Ήδη το 1964 η ιστορικός Henrietta Mertz από το Σικάγο έγραψε ότι πριν του επιτρέψουν οι θεοί να επιστρέψει στην Ιθάκη για την πιστή Πηνελόπη του, ο Οδυσσέας δεν ταξίδευσε μόνο στη Μεσόγειο.
Με βάση την έρευνα της Mertz, ο Οδυσσέας έφθασε στις ακτές της Βόρειας Αμερικής με τα ωκεάνια ρεύματα.
Η Henrietta Mertz έχει μελετήσει την ταχύτητα των ρευμάτων σε σχέση με το χρόνο που χρειάστηκε ο Οδυσσέας για να πλεύσει από το ένα μέρος στο άλλο, βάσει των πρωτότυπων κειμένων του Ομήρου.
Η ιστορικός έχει συντάξει έναν λεπτομερή χάρτη όλων των περιπλανήσεων του Οδυσσέα κατά τα 20 χρόνια της περιπλάνησής του μετά την πτώση της Τροίας για την επιστροφή στην πατρίδα του.
Στο χάρτη σημειώνεται το νησί των Σειρήνων, περιοχές της ακτής των ΗΠΑ, όπου ήταν η Σκύλλα και η Χάρυβδη, η διαδρομή την οποία ακολούθησε ο πονηρός βασιλιάς της Ιθάκης βοηθούμενος από το Ρεύμα του Κόλπου.
Τις μελέτες συνέχισε ο Έλληνας ιστορικός Σίγκγφριντ Πετρίδης, καθώς και ο ίδιος είναι δεινός ιστιοπλόος με ιστιοπλοϊκό σκάφος που έχει επί δεκαετίες.
Σύμφωνα με την ιστορία την οποία έχει γράψει, οι Έλληνες άρχισαν τα θαλάσσια ταξίδια τους τουλάχιστον από το 7.250 π.Χ., όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα στην Αργολίδα της Πελοποννήσου.
«Η μοναδικότητα της ελληνικής γεωγραφίας του Αιγαίου με τα εκατοντάδες μικρά νησιά επέτρεψε τους προϊστορικούς Έλληνες να μάθουν πολύ γρήγορα τη ναυτική τέχνη και να την προωθήσουν.
Στη διάρκεια των ετών, η εμπειρία αυξήθηκε με τα θαλάσσια ταξίδια και οι ναυτικοί από το Αιγαίο έγιναν περισσότερο τολμηροί και άρχισαν να πλέουν στη Μαύρη Θάλασσα, στη νότιο Αίγυπτο και τη Φοινίκη, δυτικά στην Ιταλία και στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Ανακάλυψαν ότι η θάλασσα στην οποία έπλεαν περιβάλλεται από όλες τις πλευρές της από ξηρά και σε αυτήν είχαν διέξοδο. Έτσι όταν αποφάσιζαν να απομακρυνθούν από την πατρίδα τους ταξίδευαν σε μέρη όπου υπήρχαν πολύτιμα μέταλλα τόσο στα βόρεια όσο και στα δυτικά. Γράφει ο συντάκτης του ρωσικού ΡΙΑ Νόβοστι.
Στην ελληνική βιβλιογραφία υπάρχουν πολλές αναφορές στη γνώση της γεωγραφίας και της αστρονομίας των αρχαίων Ελλήνων, βάσει της οποίας είχαν ελεύθερη πλοήγηση στις θάλασσες.
Στη μελέτη του ο Πετρίδης εκθέτει τις γνώσεις των Ελλήνων και την πρόσβασή τους στην Αιθιοπία, την Αίγυπτο, την Ιταλία, τη Σαρδηνία, την Κορσική, το Έλβα, το Κάπρι, τη Βρετανία και την Ιρλανδία. Όλα αυτά μπορούν εύκολα να βρεθούν στα έπη του Ομήρου σημειώνει ο ιστορικός.
Ο Πετρίδης που βασίζεται στα πολλά χρόνια εμπειρίας του με τη θάλασσα και τα αποτελέσματα των ερευνών του, διορθώνει κάποια από τα ευρήματα της Mertz.
Μάλιστα, πιστεύει ότι οι αρχαίοι Έλληνες ναυτικοί έφθασαν τυχαία στις ακτές της Αμερικής.
Τα ταχεία πλοία τους ήταν εύκολο να πλοηγηθούν στον Ατλαντικό ωκεανό γιατί οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν όχι μόνον με δεξιοτεχνία τα πανιά αλλά και τα ρεύματα και αυτό τους επέτρεψε να ξεπεράσουν το εμπόδιο της απόστασης, πιστεύει ο επιστήμονας.
Πηγή:
