«ΚΡΟΝΟΝ ούν τον ΧΡΟΝΟΝ μοι νόει, την δε ΡΕΑΝ το ρέον της Υγράς Ουσίας» {ΟΡΦΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ 56!!!}
ΚΑΙ
«ΚΡΟΝΟΝ εκκριτικόν του ρεύματος ρόον {ΕΤΥΜ.Μ. σ.540,7}
Η ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΣ ΑΪΔΙΟΣ ΟΥΣΙΑ / Η ΥΨΙΣΤΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ / ΤΟ ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ, ΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ, ΕΚΔΗΛΟΥΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΛΛΗΛΟΔΙΑΔΟΧΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ {ΕΝ-ΕΝΑΔΕΣ-ΝΟΥΣ-ΨΥΧΗ-ΦΥΣΕΙΣ-ΣΩΜΑΤΑ} ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ ΤΑΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΒΑΙΝΕΙ ΦΘΙΝΟΝ (ΠΤΩΣΙΣ ΔΟΝΗΣΕΩΝ - Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΒΑΙΝΕΙ ΠΥΚΝΟΤΕΡA, Η ΔΟΝΗΣΙΣ ΒΑΙΝΕΙ ΜΕΙΟΥΜΕΝΗ, ΗΤΟΙ ΚΑΤΩΤΕΡA)!
ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΕΝ ΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ, ΕΚΔΗΛΟΥΤΑΙ ΩΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / ΑΥΡΑ ΝΟΟΣ / ΧΩΡΟΣ { = οὐρανὸς δέ ἐστιν ἡ ἐσχάτη περιφέρεια ἐν ᾗ πᾶν ἵδρυται τὸ θεῖον – Λ.ΣΟΥΙΔΑ} ΚΑΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΙΝ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ / ΚΡΟΝΟΥ / ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΥ { = ΚΑΘΑΡΟΣ ΝΟΥΣ «διὸ δὴ καὶ κορόνους ἐστίν, ὡς ὁ Σωκράτης φησί, νοῦς γάρ ἐστιν ὁμοῦ τῆς ἀχράντου τάξεως τὴν ἀκρότητα περὶ αὑτὸν ἔχων καὶ τοῖς τὰ ὅλα κυβερνῶσιν ἀκμαίοις θεοῖς ἐποχούμενος – ΘΕΟΛ.ΠΛΑΤ. 5.35.8 }, ΟΣΤΙΣ (ΚΡΟΝΟΣ) «Της Νοεράς Ζωής έστι Δοτήρ» ΚΑΙ «Πάντες ουν οι ΝΟΕΡΩΣ ζώντες ΚΡΟΝΙΑΝ έχουσι πολιτείαν ».{ ΕΤΥΜ. Μ}.
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΚΛΟΝ, Ο ΚΡΟΝΟΣ ΩΣ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ, ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΥΡΓΟΣ ΜΟΝΑΣ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΘΕΩΝ, ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΑΥΤΟΥ. ΕΚ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΕΚΔΗΛΟΥΤΑΙ ΤΟ ΘΕΪΚΟΝ ΠΛΗΘΟΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑ -ΣΥΜΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ.
ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΗΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ, ΟΣΤΙΣ ΙΣΤΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΑΙΤΙΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ, ΑΤΙΝΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙΝ, ΔΙΟ ΚΑΙ Η ΦΡΑΣΙΣ «ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ» {Καταπίνειν δε λέγεται τέκνα, ότι οσα δια Χρόνο γίνεται, των χρόνων πάλιν συνδιατρίβεται - Λ. ΣΟΥΙΔΑ}.
ΕΚ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΔΙΑΔΟΧΙΚΩΣ ΕΚΔΗΛΟΥΤΑΙ / ΓΕΝΝΑΤΑΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ, Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΜΕΘΕΚΤΟΣ ΝΟΥΣ, Ο ΠΗΓΑΙΟΣ-ΝΟΗΤΙΚΟΣ ΖΕΥΣ, Ο ΠΑΤΗΡ ΘΕΩΝ ΤΕ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, Η ΔΙΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΝΟΟΣ Ή ΚΡΟΝΟΥ!!!
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗΝ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΧΡΑΣΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΑΝ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣ, ΕΚΔΗΛΟΥΜΕΝΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΝ ΦΑΣΙΝ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΝ ΤΩΝ ΑΛΛΟΙΩΣΕΩΝ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΑΙ ΚΑΤΕΡΧΟΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΟΥΜΕΝΑΙ ΙΕΡΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΕΙΤΕ ΕΣΚΕΜΜΕΝΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΙΔΗΜΟΝΑΣ" ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΑΣ, ΕΙΤΕ ΛΟΓΩ ΕΣΦΑΛΜΕΝΩΝ ΣΥΛΛΗΨΕΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΝΟΟΣ.
"Ο τοῦ παντὸς ποιητήν, ὃς πρὸ τῆς ὅλης δημιουργίαςεἴς τε τὸ χρηστήριον εἰσιέναι λέγεται τῆς Νυκτὸς κἀκεῖθεν πληροῦσθαι τῶν θείων νοήσεων καὶ τὰς τῆς δημιουργίας ἀρχὰς ὑποδέχεσθαι καὶ τὰς ἀπορίας ἁπάσας, εἰ θέμις εἰπεῖν, διαλύειν καὶ δὴ καὶ τὸν πατέρα (ΚΡΟΝΟ)παρακαλεῖν εἰς τὴν τῆς δημιουργίας σύλληψιν............................................................................................................• πρὸς δὲ τὸν Κρόνον πάλιν μετὰ τοὺς δεσμοὺς μόνον οὐκ εὐχό μενός φησιν• <ὄρθου δ᾽ ἡμετέρην γενεήν, ἀριδείκετε δαῖμον>; καὶ διὰ πάντων τῶν ἐχομένων τὴν τοῦ πατρὸς εὐμένειαν προκαλούμενος. καὶ πῶς γὰρ ἄλλως ἔμελλε θεῶν πάντα πληρώσειν καὶ πρὸς τὸ αὐτοζῷον ἀφομοιώσειν τὸ αἰσθητὸν ἢ πρὸς τὰς ἀφανεῖς αἰτίας τῶν ὅλων ἀνατεινόμενος, ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς πεπληρωμένος ἔμελλεν <ἀπὸ κραδίης προφέρειν πάλι θέσκελα ἔργα>;
{ΠΡΟΚΛΟΣ «Εις τον Τίμαιο ΠΛΑΤΩΝΟΣ, βιβλίο Β’, 1.206.26 – 1.207.20»}
{ΠΡΟΚΛΟΣ «Εις τον Τίμαιο ΠΛΑΤΩΝΟΣ, βιβλίο Β’, 1.206.26 – 1.207.20»}
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
«ο του παντός ποιητής, πριν την καθολική δημιουργία μπήκε στο χρηστήριο της Νυκτός και από εκεί “πληροῦσθαι τῶν θείων νοήσεων καὶ τὰς τῆς δημιουργίας ἀρχὰς ὑποδέχεσθαι” και διέλυσε, αν επιτρέπεται να το πούμε κάτι τέτοιο, όλες τις απορίες του και (παρα)κάλεσε επίσης και τον πατέρα του (τον Κρόνο) “εἰς τὴν τῆς δημιουργίας σύλληψιν”................................................................... Αλλά και προς τον Κρόνο, τον θείο και μεθεκτό νου, μολονότι τον έχει δέσει με νοητικούς δεσμούς, προσεύχεται λέγοντας : “όρθωσε τη γενιά μας, ένδοξε δαίμονα”. Διότι ο μέγιστος Κρόνος από ψηλά χορηγεί στον δημιουργό τις αρχές των νοήσεων και επιβλέπει τη σύνολη δημιουργία. Και με όλα αυτά που ακολουθούν επιζητά την ευμένεια του πατέρα του. Γιατί επρόκειτο να πληρώσει τα πάντα “καὶ ἀφομοιώσειν τὸ αἰσθητὸν πρὸς τὸ αὐτοζῷον”, προς τον Φάνη, εξ ου και “πρὸς τὰς ἀφανεῖς αἰτίας τῶν ὅλων ἀνατεινόμενος”, από τις οποίες και ο ίδιος έχοντας πληρωθεί, επρόκειτο “από την καρδιά του πάλι να παρουσιάσει θέσκελα έργα.”»
{ΠΡΟΚΛΟΣ «Εις τον Τίμαιο ΠΛΑΤΩΝΟΣ, βιβλίο Β’, 1.206.26 – 1.207.20»}
{ΠΡΟΚΛΟΣ «Εις τον Τίμαιο ΠΛΑΤΩΝΟΣ, βιβλίο Β’, 1.206.26 – 1.207.20»}
----------------------------------------------------------
«Ο ΚΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΝΟΕΡΑΣ ΖΩΗΣ ΕΣΤΙ ΔΟΤΗΡ, Κόρος ών του νού μάλλον δε Κορός νους και καθαρός. Μάλλον ο Κορός Νους και Καθαρός. Πάντες ουν οι νοερώς ζώντες ΚΡΟΝΙΑΝ εχουσι πολιτειαν¨όθεν και βασιλευς αυτών ο ΚΡΟΝΟΣ λέγεται, τον ΚΡΟΝΟΝ φασίν εκ του κραν και κιρναν έκαστα των γενεθλιωμάτων και μίξαντα το θήλυ τω άρρενι.
Χρύσιππος δε φησίν ότι, καθύγρων όντων των όλων, και όμβρων καταφερομένων πολλών, την έκκρισιν τούτων ΚΡΟΝΟΝ ωνομάσθαι, τα δε περι την εκτομήν ένιοι ούτως αναλύουσιν. Ότι της ΟΥΡΑΝΟΥ και ΓΗΣ μίξεως γινομένης, εζωογονείτο πολλά. Είτα του ΚΡΟΝΟΥ(ήτοι του ΧΡΟΝΟΥ) έκαστα διακρίναντος, και των γεννηθέντων εκ της προς αλλήλα μίξεως(έκαστον) ζωογονούντος, εκτετμήσθαι τον ΟΥΡΑΝΟΝ ειρήκασιν. Άλλοι δε φασιν αυτόν ΚΡΟΝΟΝ ειρήσθαι, ότι πρώτος θεών εις κρίσιν επέβαλε. Νομίζεται παίς ΟΥΡΑΝΟΥ και ΓΗΣ, ότι εκ της επιτολής των υπό ΓΗΝ και υπέρ ΓΗΝ ΑΣΤΡΩΝ, ο ΧΡΟΝΟΣ γίνεται δια γαρ τούτων και Ημερονύκτιον, κα Μήνα και Καιρόν διορίζομεν. ΚΑΤΑΠΙΝΕΙΝ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΕΚΝΑ, ΟΤΙ ΟΣΑ ΔΙΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΛΙΝ ΣΥΝΔΙΑΤΡΙΒΕΤΑΙ.» {ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ}
Κιρνάν = κιρνάν μεν γαρ έστι το μιγνύοντα άλλο υγρόν αλλω διδόναι. {Scholia in Homeri Iliadem σελίς 724-725}
Κράν= Ελ.ρίζ. κρα, κραν, κραίν-ω(εκτελω) κράν-τωρ, αυτό-κρά-τωρ, κρείων, κρεων(κύριος), Κρόνος (Syngramma periodikon, Τόμος 9)
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
