Επειδή η μνήμη πρέπει να μένει ζωντανή.
Σαν σήμερα, στις 7 Αυγούστου 1944, ο Γερμανός λοχίας των SS Γιόζεφ Ολενχάουερ, γνωστός στην περιοχή του Μυλοποτάμου σαν «Σήφης» συνοδευόμενος από ισχυρή ομάδα Γερμανών και Ιταλών στρατιωτών, θα μεταβεί στα Ανώγεια από το γειτονικό χωριό Γενί-Γκαβέ (σημερινή Δροσιά)
όπου είχε την έδρα του και θα συλλάβει 98 γυναικόπαιδα, με σκοπό να τα
μεταφέρει στο Ρέθυμνο και από εκεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της
Γερμανίας.
Εκεί θα αιφνιδιάσουν τον Σήφη και την παρέα του και θα ελευθερώσουν από τα χέρια τους τα γυναικόπαιδα. Άπαντες οι γερμανοϊταλοί σκοτώνονται ή αιχμαλωτίζονται. Κανείς από τους αντάρτες και τους ομήρους δεν θα τραυματιστεί. Ο αιφνιδιασμός υπήρξε απόλυτος και η επιχείρηση κρίθηκε από τις πιο επιτυχημένες του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Μανόλης Μανουράς (Σμαϊλομανόλης).
Η μάχη στο Σφακάκι θα είναι ένα από τα πέντε «επειδή» που θα αναφέρει η απόφαση Γερμανού διοικητή της Κρήτης για την καταστροφή των Ανωγείων. Αναφέρει χαρακτηριστικά η διαταγή:
«Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρο της αγγλικής κατασκοπείας εν
Κρήτη και επειδή οι ανωγειανοί εξετέλεσαν τον φόνο του λοχίου φρουράρχου
Γενί-Γκαβέ και της υπ’ αυτών φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί
εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον
και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή
εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον Στρατηγόν Φον Κράιπερ
χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διαμετακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσωμεν την
ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις
ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός
χιλιομέτρου».
Η Ομάδα χρόνια αργότερα.
Ο πατέρας μου Λευτέρης Αεράκης (Νταρολευτέρης)
24 χρονών τότε, ήταν ο νεότερος της Ομάδας. Ο ίδιος δεν αναφερόταν ποτέ
στα γεγονότα θεωρώντας ότι απλά έκανε το καθήκον του. Και όταν κανένας
γινόταν φορτικός πιέζοντάς τον να διηγηθεί το συμβάν, συνήθως έλεγε: “Μα ήντα δά τα θέτε τανά. Όντε νε χρειγιάστηκε, επαίξαμε και μεις μια μπαλωθιά. Πάνε αυτά, τελειώσανε”!
Αξιώθηκε να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο σε βαθειά γεράματα απολαμβάνοντας τον καθαρό αέρα και τον σεβασμό των συγχωριανών του.
Ας είναι αιωνία η μνήμη ολονών!
Γράφει ο Γιώργος Ελ.Αεράκης
Πηγή:
