Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

ΧΑΙΡΕ ΠΑΝ!!!



ΚΑΛΩ ΣΕ, ΤΟΝ ΔΙΚΕΡΑΤΟΝ ΠΑΝΑ, ΤΟΝ ΠΟΛΥΩΝΥΜΟΝ ΦΩΣΦΟΡΟΝ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΝ ΥΙΟΝ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ, ΤΟΝ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΝ, ΤΟΝ ΕΧΟΝΤΑ ΔΙΦΥΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ, ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ (ΣΥΝ-ΠΑΝ) ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!

ΧΑΙΡΕ ΠΑΝ!!!
ΟΤΙ ΣΥ ΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ, ΟΣΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΡΦΙΚΟΝ ΣΟΥ ΥΜΝΟΝ (..χѳόνα παμβασίλειαν καὶ πῦρ ἀѳάνατον· τάδε γὰρ μέλη ἐστὶ τὰ Πανός) ΤΑΥΤΙΖΕΣΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ, ΥΦΑΙΝΕΙΣ ΑΡΜΟΝΙΑΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΥΛΟΥ ΣΟΥ (..ἀστροδίαιτε, ἁρμονίαν κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπῆι..) ΚΑΙ ΓΕΙΩΝΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΕΝ ΤΩ ΓΗΪΝΩ ΠΕΔΙΩ , ΕΝ ΤΩ ΟΠΟΙΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΡΟΗΝ /ΡΕΑΝ, ΔΟΜΩΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ, ΙΝΑ ΙΣΧΥΕΙ: 
ΠΑΝ = ΟΛΟΝ = ΕΝ!!! ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ!!!

Ο ΔΙΦΥΗΣ ΠΑΝ:

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:
ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ Ο ΠΑΝ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΔΙΦΥΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ, ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ, Ω! ΦΙΛΤΑΤΕ.
ΓΙΓΝΩΣΚΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ Π Α Ν ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΔΙΑΛΛΕΙΠΤΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΕΥΔΗΝ.
ΛΟΙΠΟΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΪΚΗ, ΕΝΩ ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗΝ ΖΩΗΝ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΠΛΕΟΝΑΖΟΥΝ.
ΟΡΘΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟ “ΠΑΝ” ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΛΕΙΠΤΩΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ( “ΑΕΙ ΠΟΛΩΝ”), ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο “ΠΑΝ ΑΙΠΟΛΟΣ”, Ο ΑΙΓΟΒΟΣΚΟΣ ΠΑΝ, Ο ΔΙΦΥΗΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΟΜΑΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΤΡΑΧΥΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΜΟΡΦΟΣ.

Αρχαιο Κείμενον

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: καὶ τό γε τὸν Πᾶνα τοῦ Ἑρμοῦ εἶναι ὑὸν διφυῆ ἔχει τὸ εἰκός, ὦ ἑταῖρε. [408c]
οἶσθα ὅτι ὁ λόγος τὸ πᾶν σημαίνει καὶ κυκλεῖ καὶ πολεῖ ἀεί, καὶ ἔστι διπλοῦς, ἀληθής τε καὶ ψευδής.
οὐκοῦν τὸ μὲν ἀληθὲς αὐτοῦ λεῖον καὶ θεῖον καὶ ἄνω οἰκοῦν ἐν τοῖς θεοῖς, τὸ δὲ ψεῦδος κάτω ἐν τοῖς πολλοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τραχὺ καὶ τραγικόν: ἐνταῦθα γὰρ πλεῖστοι οἱ μῦθοί τε καὶ τὰ ψεύδη ἐστίν, περὶ τὸν τραγικὸν βίον.
ὀρθῶς ἄρ᾽ <ἂν> ὁ πᾶν μηνύων καὶ ἀεὶ πολῶν [408d] Πὰν αἰπόλος εἴη, διφυὴς Ἑρμοῦ ὑός, τὰ μὲν ἄνωθεν λεῖος, τὰ δὲ κάτωθεν τραχὺς καὶ τραγοειδής. 
{Απόσπασμα από τον ΚΡΑΤΥΛΟ του ΠΛΑΤΩΝΟΣ}

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΠΑΝΟΣ

Πάνα καλώ κρατερόν, νόμιον, κόσμοιο το σύμπαν,
ούρανόν ήδέ θάλασσαν ΐδέ χθόνα παμβασίλειαν
και πυρ άθάνατον τάδε γάρ μέλη έστι τα Πανός.
έλθέ, μάκαρ, σκιρτητά, περίδρομε, συνθρονε Ώραις
αΐγομελές, βακχευτα, φιλενθεε, άστροδιαιτε,
άρμονίαν κόσμοιο κρέκων φιλοπαίγμονι μολπήι,
φαντασιών έπαρωγέ, φόβων εκπαγλε βροτείων,
αΐγονόμοις χαίρων άνα πίδακας ήδέ τε βούταις,
εϋσκοπε, θηρητήρ, Ἡχοῦς φίλε, σύγχορε νυμφών
παντοφυής, γενέτωρ πάντων, πολυώνυμε δαΐμον,
κοσμοκράτωρ, αύξητά, φαεσφόρε, κάρπιμε Παιάν
άντροχαρές, βαρύμηνις, αληθής Ζευς ό κεραστής,
σοι γάρ άπειρέσιον γαίης πέδον έστήρικται,
εϊκει δ' ακαμάτου πόντου το βαθυρροον ΰδωρ
Ωκεανός τε πέριξ | έν υδασι | γαιαν έλίσσων,
άέριόν τε μέρισμα τροφής, ζωοΐσιν έναυσμα,
και κορυφής έφύπερθεν ελαφροτάτου πυρός όμμα
βαίνει γάρ τάδε θεια πολύκριτα σαΐσιν έφετμαΐς·
ἀλλάσσεις δε φύσεις πάντων ταῖς σαῖσι προνοίαις
βόσκων ἀνθρώπων γενεήν κατ’ ἀπείρονα κόσμον.
ἀλλά, μάκαρ, βακχευτά, φιλένθεε, βαῖν’ ἐπί λοιβαῖς
εὐιέροις, ἀγαθήν δ’ ὅπασον βιότοιο τελευτήν
Πανικόν ἐκπέμπων οῐστρον ἐπί τέρματα γαίης.


Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ