νῦν δὲ αὐτῆς ἐκκλίνουσι τὸ ὄνομα εὐστομίαν περὶ πλείονος ποιούμενοι τῆς ἀληθείας, ὥστε Φερρέφατταν αὐτὴν καλεῖν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Τό όνομα «Φ ε ρ ρ έ φ α τ τ α»* είναι όνομα πού πολλοί τό φοβούνται, καθώς καί τον 'Απόλλωνα, άπό άγνοια, όπως φαίνεται της όρθότηταςτών ονομάτων. Γιατί το μεταβάλλουν για να το παρουσιάσουν μέ τό όνομα τής Περσεφόνης κάι αυτό τους φαίνεται φοβερό.** Αυτό όμως μάς δείχνει ότι ή θεά είναι σοφή. 'Επειδή τά πράγματα είναι σέ κίνηση, ό,τι εφάπτεται και εχει έπαφή καί μπορεί να έπακολουθεί, είναι σημείο σοφίας. Λοιπόν σωστά ονομάζεται ή θεά αυτή «Φ ε ρ έ π α φ α» γιά τή σοφία καί τήν επαφή μέ τήν κίνηση (του φερομένου) ή για κάτι παρόμοιο—για τό όποιο καί ζεί με αυτήν ό "Αδης, σοφός ό ίδιος, γιατί έχει αυτή τήν ιδιότητα.—Τώρα όμως μετατρέπουν τό Ονομά της, φροντίζοντας περισσότερο γιά τήν εύφωνία παρά γιά τήν αλήθεια, ώστε και Φερρέφαττα την ονομάζουν.{ΠΛΑΤΩΝ "Κρατύλος" 404 c,d}
* Φερρέφαττα άντί Φερσεφόνη ή Περσεφόνη, πού είναι τύποι ποιητικοί. Οί αττικές επιγραφές σέ πεζό λόγο χρησιμοποιούν τον τύπο Φερρέφαττα . Τά ψηφίσματα γράφουν Κόρη.
** Γιατί παίρνουν αυτό το όνομα άπό τό «φ έ ρ ω και φ ο ν ή» (φόνος), πού φέρνει το βίαιο θάνατο. Στην «Ιλιάδα» κυρίως ή θεά μετέχει στο φοβερό χαρακτήρα του συζύγου της "Αδου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
«Περσεφόνη, θυγατέρα του μεγάλου Διός, έλα, μακαρία, μονογενής θεά, δέξου τις προσφερόμενες θυσίες, πολυτίμητη σύζυγε του Πλούτωνος, σεβαστή, ζωοδότρα, που κατέχεις τις πύλες του Άδη στα βάθη της γης, Πραξιδίκη, ωραιοπλόκαμη, αγνέ βλαστέ της Δηούς, γεννήτρια των Ευμενίδων, βασίλισσα των υπογήινων, κόρη που ο Ζευς τη γέννησε με απόρρητους γόνους, ω μητέρα του βροντόηχου πολύμορφου Ευβουλέως, συμπαίκτρια των Ωρών, φωτοφόρα, λαμπρόμορφη, σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη που βρίθεις με καρπούς, λαμπρόφεγγη, κερασφόρα, συ μόνη στους θνητούς ποθητή, εαρινή, που χαίρεσαι με τις λιβαδίσιες πνοές, που φανερώνεις το ιερό σώμα με βλαστάρια χλωρόκαρπα, που αρπαγμένη νυμφεύθηκες σε γάμους φθινοπωρινούς, συ μόνη ζωή και θάνατος στους πολύμοχθους θνητούς, ω Περσεφόνη. Γιατί πάντοτε τρέφεις και φονεύεις τα πάντα. Εισάκουσε, θεά μακάρια, και καρπούς απ’ τη γη ξαναστείλε σε ειρήνη και απλόχερη υγεία που θάλλεις και σε βίο ευτυχή που φέρνει το ανέφελο γήρας στον δικό σου τον τόπο, ω βασίλισσα, και στον πανίσχυρο Πλούτωνα».
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ!
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΔΗΜΗΤΡΑ, ΠΛΟΥΤΩΝ!!!ΑΔΗΣ Ή ΑΪΔΗΣ Ή ΠΛΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΨΥΧΕΣ.
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
