Το EM-Drive όπως αποκαλείται ξεκίνησε να αναπτύσσεται πριν από 15 χρόνια περίπου από τον Βρετανό επενδυτή Roger Shawyer, αλλά τότε είχε απορριφθεί από την επιστημονική κοινότητα ως τεχνικά αδύνατο.
Το σύστημα παράγει ώση χρησιμοποιώντας την ηλιακή ενέργεια για τη δημιουργία πολλαπλών μικροκυμάτων τα οποία μετακινούνται συνεχώς εμπρός και πίσω σε κλειστό θάλαμο.
Θεωρητικά βάσει αυτή της αρχής και εκτός εάν δεν παρουσιαστεί κάποια τεχνική βλάβη ο κινητήρας θα μπορεί να λειτουργεί συνέχεια χωρίς την ανάγκη καυσίμου.
Βέβαια η συγκεκριμένη θεωρητική προσέγγιση αψηφά ένα από τους βασικούς νόμους της φυσικής αυτόν της διατήρησης της ορμής που ουσιαστικά λέει ότι εάν κάτι ωθείται προς τα εμπρός κάτι πρέπει ταυτόχρονα να ωθείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις που αναπτύσσονται μέσα στον θάλαμο αυτό θα πρέπει να ακυρώνονται μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια η NASA επιβεβαίωσε πως μια τέτοια ιδέα μπορεί να λειτουργήσει ενώ αυτή την εβδομάδα ο Martin Tajmar καθηγητής στην έδρα του πανεπιστημίου της Δρέσδης για διαστημικά συστήματα απέδειξε ότι μπορεί να παραχθεί ώση.
Το σύστημα μπορεί να αναπτύξει ώση αρκετές χιλιάδες πιο υψηλή από αυτή που αναπτύσσουν οι σημερινοί πύραυλοι με καύσιμα χημικής ενέργειας και το ένα διαστημόπλοιο που θα είναι εφοδιασμένο με αυτό θα μπορεί να φτάνει στον πλανήτη Άρη μέσα σε 70 ημέρες, στον πλανήτη Πλούτωνα σε 18 μήνες και στο σύστημα του Άλφα Κενταύρου (το πλησιέστερο στο δικό μας ηλιακό σύστημα 4,37 έτη φωτός απόσταση) σε «μόλις» 100 έτη, αντί των αρκετών χιλιάδων που απαιτούνται τώρα.
Ο Shawyer ισχυρίζεται επίσης ότι σε λίγους μήνες θα έχει νέα αποτελέσματα τα οποία θα επιβεβαιώνουν ότι το σύστημα μπορεί να λειτουργήσει.
Παρόλα αυτά οι περισσότεροι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα πως αυτό μπορεί να δουλεύει! Επιστήμονες της NASAθεωρούν ότι η όλη εφεύρεση μπορεί να σχετίζεται με την τεχνολογία της διαχείρισης υποατομικών σωματιδίων, σωματίδια τα οποία συνεχώς εμφανίζονται και εξαφανίζονται στο κενό.
Πηγή:
defencenet.gr
defencenet.gr
