Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΩΡ!!!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΩΡ!!!

ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η Ω-ΡΑ Ω! ΕΛΛΗΝΕΣ
ΙΝΑ ΕΛΘΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΛΗΝ  ΒΑΣΙΛΕΥΣ,
Ο ΑΗΤΤΗΤΟΣ ΣΕΙΡΙΟΣ ΗΛΙΟΣ,
Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΕΥΣ!!!

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΩΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ - ΕΣΦΡΑΓΙΣΘΗ ΣΥΝΔΕΣΙΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ,  ΙΕΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΕΑΣ ΜΗΤΡΟΣ-, ΣΥΝΕΝΩΣΕΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΩΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΕΩΣ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ!!!

ΖΗΤΩ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΩΝ ΑΝΗΡ!!!

ΖΗΤΩ Ο ΤΙΤΑΝ Ο ΑΗΤΤΗΤΟΣ, Ο ΕΥΚΛΕΗΣ!!!

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΦΟΡΟΝ ΕΝ ΤΗ ΓΑΙΑ ΕΔΡΕΥΕΙ!!!

ΤΟ ΟΡΑΜΑ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ  "ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ"!!!

ΠΥΡΡΩΝΕΙ ΤΕ ΦΛΕΓΕΙ ΠΑΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ!!!

ΕΚ  ΤΗΣ  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  ΑΡΧΕΤΑΙ  Η  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ!!!

Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΑΝΕΛΘΕΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΑΥΤΗΣ!!!

ΘΑ ΑΝΑΤΕΙΛΛΕΙ ΠΑΛΙΝ ΩΣΕΙ ΑΝΕΣΠΕΡΟΣ ΗΛΙΟΣ ΕΠΙ ΓΗΣ!!!

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ

-----------------------------------------------------------

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΒΑ!

"[27.1] Σε εκείνη λοιπόν την πορεία η βοήθεια που δόθηκε στον Αλέξανδρο από τον θεό προς αντιμετώπιση των δυσκολιών έγινε περισσότερο πιστευτή από τους επόμενους χρησμούς. Σε αυτούς κατά κάποιον τρόπο οφείλεται και η εμπιστοσύνη του Αλέξανδρου στους χρησμούς.
[27.2] Πρώτα πρώτα το πολύ νερό και οι συνεχείς βροχοπτώσεις έδιωξαν τον φόβο από τη δίψα και εξουδετερώνοντας την ξηρότητα της άμμου, η οποία υγράθηκε και κατακάθισε, έκαναν τον αέρα πιο εύκολο στην αναπνοή και πιο καθαρό.
[27.3] Έπειτα, καθώς τα σημάδια που ήταν για τους οδηγούς είχαν μπερδευτεί και λόγω της άγνοιας περιπλανιόνταν και αποσπώνταν μεταξύ τους αυτοί που βάδιζαν, εμφανίστηκαν κοράκια που είχαν αναλάβει τον ρόλο του οδηγού της πορείας, αφού, όταν τα ακολουθούσαν, πετούσαν γρήγορα μπροστά τους, όταν όμως ο Αλέξανδρος και οι άνδρες του έμεναν πίσω και αργοπορούσαν, τους περίμεναν.
[27.4] Και, όπως λέει ο Καλλισθένης, το εκπληκτικότερο ήταν πως με τα κρωξίματα ανακαλούσαν όσους τη νύχτα περιπλανιόνταν και κράζοντας τους έβαζαν πάλι στα αχνάρια της πορείας. [27.5] Όταν, διασχίζοντας την έρημο έφτασε στον προορισμό του, ο προφήτης του Άμμωνος τον χαιρέτησε από μέρους του θεού σαν από τον Πατέρα· ο Αλέξανδρος όμως τον ρώτησε μήπως του έχει ξεφύγει κάποιος από τους φονιάδες του πατέρα του.
[27.6] Όταν ο προφήτης του συνέστησε να είναι προσεκτικός στα λόγια του, γιατί ο πατέρας του δεν ήταν θνητός, αλλάζοντας την ερώτηση ζητούσε να μάθει αν είχαν τιμωρηθεί όλοι οι δολοφόνοι του Φιλίππου. Κατόπιν ρώτησε για την ηγεμονία, αν δηλαδή θα του επέτρεπε ο θεός να γίνει κύριος του κόσμου.
[27.7] Και όταν ο θεός χρησμοδότησε ότι και τούτο του επέτρεπε και ο Φίλιππος πήρε πλήρη εκδίκηση, τιμούσε τον θεό με λαμπρά αφιερώματα και στους ανθρώπους πρόσφερε χρήματα.
[27.8] Αυτά γράφουν για τους χρησμούς οι περισσότεροι. Ο ίδιος όμως ο Αλέξανδρος σε γράμμα προς τη μητέρα του λέει ότι είχαν δοθεί σ᾽ αυτόν κάποιοι απόρρητοι χρησμοί, που ο ίδιος θα ανακοίνωνε κατά την επιστροφή του μόνο σε εκείνη."

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
 
"[27.1] Ἐν γοῦν τῇ τότε πορείᾳ τὰ συντυχόντα ταῖς ἀπορίαις παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθήματα τῶν ὑστέρων χρησμῶν ἐπιστεύθη μᾶλλον· τρόπον δέ τινα καὶ τοῖς χρησμοῖς ἡ πίστις ἐκ τούτων ὑπῆρξε.
[27.2] πρῶτον μὲν γὰρ ἐκ Διὸς ὕδωρ πολὺ καὶ διαρκεῖς ὑετοὶ γενόμενοι τόν τε τῆς δίψης φόβον ἔλυσαν, καὶ τὴν ξηρότητα κατασβέσαντες τῆς ἄμμου, νοτερᾶς γενομένης καὶ πρὸς αὑτὴν ξυμπεσούσης, εὔπνουν τὸν ἀέρα καὶ καθαρώτερον παρέσχον. [27.3] ἔπειτα τῶν ὅρων οἵπερ ἦσαν τοῖς ὁδηγοῖς συγχυθέντων, καὶ πλάνης οὔσης καὶ διασπασμοῦ τῶν βαδιζόντων διὰ τὴν ἄγνοιαν, κόρακες ἐπιφανέντες ὑπελάμβανον τὴν ἡγεμονίαν τῆς πορείας, ἑπομένων μὲν ἔμπροσθεν πετόμενοι καὶ σπεύδοντες, ὑστεροῦντας δὲ καὶ βραδύνοντας ἀναμένοντες·
[27.4] ὃ δ᾽ ἦν θαυμασιώτατον, ὡς Καλλισθένης φησί, ταῖς φωναῖς ἀνακαλούμενοι τοὺς πλανωμένους νύκτωρ καὶ κλάζοντες εἰς ἴχνος καθίστασαν τῆς πορείας.
[27.5] ἐπεὶ δὲ διεξελθὼν τὴν ἔρημον ἧκεν εἰς τὸν τόπον, ὁ μὲν προφήτης αὐτὸν ὁ Ἄμμωνος ἀπὸ τοῦ θεοῦ χαίρειν ὡς ἀπὸ πατρὸς προσεῖπεν· ὁ δ᾽ ἐπήρετο, μή τις αὐτὸν εἴη διαπεφευγὼς τῶν τοῦ πατρὸς φονέων.
[27.6] εὐφημεῖν δὲ τοῦ προφήτου κελεύσαντος, οὐ γὰρ εἶναι πατέρα θνητὸν αὐτῷ, μεταβαλὼν ἐπυνθάνετο τοὺς Φιλίππου φονεῖς, εἰ πάντας εἴη τετιμωρημένος· εἶτα περὶ τῆς ἀρχῆς, εἰ πάντων αὐτῷ δίδωσιν ἀνθρώπων κυρίῳ γενέσθαι.
[27.7] χρήσαντος δὲ τοῦ θεοῦ καὶ τοῦτο διδόναι καὶ Φίλιππον ἀπέχειν ἔκπλεω τὴν δίκην, ἐδωρεῖτο τὸν θεὸν ἀναθήμασι λαμπροῖς καὶ χρήμασι τοὺς ἀνθρώπους.
[27.8] ταῦτα περὶ τῶν χρησμῶν οἱ πλεῖστοι γράφουσιν· αὐτὸς δ᾽ Ἀλέξανδρος ἐν ἐπιστολῇ πρὸς τὴν μητέρα φησὶ γεγονέναι τινὰς αὐτῷ μαντείας ἀπορρήτους, ἃς αὐτὸς ἐπανελθὼν φράσει πρὸς μόνην ἐκείνην."{ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: Αλέξανδρος}

------------------------------------------------------

Τόλμαν Ἀλεξάνδρου καὶ ὅλαν ἀπεμάξατο μορφὰν Λύσιππος· τίν' ὁδὶ χαλκὸς ἔχει δύναμιν. αὐδάσοντι δ' ἔοικεν ὁ χάλκεος ἐς Δία λεύσσων·
«Γᾶν ὑπ' ἐμοὶ τίθεμαι, Ζεῦ, σὺ δ' Ὅλυμπον ἔχε».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: 
Την τόλμη του Αλεξάνδρου, και την μορφή του, αποτύπωσε ο Λύσιππος. Τι δύναμη που έχει ο χαλκός!
σα να μιλά μοιάζει ο χάλκινος (Αλέξανδρος) στο Δία κοιτώντας τον:
«την γη θέτω κάτω από την εξουσία μου, Ζεύ, εσύ δε έχε τον Όλυμπο» {Anthologia Graeca XVI 120 Αρχελάου ή Ασκληπιάδου}