1. Ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι τα νησιά του Κέφαλου, του Αρκείσιου, του Λαέρτη και του Οδυσσέα ήταν τέσσαρα με την εξής σειρά, από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά: Η Ιθάκη πρώτη, τοποθετημένη ως η πιο απόμακρη όλων προς τη δύση («πανυπερτάτη προς ζόφον»), αμέσως μετά το αιώνιο ζεύγος νησιών «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και τέταρτη η δασώδης («υλήεσσα Ζάκυνθος»), τελευταία όλων προς τα νοτιοανατολικά! Σήμερα στις αντίστοιχες ακριβώς θέσεις βρίσκουμε «πανυπερτάτη προς ζόφον» την Λευκάδα, νοτιοανατολικότερα το αιώνιο κοντινό ζεύγος νησιών Κεφαλονιά και Ιθάκη και τελευταία την Ζάκυνθο.
2. Το ζεύγος νησιών «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», που το τοποθετεί ο Όμηρος νοτιοανατολικότερα της Ιθάκης του Οδυσσέα, είμαστε σήμερα υποχρεωμένοι να το ταυτίσουμε και αντιστοιχίσουμε με την Κεφαλονιά και την σημερινή Ιθάκη, μιας και η σύνδεση με τα δύο …τε… ακριβώς καταδεικνύει την εγγύτητα των δύο νησιών, τα οποία απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, μόλις 2 ν. μίλια. Το τελευταίο όλων η Ζάκυνθος διατήρησε μέχρι σήμερα το όνομά της. Και ο Όμηρος επιβεβαιώνεται απόλυτα από τον Βιργίλιο, ο οποίος στην Αινειάδα του μας βεβαιώνει ότι ο Αινείας ανερχόμενος από τις Στροφάδες, συναντά πρώτα την Ζάκυνθο, μετά το ζεύγος νησιών «Dulichiumque Sameque» (όπου η κατάληξη –que αποδεικνύει την απόλυτη εγγύτητα των δύο νησιών), που σαφώς μας οδηγεί στο αιώνιο ζεύγος νησιών Κεφαλονιάς και σημερινής Ιθάκης και τελευταία όλων προς τα βορειοδυτικά την Ιθάκη του Οδυσσέα με το Νήριτον! Σαφώς η Ιθάκη του Οδυσσέα βρίσκεται μόνη και απόμακρη προς τα βορειοδυτικά και επιβεβαιώνεται και από τα δύο προαναφερόμενα Έπη και δεν αποτελούσε ζεύγος νησιών με κανένα άλλο μεγάλο νησί πλησίον της!
3. Η Ομ. Ιθάκη ήταν πολύ κοντά στην ηπειρωτική ακτή ή «ακτή ηπείροιο» (Ακαρνανία), τόσο που ο Φιλοίτιος (ο βοσκός του Οδυσσέα) είχε εκεί τα περισσότερα κοπάδια με ζώα του Οδυσσέα. Ο Όμηρος μας βεβαιώνει ότι ο Φιλοίτιος περνούσε καθημερινά με Πορθμείς και Πορθμείο τα ζώα από την ηπειρωτική ακτή (ακτή ηπείροιο) και τα πήγαινε στο Παλάτι της Ομ. Ιθάκης και επέστρεφε την ίδια μέρα για να επαναλάβει την ίδια διαδικασία την επομένη και μάλιστα αυτό διήρκεσε τρία χρόνια (1.100 μέρες) για να σιτίζει τους 170 περίπου ενοίκους του Παλατιού (120 οι μνηστήρες με τους βοηθούς τους και 50 περίπου οι μόνιμοι κάτοικοι του Παλατιού).
Πορθμείς και Πορθμείο υπήρχε μόνο στην Λευκάδα από αρχαιοτάτων χρόνων και μάλιστα στην Μυθολογία αναφέρεται ότι το 2.500 π.Χ διάνοιξαν ή καθάρισαν τον δίαυλο οι Λέλεγες, μιας και το πέρασμα του Λευκάτα θεωρούνταν πολύ επικίνδυνο και από πλευράς καιρικών συνθηκών και από πλευράς πειρατών! Πορθμείο άλλωστε υπάρχει μόνο εκεί που η απόσταση είναι σαφώς πολύ μικρή κι αυτό μονοσήμαντα συνέβαινε πάντοτε και συμβαίνει και σήμερα στην Λευκάδα! Είναι δε αδιανόητο και εκτός λογικής να αποδεχθεί κανείς ότι θα μπορούσε ποτέ ο Φιλοίτιος να περνά καθημερινά επί 1.100 μέρες με Πορθμείο τα ζώα από την απέναντι ακτή της Ακαρνανίας, που απέχει σήμερα 21 ν. μίλια από την σημερινή Ιθάκη, ενώ την εποχή εκείνη, που ο Αχελώος δεν είχε δημιουργήσει την τεράστια και ευφορότατη πεδιάδα του Αγρινίου και απορρόφησε τα 70 από τα 90 νησιά και τα έκανε στεριά με την μεταφορά ιλύος, οπότε η απόσταση της σημερινής Ιθάκης και της τότε ηπειρωτικής ακτής ήταν σαφώς μεγαλύτερη των 25 ν. μιλίων! Ήδη στην εποχή του Ηρόδοτου (450 π.Χ) ο Αχελώος «τας ημισείας (νήσους) ήπειρον πεποίηκεν», όπως μας βεβαιώνει ο ίδιος! Καθημερινά πορθμείο επί 1.100 ημ. από την απέναντι ηπειρωτική ακτή να κατευθύνεται φορτωμένο με ζώα στην σημερινή Ιθάκη και να επιστρέφει αυθημερόν, όχι μόνο δεν έχει εφευρεθεί στον Κόσμο, αλλά είναι και αδιανόητο ακόμη και να το υποθέτουμε!
Ήθελε τουλάχιστον δύο 24ωρα μόνο για τον πηγαιμό και άλλα δύο για την επιστροφή, για να περάσει από την τότε ακτή ηπείροιο στη σημερινή Ιθάκη, κάτι που είναι αντίθετο με το Ομηρικό κείμενο. Και μάλιστα αυτό προϋπέθετε αποκλειστικά και μόνο ευνοϊκά καλό καιρό, δηλ. μόνο το ½ του ετήσιου χρόνου περίπου. Ο δε κίνδυνος των πειρατών ήταν απίστευτα μεγάλος, άρα είναι αδιανόητη και η παραμικρή παρόμοια υπόθεση! Αυτά όμως σημαίνουν πλήρη παραποίηση του Ομηρικού κειμένου για να στρέψουν την προσοχή του αναγνωστικού κοινού! Σε αντίθετη περίπτωση που η Ομ. Ιθάκη αντιστοιχούσε στην σημερινή, ο ακριβολόγος Όμηρος θα μας διαβεβαίωνε ότι περνούσε κάθε μέρα με πλοίο και ναύτες, κάτι όμως που κανείς δεν διανοείται έστω και να το υποθέσει, γιατί ακριβώς ο Όμηρος ακριβολογεί και μας βεβαιώνει για Πορθμείο και Πορθμείς.
4. Η Ομ. Ιθάκη ήταν επίσης πολύ κοντά στην Θεσπρωτία (σημερινή Ήπειρο), στην οποία βασίλευε ο Φείδων, ο οποίος έστειλε τον Κρητικό (έτσι του εμφανίστηκε ο Οδυσσέας) στο Δουλίχιο για να τον μεταφέρει ο Άκαστος, που διοικούσε τότε το Δουλίχιο, με το ισχυρό και πολυπληθές ναυτικό του στην Κρήτη. Αυτό μας επιβεβαιώνει ότι το Δουλίχιο ήταν το μεγαλύτερο νησί του Βασιλείου του Οδυσσέα, όχι μόνο επειδή έστειλε τα περισσότερα πλοία στην Τροία, όχι μόνο γιατί έστειλε τους μισούς μνηστήρες στην Πηνελόπη (52 από τους 108), που αυτό δείχνει μεγάλο αριθμό Ισχυρών Γαιοκτημόνων στο νησί, αλλά αυτό επίσης καταδεικνύει πως ήταν πολύ μεγάλο νησί και είχε πολύ μεγάλες γεωργικές παραγωγές και συνεπώς και μεγάλο Εμπόριο, που σημαίνει μεγάλο Εμπορικό Στόλο για να μεταφέρει στις διάφορες αγορές τα προϊόντα του! Και επειδή το μεγαλύτερο νησί των Επτανήσων είναι σαφέστατα η Κεφαλονιά, είμαστε υποχρεωμένοι να την ταυτίσουμε με το Ομ. Δουλίχιο. Είναι αδιανόητο δε να την ταυτίσει ο Στράβων με ένα απίστευτα μικρό νησί 25 στρ. ακατοίκητο, με το όνομα Δόλιχα, που βρίσκονταν στην είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου και ανήκε στις Εχινάδες και ειδικότερα στις Οξειές ή Θοές νήσους, ενώ σήμερα αποτελεί την εξωτερική περίμετρο της λίμνης του Μεσολογγίου! Άλλωστε στη θέση εκείνη δεν δικαιολογείται καθόλου η πολλές φορές επαναλαμβανόμενη Ομηρική έκφραση «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και η σειρά τοποθέτησης των νησιών στο Ομηρικό κείμενο! Αυτό θεωρείται ένα από τα κορυφαία λάθη του Στράβωνα, ο οποίος τελικά και παραποίησε το Ομηρικό κείμενο και διαστρέβλωσε εντελώς την έρευνα, μιας και η έρευνά του γίνονταν αποκλειστικά σε μια βιβλιοθήκη της Ρώμης και ουδέποτε επισκέφθηκε τα νησιά του Οδυσσέα!
5. Η Ομ. Ιθάκη κατά τον Ποιητή δεν ήταν μόνο «πανυπερτάτη προς ζόφον», ήταν επίσης και πολύ κοντά στην σημερινή Ήπειρο (τότε Θεσπρωτία), σε αντίθεση με τα υπόλοιπα τρία, τα οποία ο Ποιητής τα τοποθετεί «Ήλιδος άντα», δηλ. κοντά κι απέναντι από την Ηλεία, κι αυτό το χαρακτηριστικό «πανυπερτάτη προς ζόφον» το έχει μονοσήμαντα, από τα 4 νησιά της εν λόγω περιοχής, η Λευκάδα! Μόνο η Λευκάδα δεν είναι «Ήλιδος άντα»! Θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς «ακτής ηπείροιο και Θεσπρωτίας άντα»!
6. Η Ομ. Ιθάκη είχε πολλά νερά και βροχές, σε αντίθεση με την σημερινή Ιθάκη, η οποία ανέκαθεν είχε τεράστια προβλήματα έλλειψης νερού και πηγών και γι’ αυτό υπήρχαν μεγάλα χρονικά διαστήματα από την αρχαιότητα και μέχρι πρόσφατα, που λόγω ακριβώς της έλλειψης νερού παρέμενε ακατοίκητη! Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που κάθε χρόνο θέτει στην Κεντρική Διοίκηση και στην Περιφερειακή είναι η σοβαρότατη έλλειψη νερού και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που κανένα άλλο νησί από τα τέσσερα δεν έχει ανάλογο πρόβλημα! [Αντίθετα η Λευκάδα απλά δεν είχε ποτέ πρόβλημα νερού!]
7. Η Ομ. Ιθάκη ήταν το μοναδικό νησί του Βασιλείου του Οδυσσέα πάνω στο οποίο υπήρχε Ναός του Απόλλωνα, σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο (Οδύσσεια). Το μοναδικό νησί που είχε Ναό του Απόλλωνα από την εποχή του Κέφαλου, ήταν η Λευκάδα! Ως γνωστόν ο Κέφαλος ήταν αρχαιότερος του Οδυσσέα 3 γενεές (Κέφαλος, Αρκείσιος, Λαέρτης, Οδυσσέας). Αυτό σημαίνει ότι ο Ναός αυτός υπήρχε τουλάχιστον από το 1.300 π.Χ. περίπου. Αυτά είναι στοιχεία που προέρχονται μέσα από το Ομ. Κείμενο της Οδύσσειας και επιβεβαιώνονται από το Υπ. Πολιτισμού σήμερα, σύμφωνα με το οποίο υπάρχουν και αναδείχτηκαν 5 Ναοί του Απόλλωνα στα Επτάνησα:
Ποιητές του 6ου π.Χ. αιώνα συνδέουν τον θεό με το ερωτικό πάθος και την αυτοκτονία των ερωτευμένων. Λέγεται ότι οι ερωτευμένοι απελπισμένοι από το ερωτικό πάθος πηδούσαν από τον ονομαστό Κάβο της Νηράς ή Κυράς ή του Λευκάτη Απόλλωνα. Πρώτη αναφέρεται η Αφροδίτη, ότι με τον τρόπο αυτό η Αφροδίτη απαλλάχθηκε από τον έρωτα της για τον Άδωνη, ο Κέφαλος μετά, από τον έρωτα του για τον Πτερέλα και η ποιήτρια Σαπφώ, από το δικό της πάθος για τον Φάωνα. Ο Στράβων συνδέει το ιερό του Απόλλωνα της σημερινής Λευκάδας με τον ετήσιο τελετουργικό καθαρμό της πόλης, κατά τη διάρκεια του οποίου πετούσαν στη θάλασσα έναν κατάδικο (το κάθαρμα) με σκοπό να διώξουν το κακό από το νησί.
Το Υπ. Πολιτισμού μας βεβαιώνει ότι στα σημερινά Επτάνησα (Κέρκυρα, Παξοί-Αντίπαξοι, Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Ζάκυνθος και Κύθηρα) ανευρέθηκαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία 5 αρχαίοι Ναοί του Απόλλωνα. Ο ένας και αρχαιότερος στη σημερινή Λευκάδα και οι άλλοι 4 στην Κέρκυρα και στην Κεφαλονιά, με την βασική επισήμανση ότι οι 4 πλην του Λευκάδιου Απόλλωνα είναι του 8ου – 5ου π.Χ. αιώνα!
Ι. Ναός Θεού Λευκάδιου Απόλλωνος (Λευκάδα). Βρίσκεται στο νοτιότερο και πιο απόκρημνο ακρωτήριο της νήσου Λευκάδος (60-70 μέτρων ύψους, η «λευκή πέτρη» του Ομήρου), το επονομαζόμενο Λευκάτας, απέναντι από την Κεφαλονιά. Η σημασία του ακρωτήριου Λευκάτας της Ν∆ Λευκάδας, κατά την αρχαιότητα, είναι σε γενικές γραμμές γνωστή, καθώς ήταν ένα από τα δυσκολότατα ναυτικά περάσματα και γι’ αυτό υπήρξε σημαντικός λατρευτικός χώρος του θεού Απόλλωνα, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών και γιατρός του σώματος και της ψυχής, στον οποίο ήταν αφιερωμένες οι ετήσιες πανελλήνιες γιορτές στις αρχές της Άνοιξης. Ο Ναός κτίσθηκε στο χώρο αυτό – σύμφωνα µε την επικρατούσα αρχαιολογική άποψη – την περίοδο λίγο πριν τον Τρωικό πόλεμο, ενώ έχουν διασωθεί ερείπιά του μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Στο χώρο του Ναού στέκει σήμερα ο Φάρος.
ΙΙ. Ναός Θεού Απόλλωνος (Κεφαλονιά). Κοντά στην Σκάλα υπήρχε δωρικός Ναός του Θεού Απόλλωνα, του 6ου π.Χ. αιώνα.
ΙΙΙ. Ναός Θεού Απόλλωνος Πυθαίου (Κέρκυρα). Σε απόσταση 150 μ. ΒΑ του Αρτεμισίου, έστεκε ορθογώνιος Ναός (με Βωμό στην ανατολική του πλευρά), που ιδρύθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα, ίσως προς τιμήν του Θεού σαν αρωγού στη λήξη του Κερκυραϊκού εμφύλιου του έτους 425 π.Χ.
ΙV. Ναός Θεού Απόλλωνος Κορκυραίου (Κέρκυρα). Στην ανατολική πλευρά του τωρινού «Μον Ρεπό» ήταν το Τέμενος του Θεού Απόλλωνος Κορκυραίου, όπου γίνονταν ετήσιες ιεροπραξίες σε ανάμνηση του γάμου του Ιάσονα και της Μήδειας. Ιδρύθηκε προφανώς από τους πρώτους αποίκους Ερετριείς (775 π.Χ.), οι δε Κορίνθιοι προσέδωσαν στον εκεί τιμώμενο Θεό και τα λατρευτικά προσωνύμια Αρχηγέτης, Δαφνηφόρος, Αρισταίος, Αγιεύς και Νόμιος.
V. Ναός Θεού Απόλλωνος (Κέρκυρα). Ίχνη περίπτερου δωρικού Ναού του 5ου π.Χ. αιώνα χωρίς οπισθόδομο, αφιερωμένου στον Θεό Απόλλωνα, υπάρχουν στη θέση Ρόδα. Ο Ναός είχε διαστάσεις 21,40 Χ 11, 65 μ. και μονόλιθους κίονες (11 στις μακριές πλευρές του και 6 στις στενές). Μέσα στο σηκό έχουν σωθεί οι βάσεις 4 βάθρων. Σε απόσταση 6,7 μ. ανατολικά υπάρχει η θεμελίωση του Βωμού του Θεού (12 Χ 2,30 μ.).
VI. Στο Θιάκι υπάρχουν αναφορές για τρεις αρχαίους Ναούς α) της Αρτέμιδας στον Αετό (Bendon), β) της Ήρας λατρευτικό άντρο κι όχι Ναός στο σπήλαιο Λοΐζου και γ) της Αθηνάς μάλλον στην περιοχή Καθαρών, όπου και η ονομασία από την Αθηνά Παρθένο.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, είναι όχι μόνο συντριπτικά υπέρ της Λευκάδας, είναι καταλυτικά υπέρ της Λευκάδας = Ομηρικής Ιθάκης, διότι κανένα άλλο νησί δεν είχε Ναό του Απόλλωνα στην Μυκηναϊκή εποχή, πλην της Λευκάδας.
ΝΑΟΣ ΛΕΥΚΑΔΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ =>Κορυφαίο λάθος του Στράβωνα.
Ο Στράβων αναφέρει ότι ο πρώτος που εγκαινίασε την ριψοκίνδυνη θεραπεία του έρωτα, πέφτοντας από τον Ναό του Απόλλωνα Λευκάτα στη θάλασσα ήταν ο Κέφαλος, ο οποίος ήταν ερωτευμένος με τον Πτερέλα. Και μόνο ότι ο Κέφαλος ήταν πατέρας του Αρκείσιου, ο οποίος ήταν παππούς του Οδυσσέα, δηλ. 3 γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο, έπρεπε να σκεφθεί ο κατά τα άλλα μεγάλος Γεωγράφος, ότι ο Ναός του Απόλλωνα προϋπήρχε και του Οδυσσέα και του Τρωικού Πολέμου! Και επειδή Ναός του Απόλλωνα προϋπήρχε μόνο στην Λευκάδα, θα έπρεπε να τον οδηγήσει σε ορθότερη αντιμετώπιση των ονοματοθεσιών. Και το γεγονός ότι δεν υπήρχε λέξη Χερσόνησος στην προκλασική εποχή, τότε έπρεπε να σκεφθεί πολύ για να χαρακτηρίσει την Λευκάδα χερσόνησο, κάτι που τον οδήγησε και να τοποθετήσει μετά εξ ανάγκης το μεγαλύτερο νησί του Βασιλείου του Οδυσσέα, το Δουλίχιο, σε ένα ακατοίκητο νησάκι των Εχινάδων!
8. Ο Όμηρος επίσης μας βεβαιώνει ότι στην διαδρομή του Τηλέμαχου κατά την επιστροφή του από την Πύλο και την Σπάρτη η θεά Αθηνά τον ενημέρωσε ότι σε ένα νησάκι του έχουν φυλάξει καρτέρι δολοφονικό οι μνηστήρες και τον προειδοποίησε να πλέει μακριά από νησιά. Επίσης του έστειλε ευνοϊκό άνεμο τον Σιρόκο για να φτάσει γρήγορα στην πατρίδα του και ταυτόχρονα ο άνεμος αυτός λόγω της τεράστιας υγρασίας που μεταφέρει περνώντας από την Μεσόγειο και προερχόμενος από την περιοχή του Σινά και της Αιγύπτου, δημιουργούσε μία αχλή, μια πυκνή ομίχλη και ασφάλεια στον Τηλέμαχο ώστε δύσκολα να τον εντοπίσουν από την ενέδρα που του έστησαν οι μνηστήρες για να τον δολοφονήσουν, γιατί δεν είχαν σχεδόν καθόλου ορατότητα. Επίσης του πρότεινε να μην πάει κατ’ ευθείαν στην Πόλη αλλά να τον αφήσουν οι ναύτες του στο νότιο μέρος της Ιθάκης, όπου ζούσε ο Εύμαιος (για να γίνει ο αναγνωρισμός με τον πατέρα του και για να αποφύγει τυχόν εμπλοκή με τους μνηστήρες). Οι Γεωγραφικές πληροφορίες της εποχής ήταν ότι υπήρχε ένα νησί νότια της Ομ. Ιθάκης με ανεμοδαρμένα ύψη και με δύο αμφίδυμα λιμάνια και πρόσθεσε και ο Απολλόδωρος (όπως μας διαβεβαιώνει ο Στράβων) ότι μεταξύ των δύο λιμανιών υπήρχε ο οικισμός Αλαλκομενές. Το νησί αυτό έλεγχε απόλυτα οποιαδήποτε κίνηση από και προς την Ομ. Ιθάκη και νοτιοανατολικότερα. Γι’ αυτό και το επέλεξαν οι μνηστήρες (κυρίως ο Αντίνοος). Το μοναδικό νησί από την Πύλο μέχρι την σημερινή Λευκάδα, η οποία είναι το βορειοδυτικότερο νησί του βασιλείου του Οδυσσέα («πανυπερτάτη προς ζόφον»), που είναι νοτιοανατολικότερα και στην πορεία από την Πύλο, είναι ένα και μοναδικό και το οποίο είναι ακριβές αντίγραφο της περιγραφής του Όμηρου. Το σημερινό νησί Αρκούδι ανταποκρίνεται πλήρως στις Ομηρικές περιγραφές! Διαθέτει ανεμοδαρμένα ύψη (130μ.), διαθέτει δύο απίστευτα όμοια λιμάνια (το ένα βόρεια και το άλλο ανατολικά), τα οποία και τα δύο έχουν το ίδιο βάθος και για να μπεις σε αυτά έχεις μια δεξιόστροφη πορεία, άρα διαθέτουν το κριτήριο της έκφρασης «αμφίδυμοι λιμένες». Επίσης η απόσταση μεταξύ τους είναι αρκετή για την ύπαρξη του Οικισμού Αλαλκομενές, που μας διδάσκει ο Απολλόδωρος. Τέτοιο νησί μεταξύ της σημερινής Κεφαλονιάς ή της σημερινής Ιθάκης και Πύλου δεν υπήρξε ποτέ και δεν υπάρχει και σήμερα! Η άποψη ότι υπήρχε και καταποντίστηκε έχει απορριφθεί προ πολλού από όλες τις αντίστοιχες Επιστήμες. Όσον αφορά την βραχονησίδα Δασκαλιό είναι κατάντημα για Επιστήμονες Αρχαιολόγους, Φιλολόγους, Γεωγράφους, Ερευνητές, Περιηγητές, Μελετητές και όποιους άλλους το αποδέχονται ως Αστερίδα. Είναι 4,5 στρ. έκταση, δεν έχει κανένα ύψος, το πολύ 5-6μ., δεν έχει ανεμοδαρμένα ύψη για παρατήρηση, δεν έχει μέρος για διαμονή και ύπνο των ημεροσκόπων και των της νυχτερινής βάρδιας αντίστοιχα και δεν έχει ούτε αμφίδυμα λιμάνια και το σπουδαιότερο δεν διαθέτει χώρο για τον οικισμό Αλαλκομενές και δεν έχει χώρο για διανυκτέρευση της ημερήσιας βάρδιας! Επίσης δεν είναι νοτιότερα της όποιας Ομ. Ιθάκης και μάλιστα δεν είναι νοτιότερα της περιοχής του Εύμαιου, τον οποίο οι πάντες δέχονται ότι βρίσκονταν στο Νότιο μέρος της όποιας Ιθάκης, όπου σύμφωνα με την Θεά Αθηνά υποχρεωτικά ο Τηλέμαχος έπρεπε να αποβιβαστεί. Το κραυγαλέο όμως λάθος είναι ότι δεν εξυπηρετεί καθόλου το σκοπό για τον οποίο υποτίθεται ότι το επέλεξαν οι μνηστήρες, γιατί ο Τηλέμαχος έρχονταν από την Πύλο κι όχι από την Κέρκυρα! Απ’ όπου όμως κι αν προέρχονταν ο Τηλέμαχος είχε χιλιάδες σημεία να προσαράξει στην σημερινή Ιθάκη και να μην τον αντιληφθούν οι σκοποί του Αντίνοου από το μικρότατο αυτό Δασκαλιό. Άλλωστε η διαδρομή αυτή ήταν απαγορευμένη από την Θεά Αθηνά γιατί του απαγόρεψε να πλησιάζει σε άλλο νησί, ενώ η διαδρομή προς τον Πορθμό ήταν πλησίον της σημερινής Κεφαλονιάς, άρα απαγορευμένη! Αυτή η άποψη ΔΑΣΚΑΛΙΟ, δεν είναι αποτέλεσμα μελέτης και έρευνας, είναι παρωδία!
9. Το λιμάνι του Φόρκυνα όπου οι Φαίακες αποβίβασαν κοιμισμένο τον Οδυσσέα, ο Όμηρος επίσης το περιγράφει με εκπληκτικό τρόπο. Σαφέστατα και υπάρχει ένα και μοναδικό λιμάνι στην όλη περιοχή των Επτανήσων που είναι ακριβές αντίγραφο της περιγραφής του Όμηρου. Άλλωστε αυτό είχε στο μυαλό του ο Ποιητής όταν το περιέγραφε! Δύο βράχοι κλείνουν έξω τα κύματα και τα καλοκούβερτα καράβια μόλις μπουν μέσα δεν χρειάζεται να δέσουν, γιατί προφανώς δεν υπάρχει κανένας άνεμος και κανένας κυματισμός ώστε να τα μετακινήσουν! Οι δύο Κόλποι του Βαθιού και της Δέξα, στη σημερινή Ιθάκη, είναι δεκτικοί όλων των ανέμων σχεδόν που επικρατούν στο Ιόνιο Πέλαγος και συνήθως προέρχονται από το Βοριά (Μαΐστρος, Τραμουντάνα, Γραίγος) συμπιέζονται στο βουνό της Ανωγής (το οποίο περιέργως και χωρίς ευρήματα αρχαιολογικά μετονόμασαν σε Νήριτον) και πέφτουν με ραγδαιότητα στους δύο αυτούς κόλπους και προξενούν σοβαρότατα προβλήματα κυρίως σε όσους δεν γνωρίζουν τον ειδικό αυτό αέρα, στα ψαροκάικα, στις βάρκες και στα Ιστιοπλοϊκά, τον οποίο οι ντόπιοι ονομάζουν Σπηλιώτη! Βέβαια μπαίνοντας στον κόλπο του Βαθιού, ευτυχώς υπάρχει αριστερά ένας απάνεμος κολπίσκος όπου καταφεύγουν τα περισσότερα πλοιάρια για να μην υποστούν προβλήματα! Υπάρχει όμως ένα και μοναδικό ασφαλές λιμάνι στην Δυτική Ελλάδα κι αυτό είναι το λιμάνι στα Σύβωτα (συς + βρώσις) της Λευκάδας. Επισκεφθείτε το οποιαδήποτε εποχή του χρόνου θέλετε! Σπάνια θα διαπιστώσετε να ρυτιδώνει έστω και ελάχιστα η επιφάνεια της θάλασσας εκεί μέσα, που αν δεν γνωρίζεις την έξοδό της νομίζεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε Λίμνη. Τότε θα αναφωνήσετε ότι ο Όμηρος όχι μόνο δεν ήταν τυφλός, αλλά και κυρίως ότι με σιγουριά περπάτησε τις περιοχές που περιέγραφε!
10. Τέλος θα πρέπει να γνωρίζουν οι πάντες, ότι την εποχή εκείνη Βασιλιάς συνήθως γίνονταν ο μεγαλύτερος Γαιοκτήμονας! Και όπως μας βεβαιώνει ο Όμηρος, ο Κέφαλος ίδρυσε το βασίλειο της Ιθάκης γύρω στο 1.300 π.Χ., από τον οποίο το πήρε ο γιός του ο Αρκείσιος, ο οποίος ήταν πατέρας του Λαέρτη κι αυτός του Οδυσσέα. Αυτό σημαίνει πως υπήρχαν στα νησιά του Οδυσσέα κι άλλοι πολλοί Γαιοκτήμονες με μικρότερη περιουσία και ισχύ! Κι αυτοί διέθεταν πολύ καλά και πλούσια αρχοντικά σπίτια παρόμοια με Παλάτια και μέσα απ’ αυτά τα σπίτια ξεκίνησαν οι 108 μνηστήρες της Πηνελόπης! Είναι αδύνατο και αδιανόητο, λοιπόν, όταν ανασκάψεις σ’ όλα αυτά τα νησιά να μην βρεις τέτοια αρχοντικά σαν Παλάτια! Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως, ότι όταν βρει η αρχαιολογική Επιστήμη σ’ αυτά τα νησιά ένα Αρχοντικό, να το χαρακτηρίσουμε αμέσως ως το Ανάκτορο του Οδυσσέα!
11. ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ
Όσον αφορά το θέμα της ονομασίας, συνέβη αυτό που έγινε σε πάμπολλες περιοχές της Ελληνικής Επικράτειας με την Κάθοδο των Δωριέων! Πολλοί πληθυσμοί κάτω από την πίεση των Δωριέων μετακόμισαν κυρίως προς τα Νότια παίρνοντας μαζί τους και το προηγούμενο όνομα του οικισμού τους. Αυτό συνέβη στην πολύ κοντινή προς την ηπειρωτική χώρα (γι’ αυτό και το Πορθμείο) νήσο της Λευκάδας – Ομ. Ιθάκης, στην οποία με ευκολία μπήκαν και την κατέκτησαν οι Δωριείς! (Κάτι ανάλογο έγινε και από τους Τούρκους, οι οποίοι την κατέκτησαν από τους Ενετούς και την κράτησαν 200 χρόνια, και απόδειξη είναι ότι το μόνο νησί που δεν μιλάει Επτανησιακά είναι η Λευκάδα, η οποία έχει την προφορά της υπόλοιπης Ελλάδας, που είχε κατακτητές τους Τούρκους κι όχι τους Ενετούς). Η πίεση λοιπόν που άσκησαν οι Δωριείς στον τοπικό πληθυσμό της Ομ. Ιθάκης (σημερινής Λαυκάδας) τους εξώθησε να πάρουν τα υπάρχοντά τους και τα πλοία τους και να μετακομίσουν προς τα Νότια, όπου βρήκαν καταφύγιο στην σχεδόν έρημη τότε Σάμη και με την πίεση που άσκησαν στους ντόπιους Σάμιους τους ανάγκασαν να μετακομίσουν στο πολύ κοντινό γειτονικό και πλούσιο νησί του Δουλίχιου, όπου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται ακόμη Σάμη. Αργότερα βέβαια το Δουλίχιο μετετράπη σε Τετράπολη και επί Ηρόδοτου της δόθηκε το όνομα Κεφαλονιά. Στην αρχαιότητα βέβαια από αρκετούς συγγραφείς και Ιστορικούς και Γεωγράφους ονομάζονταν Δολίχα.
12. Τέλος ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η ώρα που έφθασε ο Τηλέμαχος στην περιοχή κοντά στον Εύμαιο. Με το σούρουπο πέρασε από το Κατάκωλο (Φαιές) και νυχτώνοντας έφτασε ανοιχτά έξω από την Κυλλήνη, γιατί έστριψε προς τον Κορινθιακό για να πάρει καθαρά τον ευνοϊκό αέρα Σιρόκο που του έστειλε η Αθηνά με σκοπό να φτάσει στην «πανυπερτάτη» όλων των νησιών Ιθάκη του χωρίς ζικ ζακ και παλινδρομήσεις, αλλά και χωρίς να πλησιάσει αρκετά προς τις Εχινάδες, μιας και η Θεά τον συμβούλεψε να παραμένει μακριά από νησιά! Σύμφωνα με υπολογισμούς πολλών ναυτικών έφτασε γύρω στις 7μ.μ. στο Κατάκωλο και μετά 3ώρες (10 μ.μ.) έφτασε στρίβοντας ελαφρά προς την Κυλλήνη και βόρεια αυτής, οπότε αν κατευθύνονταν προς τον Πόρο της Κεφαλονιάς σίγουρα θα έφτανε γύρω στα μεσάνυχτα στον Πόρο της Κεφαλονιάς και δεν χρειάζονταν να στρίψει προς το στόμιο του Κορινθιακού. Το γεγονός όμως ότι έστριψε προς τον Κορινθιακό σημαίνει ότι ούτε κατά διάνοια είχε στόχο και πορεία προς τον Πόρο της Κεφαλονιάς, άρα αποκλείεται να ήταν εκεί η Ομ. Ιθάκη. Αν όμως κατευθύνονταν προς τη σημερινή Ιθάκη και στην περιοχή του Εύμαιου, δηλ. νότια σαφώς του νησιού αυτού, όχι δεν θα έστριβε προς τον Κορινθιακό αλλά με τον ευνοϊκό Σιρόκο θα μπορούσε άνετα να φθάσει το αργότερο γύρω στις 2 η ώρα την νύχτα! Και σ’ αυτά τα δύο λιμάνια θα έφτανε βαθιά μεσάνυχτα κι όχι με το χάραμα του ήλιου που έφθασε στην πραγματική περιοχή του Εύμαιου, όπως μας βεβαιώνει ο Ποιητής. Αυτό σημαίνει ότι απορρίπτονται και οι δύο αυτές τοποθεσίες και λόγω διαδρομής και ώρας αλλά και λόγω μη ύπαρξης νησιού ενέδρας σε κανένα απ’ αυτούς τους προορισμούς. Το ότι έφτασε το χάραμα στην περιοχή του Εύμαιου σημαίνει ότι πήγε στην «πανυπερτάτη Ιθάκη του», που είναι μονοσήμαντα η σημερινή Λευκάδα. Άλλωστε είναι και το μόνο νησί που έχει νότιά του ένα νησί ακριβές αντίγραφο του νησιού ΑΣΤΕΡΙΣ που περιγράφει ο Όμηρος και στο οποίο αναφερθήκαμε εκτενώς πιο πάνω στην §8.
Του Νώντα Γαζή
Πηγή:
aromalefkadas.gr
