Ποιες παγκόσμιες φυσιογνωμίες είναι ελληνικής καταγωγής;
Είναι
ν' απορεί κανείς, αλλά πόσοι γνωρίζουν, αλήθεια, ότι ο Χριστόφορος
Κολόμβος, ο Μέγας Ναπολέων ή ο Ιβάν ο Τρομερός είχαν στις φλέβες τους
ελληνικό αίμα; Διαβάστε τι γράφουμε μέσα στο βιβλίο μας: "Ο Παγκόσμιος
Έλλην"!..
ΧΩΡΙΣ αμφιβολία,
υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο, που για τον άλφα ή βήτα λόγο αποκρύπτουν
την καταγωγή τους. ΄Αλλοι εσκεμμένως και άλλοι εξ αφελείας ή αγνοίας.
Τούτο το γνωρίζουμε και από την συμπεριφοράν του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου
ο οποίος, για να μπη στα «μεγάλα σαλόνια» της αριστοκρατίας της εποχής
του και για να γνωρισθή με υψηλά πρόσωπα, απέκρυπτε την καταγωγή του,
μιας και τον καιρό κείνο η λέξις «Γραικός», λόγω της περιφρονητικής
συμπεριφοράς των Τούρκων απέναντι των Ελλήνων, ήτο συνώνυμος περίπου με
τον … επαίτη, διακονιάρη, ικέτη κλπ.
΄Επρεπε να γίνη διάσημος για να υπογράφη τελικά με το ψευδώνυμο «Εl Greco» και το έργο του να γίνη διεθνώς γνωστό.
Ένας άλλος μεγάλος και πολύ διάσημος άνδρας ελληνικής
καταγωγής ήτο και ο Χριστόφορος Κολόμβος, ο οποίος κατήγετο από την Χίο.
Χωρίς αμφιβολία και άλλες πόλεις διεκδικούν την καταγωγή του,
όπως η Γένουα της Ιταλίας (1), η Μπάστια της Κορσικής και άλλες. Πολλοί
λέγουν πώς ήτο από την Κωνσταντινούπολη και δικαιολογούν την
επιχειρηματολογία τους με διάφορα πειστήρια, όπως οι αξιόλογες μελέτες
του Σ. Κανούτα (1953) και του πρεσβευτού Δ. Σισιλάνου (1962), οι οποίοι
επιχειρούν να αποδείξουν ότι ο Κολόμβος δεν ήταν Γενοβέζος, αλλά
Βυζαντινός Ευγενής, που άκουγε στο όνομα Χριστόφορος Δισύπατος
Παλαιολόγος.
Ας δούμε, όμως, τι γράφει σε σχετικό βιβλίο του ο γνωστός ιστορικός ερευνητής κ. Αλέξανδρος Λαγκαδάς:
«Είναι
βεβαιωμένο πως ο Χρ. Κολόμβος ήταν άνθρωπος εξαιρετικής μορφώσεως, για
την εποχή του. Μαθηματικός, χαρτογράφος, θαλασσοπόρος, γεωγράφος και
αστρονόμος (οι αστρονομικές του γνώσεις θα τον σώσουν κάποτε από την
καταστροφή στην Αμερική) και προήρχετο από επιφανή οικογένεια ναυτικών
και όχι υφαντουργών. Ως αδιάβλητη απόδειξη έχουμε γράμμα του προς την
Donna Joanna του Torres στο οποίο αναφέρει πως : «Δεν είμαι ο πρώτος
ναύαρχος της οικογένειάς μου. Αφήσατε όμως να μου δίνουν το όνομα που
τους αρέσει».
Κι όμως οι Γενουάτες, για να τον κάνουν δικό
τους και άσχετα με αυτά, που ο ίδιος ο Κολόμβος γράφει, βρήκαν ένα
αγράμματο υφαντουργό, που λεγόταν Χριστόφορο Κολόμπο και στήριξαν εκεί
το οικογενειακό όνομα του μεγάλου θαλασσοπόρου. Για να μας πείσουν
μάλιστα οι Γενουάτες γι’ αυτό, έβαλαν μια επιγραφή στην πρόσοψη του
σπιτιού, που υποτίθεται πως εκεί γεννήθηκε ο Κολόμβος, που γράφει:
«Κανένας άλλος τόπος δεν αξίζει να σημειωθεί όσον αυτός εδώ. Σε τούτο το
σπίτι των προγόνων του ο Κολόμβος πέρασε την παιδική του ηλικία και τα
νεανικά του χρόνια». Και όμως δεν είναι το σπίτι αυτό του Γενοβέζου
Κολόμβου, γιατί το πραγματικό είχε κατεδαφιστεί το 1700 και στη θέση του
είχε κτισθεί μοναστήρι (2).
Κατά τους Ιταλούς, ο Χριστ.
Κολόμβος γεννήθηκε στην Γένουα το 1446 ή 1447 και ήταν υφαντής εκεί
μέχρις ηλικίας 23 ετών, οπότε έφυγε για να βρει τα πεπρωμένο του στο
εξωτερικό. Ο Κολόμβος επισκέπτεται την Πορτογαλία όπου, μέσα σε λίγα
χρόνια, μαθαίνει τόσες γλώσσες και επιστήμες που τον προετοιμάζουν να
γίνει ναύαρχος και μεγάλος θαλασσοπόρος.
Όμως είναι δυνατόν να
δεχθούμε πως ο μέχρι χθες απαίδευτος εργάτης υφαντουργός απέκτησε τόση
μόρφωση, ώστε να πάει στην Πορτογαλία και ύστερα στην Ισπανία, να
διαπραγματεύεται με αξιωματούχους Πορτογάλους και Ισπανούς και να πείθει
τέλος τους βασιλείς της Ισπανίας να τον χρηματοδοτήσουν και να τον
θέσουν υπό την προστασία τους, για την πραγματοποίηση του ιστορικού του
ταξιδιού;».
Στην
συνέχεια, αφού ο ως άνω ιστορικός διερωτάται πώς είναι δυνατόν να γίνη
κάποιος τόσο καλός θαλασσοπόρος εάν ο ίδιος δεν έχει σχέση με την
θάλασσα και πώς από τα διασωθέντα 64 απομνημονεύματα του Χριστόφορου
Κολόμβου, εκ των οποίων τα 23 αυτόγραφα, άλλα παρέχουν σαφείς
πληροφορίες και άλλο όχι, γράφει:
«Από περικοπές του όμως
που διασώθηκαν, φαίνεται πως ο Κολόμβος ταξίδευε και πως στα 1474
βρισκόταν στο Αιγαίο «αναζητών πηγάς όπως εμβατεύση εις όσα περί
Ατλαντίδος είχον γραφεί»:Πιθανόν τότε να είχε επισκεφθή ο Κολόμβος και
την «μυροβόλον Χίον». Πολλοί ερευνηταί πιστεύουν πως ο Κολόμβος αγαπούσε
ιδιαιτέρως την Χίο την οποία επεσκέφθη πολλές φορές. Σχετικώς μάλιστα
αναφέρεται και η λεπτομέρεια πως κάθε φορά που προσήγγιζε το ωραίο αυτό
νησί μας, απελάμβανε από την γέφυρα του πλοίου του την ευωδίαν, που
έφεραν οι άνεμοι από τα αρωματικά φυτά του!
Το ότι ο
Κολόμβος δεν ήταν άσημος ναυτικός ή τέως λαναράς, αποδεικνύεται και από
τα ταξίδια του αυτά στην Χίο όπου φιλοξενήθηκε στην βίλλα Ομήρου του
Άτζελο Ιουστινιάνη Μπάνκα, που σημαίνει πως ήταν ευγενικής καταγωγής της
οικογένειας των Δισύπατων Παλαιολόγων – γεννημένος στη Χίο και γνωστός
της μεγάλης αυτής γενουάτικης γενεάς του Ιουστινιάνη.
Αγνοούμε πόσο διάστημα έμεινε ο Κολόμβος στην Χίο και πόσα ταξίδια έκανε
εκεί. Κατά τον ερευνητή Τaviani ο ωκεανοπόρος έμεινε στην Χίο
τουλάχιστον 18 μήνες.
Αλλά στην Χίο, εκτός από τα στοιχεία
που ζητούσε για την χαμένη Ατλαντίδα, ο Κολόμβος συγκέντρωνε
πληροφορίες για την πέρα του Γιβραλτάρ άγνωστη θάλασσα, από Χιώτες
ναυτικούς και κυρίως χάρτες που κρατούσαν μυστικούς και είχαν κάνει κατά
τα ταξίδια τους στον Ατλαντικό. Ιδίως ο πλοίαρχος Ανδρέας από το
Βροντάδο με 3-4 Χιώτες συντρόφους του… κλπ» (3).
ΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Υπάρχουν,
όμως, και άλλοι συγγραφείς, που υποστηρίζουν ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος
ήτο ελληνικής καταγωγής. Για παράδειγμα ο Χρήστος Λάζος, πού έχει
συγγράψει και ειδικό βιβλίο (4) η Ruth Wolper, που έκανε μια
ενδιαφέρουσα έρευνα για την καταγωγή του Κολόμβου. Αυτός και ο λόγος πού
επισκέφθηκε το 1979 την Χίο για να γράψη ότι «με έκπληξη είδε εκεί στο
Πυργί Γενοβέζικο αρχοντικό (5) όπου σε πέτρα του αναφερόταν το όνομα του
Κολόμβου και πως ένας ιερωμένος που ονομαζόταν Κολόμβος, του είπε πως η
οικογένειά του χρονολογείται από το 1440».
Χωρίς
αμφιβολία, ο ως άνω ερευνητής δέχεται πως ο Κολόμβος ήταν ο Βυζαντινός
Δισύπατος Παλαιολόγος, ο οποίος από παιδί 14 ετών έγινε ναυτικός και
πως, ο Κολόμβος έγραφε ότι, οι πρόγονοί του ήσαν θαλασσινοί, για να
συμπεράνη πώς ο Κολόμβος ήταν πράγματι Έλληνας όχι μόνον γιατί πείσθηκε
από την έρευνά του στην Ελλάδα, αλλά και για τους ακόλουθους λόγους:
1. Η υπογραφή του Κολόμβου ήταν γραμμένη ελληνολατινικά – ΧροFERENS.
2. Ο Κολόμβος έγραφε το νησί CHIOS με Χ δηλαδή Χίος, ως γράφεται ελληνικά.
3. Ονόμασε το Cape Maus στην Κούβα, Άλφα και Ωμέγα.
4. Δεν εζήτησε από τους Γενοβέζους – Ιταλούς πλοία, τρόφιμα ή στέγη – όταν είχε ανάγκη.
5. Ουδέποτε ανέφερε τίποτα για την οικογένεια Κολόμπο στην Γένουα.
6. Ουδέποτε εμίλησε ή εδιάβασε Ιταλικά.
7. Οι σημειώσεις στα βιβλία του ήταν στα ελληνικά.
8. Τον αποκαλούσαν Γενοβέζε γιατί ντυνόταν με την μόδα των Γενοβέζων.
9. Υπέγραφε COLOMBUS DI TERRA RUMBA (Κόκκινη Γη), περιοχή πού βρίσκεται στην νότιο Χίο.
Να μη λησμονήσουμε να πούμε ότι ο Χριστόφορος Κολόμβος
εσημείωνε τις ελληνικές λέξεις στο περιθώριο του αγαπημένου του βιβλίου
Mago Mundi, του Καρδιναλίου Πιέρ Ντ’ Αϊλί, ενώ οι καθολικοί ηγεμόνες, μ’
επιστολή τους της 20ής Μαίου 1493, ανεγνώρισαν την ευγενή καταγωγή του
γι’ αυτό και του επέτρεψαν να χρησιμοποιή το έμβλημά του…
Ο ΜΕΓΑΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ
Για
το θρυλικό Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ο γράφων πρωτάκουσε ότι είναι
ελληνικής καταγωγής, σε μία τηλεοπτική εκπομπή, πού έκανε στο – τότε –
Telecity (σήμερον : Τηλεάστυ) ο γνωστός Αθηναίος δικηγόρος και ιστορικός
κ Κων/νος Πλεύρης, ο οποίος απεκάλυψε συγκλονιστικά στοιχεία για την
ελληνικότητα του μεγάλου στρατηγού.
Ακολούθως και ο γράφων
έκανε αρκετές αναφορές στο θέμα αυτό, ιδίως στην τηλεόραση, αλλά εκείνο
πού έχει σημασία είναι το εξής:
Στην Εταιρεία Λακωνικών
Σπουδών, πού εδρεύει επί της οδού Χαρ. Τρικούπη 63, στην Αθήνα, ο
ενδιαφερόμενος θα βρη ένα βιβλίο του Δικαίου Βαγιακάκου, που φέρει τον
τίτλο: «Οι Μανιάτες της Κορσικής», όπου κανείς θα επισημάνη ένα πλήθος
στοιχείων, που αφορούν το Αιάκιον (6) της Κορσικής, που ήταν γενέτειρα
του Μεγάλου Ναπολέοντος.
Οι παλιοί κάτοικοι του Οιτύλου,
ως γνωστόν, είχαν μεταναστεύσει στο Αιάκιον, όπου έκαναν αποικία και
πριν λίγα χρόνια οι δύο αυτές πόλεις αδελφοποιήθηκαν, αφού βρήκαν μεταξύ
τους πολλούς συγγενικούς δεσμούς (7).
Δεν είναι τυχαίο
το γεγονός, ότι μία πολύ γνωστή οικογένεια, των Στεφανοπουλαίων (8),
είχε προσεγγίσει τον Ναπολέοντα και πολλά θρυλούνται για τις σχέσεις της
ελληνικής αυτής οικογενείας με την αυλή του Βοναπάρτη (9), ενώ, στην
Κορσική, ο ερευνητής πολύ εύκολα μπορούν να βρουν και το γενεαλογικό
δένδρο του θρυλικού Βοναπάρτη.
Ακόμη και σήμερα, όποιος
τύχει και περάσει από την οδό 25ης Μαρτίου, στον Χολαργό, θα βρη ένα
κατάστημα εδωδίμων προϊόντων (10), όπου υπάρχει μία πινακίδα, που αφορά
τον Μέγα Ναπολέοντα, με την επιγραφή ενός στίχου, που λέει:
«Πατέρας μου ήταν το Ταίναρο,
και μητέρα μου η Κορσική» !..
Ο ΙΒΑΝ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ
Για
τον Ιβάν τον Τρομερό (1533-1584) έχει γίνει μεγάλη αναφορά από τον
Καθηγητή της Ιστορίας της Επιστήμης κ Κωνσταντίνο Γεωργακόπουλο, ο
οποίος, σε μία τηλεοπτική εκπομπή, που ήταν προσκεκλημένος του
υπογράφοντος, μεταξύ άλλων, ανέπτυξε το γενεαλογικό δένδρο του μεγάλου
αυτού τσάρου αυτοκράτορος, που έχει ως εξής:
Στο
Βυζάντιο, κατά τον 15ον αιώνα, έζησε η Ζωή, πού έλαβε και το όνομα
Σοφία, ανεψιά του τελευταίου Αυτοκράτορος του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου
ΙΑ΄ Παλαιολόγου, κόρη του Θωμά Παλαιολόγου, δεσπότου του Μορέως.
Η Ζωή έκανε ένα γάμο με τον Αυτοκράτορα της Ρωσίας, τον Ιβάν Γ΄,
στην Ρώμη, το 1472, και άφησε μεγάλο όνομα στην Ρωσία, αφού ήταν αυτή η
οποία ανεμόρφωσε το Κρεμλίνο. Πέθανε στη Μόσχα το 1503.
Ήταν μητέρα του τσάρου της Ρωσίας Βασιλείου Γ΄ (1505-1584) και γιαγιά
του τσάρου της Ρωσίας Ιβάν Δ΄ του Τρομερού, πού έγινε διεθνώς γνωστός
για τις δυναμικές του νοοτροπίες και τάσεις. Λέγεται ότι επλήρωνε πολύ
χρυσάφι για να αγοράζη αρχαία ελληνικά χειρόγραφα !…(12).
Με την ευκαιρία να γράψωμε ότι η Ζωή - Σοφία ήταν μητέρα της Ελένης,
συζύγου του βασιλέως της Πολωνίας Αλεξάνδρου Α΄ Γιαγκελλόν (1501-1506).
ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!..
O
διακεκριμένος Έλλην δημοσιογράφος και ιστορικός ερευνητής κ Γιάννης
Καιροφύλλας, μέσα στο περισπούδαστο έργο του: «Η μικρή ιστορία μεγάλων
Ελλήνων» (13), κάνει μία σημαντική αναφορά σε Έλληνες, πού έγραψαν την
δική τους ιστορία, αλλά που η χοάνη του χρόνου τους έριξε μέσα στη
σιωπή.
Ο εν λόγω ερευνητής μνημονεύει:
--Τον Πυθέα τον
Μασαλώτη, πού ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εξερευνητές της
αρχαιότητος και ο οποίος, σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, είχε φθάσει
μέχρι την αρχαία Θούλη.
--Τον Αθανάσιο Σόρβολο, τον γενναίο Κρητικό, που έσωσε την Βενετία μεταφέροντας τα πλοία μέσα από βουνά!
--Τον Νικηφόρο τον Υδραίο, που έγινε ηγεμόνας στο Αλγέρι!
--Τον Αντώνιο Βασιλάκη, γιος ενός καραβοκύρη από την Μήλο, διάσημο ζωγράφο της Αναγεννήσεως!
--Τον Βελισσάριο Κορένσιο, που ήταν κι αυτός ένας πολύ μεγάλος ζωγράφος!
--Τον Ιάκωβο Βασιλικό, που είχε γίνει ηγεμόνας της Μολδαβίας
--Τον Κων/νο Γεράκη, που είχε γίνει αντιβασιλεύς στο Σιάμ!..
--Τον Νικόλα Κεφαλά, τον Ζακυνθινό, που έγινε κυρίαρχος των θαλασσών στην Αφρική και στην Ασία!
--Τον Σταμάτη Βούλγαρη, περιβόητο αρχιτέκτονα από την Κέρκυρα, πού είχε λάβει μέρος στην μάχη του Βαττερλώ!
--Τον Στέφανο Ξένο, πατέρα του ελληνικού μυθιστορήματος!
--Τον
Παντιά Καλογερά, γιος Ελλήνων μεταναστών που είχε αναρριχηθεί στα
ανώτατα αξιώματα της Βραζιλίας και είχε καταφέρει να γίνη Υπουργός
Οικονομικών και Εθνικής Αμύνης (πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) της
μεγάλης αυτής χώρας!
--Τον Γεώργιο Λασέρντα, γιος ενός μετανάστη από
το Καστελόριζο, ο οποίος, στα μεταπολεμικά χρόνια, είχε γίνει Κυβερνήτης
μιας πολιτείας και είχε θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας
της Βραζιλίας!
Και πολλοί άλλοι.
Μη λησμονήσουμε, με
την ευκαιρία αυτή, να πούμε ότι μεγάλες συζητήσεις έχουν γίνει για την
ελληνικότητα ή μη πολλών άλλων προσωπικοτήτων παγκοσμίου φήμης και
αναγνωρίσεως, όπως για παράδειγμα:
--Του Γιούρι Αντρόπωφ, Γενικού
Γραμματέα της –τότε- Κομμουνιστικής Ρωσίας (ΕΣΣΔ), μιας και - κατά τους
ερευνητές - το όνομά του προδίδει την ελληνική καταγωγή του και μάλιστα
από την Σταυρούπολη του Καυκάσου!…(13).
--Του Ποπώφ, Δημάρχου της Μόσχας, επί εποχής Γιέλτσιν.
--Του Κρίστοφερ, Δημάρχου του Σαν Φραντζίσκο και πολλών άλλων.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1.
Ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφεύς Εμίλ Λούντβιχ, μέσα στο βιβλίο του
«Μεσόγειος» δεν παραδέχεται ότι ο Κολόμβος ήταν Γενουέζος
2. Ο
Ιταλός Γερουσιαστής και ακαδημαϊκός Taviani, που ασχολήθηκε ιδιαιτέρως
με την μελέτη της ιστορίας του Κολόμβου, αναφέρει πως δεν ήταν αυτό το
σπίτι του μεγάλου ωκεανοπόρου.
3. Αλέξανδρος Λαγκαδάς: «Έλληνας ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος;», Αθήνα, 1993, σελίς 18.
4. Χρήστος Λάζος: «Χριστόφορος Κολόμβος: Ένα ελληνικό πρόβλημα», Εκδόσεις «Αίολος», Αθήναι 1992.
5. Η Χίος, ως γνωστόν, ανήκε από το 1436-1566 στην Γένοβα.
6. Το Αιάκιον είναι ελληνικό όνομα
7.
Οι κάτοικοι του Οιτύλου είχαν υποδεχθή με ιεράν συγκίνησιν μία
γερόντισσα από την Κορσική, που μιλούσε ακόμη την Μανιάτικη προφορά !..
8.
Ο γράφων ενθυμείται ότι στην τηλεοπτική εκπομπή του κ. Κ. Πλεύρη είχε
αναφερθή το γεγονός, ότι μία απόγονος (;) της οικογενείας αυτής έχει
καταθέσει σε ειδική θυρίδα τραπέζης της Ελλάδος τα πολύτιμα έγγραφα, που
αποδεικνύουν την ελληνικότητα του Μεγάλου Ναπολέοντος.
9. Buona Parte = Kαλό μέρος.
10.
Το κατάστημα ανήκει στον κ Νίκο Σεφεριάδη (25ης Μαρτίου 10, Χολαργός,
τηλ. 210, 6528223) και, όπως εδήλωσε στον υπογράφοντα, τον στίχο αυτό
τον άκουσε από το στόμα ενός αξιωματούχου της Χωροφυλακής, ο οποίος
κατήγετο από το Οίτυλον!
11. Άγγελου Παν. Σακκέτου: «Πού βρίσκονται τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα», Αθήνα 2001, Θεσσαλονίκη 2003.
12.
Ο κ Γιάννης Καιροφύλλας είχε παρουσιασθή στην τηλεοπτική εκπομπή του
γράφοντος «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος», στην «Τηλετώρα», την 2αν
Φεβρουαρίου 1994, ενώ λίγο αργότερα ο γράφων παρουσίασε σε ειδική
εκπομπή το βιβλίο αυτό.
13. Ο γνωστός γλωσσολόγος και σλαβολόγος κ.
Γεώργιος Ντελόπουλος, μέσα στην εργασία του: «Τα ελληνικά ονόματα στη
ρωσική γλώσσα» του Λεξικογραφικού Δελτίου της Ακαδημίας Αθηνών (Τόμος 13ος), αναφέρει ότι το όνομα Αντρόπωφ σημαίνει Ευτρόπιος!
Πηγή:
sakketosaggelos.gr