Στην Κύπρο ζούσε ένας περίφημος γλύπτης, ο Πυγμαλίων, ο οποίος ήταν γνωστός όχι μόνον για τα υπέροχα αγάλματα που φιλοτεχνούσε, αλλά και για το μίσος του στις γυναίκες.Κάποτε έφτιαξε από φίλντισι ένα άγαλμα κοριτσιού τόσο ωραίο και όμορφο, που έμοιαζε σαν ζωντανό. Έλεγες πως ανάσαινε και από στιγμή σε στιγμή το φιλντισένιο κορίτσι θα έκανε ένα βήμα. Ο Πυγμαλίων δεν χόρταινε να το καμαρώνει και να το θαυμάζει, ώσπου τελικά το ερωτεύτηκε! Αυτός που ποτέ του δεν αγάπησε αληθινή κοπέλα, τώρα ένοιωθε ένα πάθος παράφορο για το άγαλμα που ο ίδιος έφτιαξε!
Απελπισμένος πήγε στις γιορτές που γινόντουσαν στην Πάφο προς τιμή της Αφροδίτης και πρόσφερε στη θεά μια πλούσια θυσία. Και σιωπηρά, της εξομολογήθηκε τον έρωτα, τον πόθο και τον αγιάτρευτο καϋμό του. Έπειτα ταπεινά την ικέτεψε, να του στείλει μια κοπέλα τόσο όμορφη, όσο και το άγαλμα που είχε φτιάξει.
Μια λαμπερή φλόγα ξεπετάχτηκε από τον βωμό. Σημάδι πως η θεά τον είχε ακούσει!
Ο Πυγμαλίων γύρισε στο σπίτι του και αντίκρυσε κάτι το απίστευτο. Το άγαλμα του είχε εξαφανιστεί και στην θέση του μια πεντάμορφη κοπέλα με δέρμα φιλντισένιο, γεμάτη ανείπωτη χάρη, η Γαλάτεια, τον περίμενε με την αγκαλιά της γεμάτη αγάπη! Την παντρεύτηκε και από τον γάμο αυτό γεννήθηκε η Πάφος, μητέρα του Κινύρα..
Πηγή:
