(Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες).
Ευδαιμονίαν άρχοντος νομίζειν, ει τελευτήσειε γηράσας κατά φύσιν.
(Να θεωρείς ευτυχισμένο τον άρχοντα ο οποίος θα κατορθώσει πρώτ’ απ’ όλα να γεράσει, και έπειτα να πεθάνει από φυσικό θάνατο).
Αγάπα τον πλησίον.
(Να αγαπάς τον πλησίον σου).
Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος.
(Να αγαπάς τον πλησίον σου ακόμα και ζημιώνοντας τον εαυτό σου).
Εάν τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν
(Αυτά για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους, οι ίδιοι να μην τα κάνουμε).
(Βασικά εδώ έχει απαντήσει σε μια ερώτηση που του έγινε για το πώς θα μπορούσαμε να περάσουμε με τον καλύτερο τρόπο τη ζωή μας και απάντησε εάν δέν κάνουμε οί ίδιοι, εκείνα που κατηγορούμε στους άλλους).
Ειρήνην αγάπα.
(Να αγαπάς την ειρήνη).
Όσα νεμεσάς τω πλησίω, αυτός μη ποίει.
(Όσα μισείς στον διπλανό σου, εσύ ο ίδιος μην τα κάνεις).
Ουδέν τον θάνατον διαφέρειν του ζειν.
(Σε τίποτα δεν διαφέρει ο θάνατος από την ζωή).
Το παρόν ευ ποίει.
(Να καθιστάς ευχάριστο τον παρόντα χρόνο σου).
Πρεσβύτατον των όντων Θεός, αγέννητον γαρ και μήτε αρχήν έχον, μήτε τελετήν.
(Ο πρεσβύτερος των όντων είναι Ο Θεός, διότι είναι αγέννητος και δεν έχει αρχή ούτε τέλος )
Κάλλιστον Κόσμος. Ποίημα γαρ Θεού.
(Το ωραιότερο πράγμα είναι ο Κόσμος. Γιατί είναι έργο του Θεού).
Γνώθι σαυτόν.
(Να γνωρίσεις τον εαυτό σου)
Χαλεπόν εαυτόν γνώναι
(Είναι δύσκολο νά γνωρίσει κανείς τόν εαυτό του).
Καιρόν γνώθι.
(Να γνωρίζεις την αξία του καιρού).
Μη διαβαλλέτω σε λόγος προς τους πίστεως κεκοινωνηκότας.
(Η συκοφαντία να μη σε κάνει να χάνεις την εμπιστοσύνη σου, από εκείνους με τους οποίους επικοινωνείς με πίστη, δηλαδή να μη δίνεις σημασία σε διαβολές που αφορούν πρόσωπα της εμπιστοσύνης σου).
Φίλων παρόντων και απόντων μεμνήσθαι.
(Να θυμάσαι όταν είσαι με φίλους σου, και τους απόντες φίλους σου).
Πιστόν γη, άπιστον θάλασσα, άπληστον κέρδος.
(Ασφαλής είναι η στεριά, επισφαλής η θάλασσα και αχόρταγο το κέρδος).
Τον φίλον κακώς μη λέγε, μη δ’ εύ τον εχθρόν. Ασυλλόγιστον γαρ το τοιούτον.
(Τον φίλο σου να μην τον κακολογείς, ούτε και να επαινείς τον εχθρό σου. Γιατί αυτό είναι ανόητο).
Γεωργού αύρας και ονωνίδας αντί πυρών και κριθών συγκομίζειν εθέλοντος, ουδέν διαφέρει τύραννος ανδραπόδων μάλλον άρχειν ή ανδρών βουλόμενος.
(Ο τύραννος που θέλει να κυβερνά πιο πολύ δούλους παρά ελεύθερους ανθρώπους, δεν διαφέρει καθόλου από τον γεωργό που προτιμά να συγκομίζει ήρας και παράσιτα παρά σιτάρι και κριθάρι).
Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ’ έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας.
(Τίποτε δεν είναι άψογο, αλλά όλα έχουν ελαττώματα και παραλείψεις).
Δει τα μεν εικότα λέγειν, τα δ’ αμήχανα σιωπάν.
(Πρέπει να μιλάει κανείς για τα φυσιολογικά πράγματα και για τα απίθανα να σιωπά)
Κακά εν οίκω κρύπτε.
(Ό,τι κακό συμβαίνει στο σπίτι σου μην το κοινολογείς).
Τον βίον μη, τω χρόνω βραχύν όντα, πράγμασιν κακοίς μακρόν ποιείν.
Τη ζωή σου, μιας και είναι σύντομη, μην την κάνεις να φαίνεται μακριά με κακά πράγματα
Δει τοις μεν εχθροίς και περί των πιστών απιστείν, τοις δε φίλοις και τα άπιστα πιστεύειν.
(πρέπει να μη πιστεύεις στους εχθρούς ακόμα και όταν λένε πιστευτά πράγματα, ενώ
να πιστεύεις τους φίλους ακόμα και όταν λένε απίστευτα πράγματα).
Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
(Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι δύσκολο, αλλά εύκολο να συμβουλεύεις τους άλλους).
Της γης αναιρεσθείσης σύγχυσιν τον όλον έξειν κόσμον.
(Αν η γη καταστραφεί, ολόκληρο το σύμπαν θα αναστατωθεί).
Γεώδη τα άστρα.
(Τα άστρα αποτελούνται από τα ίδια συστατικά με την γη).
Πως αν τις ατυχίαν ράστα φέρει; Ει τους εχθρούς χείρον πράσσοντας βλέποι.
(Πώς μπορεί να υποφέρει κανείς ευκολότερα την ατυχία; Αν βλέπει τους εχθρούς του σε χειρότερη κατάσταση).
Ασφαλές το γενόμενον, ασαφές το μέλλον»
(Βέβαιο είναι ό,τι έχει γίνει, ενώ ό,τι πρόκειται να γίνει είναι ασαφές).
Ο μέλλεις ποιείν μη λέγε, αποτυχών γαρ καταγελασθήσης»
(Να μη λες αυτό που πρόκειται να κάνεις, γιατί αν αποτύχεις θα σε περιγελάσουν).
Εγγύην Φεύγην
(Να αποφεύγεις να μπαίνεις εγγυητής).
Μη πάσι πίστευε
(Μην πιστεύεις -μην έχεις εμπιστοσύνη- σε όλους)
Μέγιστον τόπος άπαντα γαρ χωρεί.
(Το μεγαλύτερο πράγμα είναι ο χώρος, διότι μπορεί να περιλάβει τα πάντα).
Σοφώτατον χρόνος ανευρίσκει γάρ πάντα.
(Το πιο σοφό πράγμα είναι ο χρόνος, γιατί ανακαλύπτει τα πάντα).
Παρακάτω είναι απαντήσεςι τους σε διάφορες ερωτήσεις που του έχουν τεθεί:
Τι δύσκολον θεάσαι; γέροντα τύραννον.
(Τι είναι δύσκολο να δει κανείς ; Τύραννο που πρόφτασε να γεράσει).
Τι δύσκολον; Το εαυτόν γνώναι.
(Τι είναι δύσκολο; Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του).
Τι κοινότατον; Ελπίς. και γαρ οίς άλλο μηδέν, αύτη παρέστη.
(Τι είναι το πιο κοινό σε όλους; Η Ελπίδα. Γιατί και όλα να έχουν χαθεί, αυτή παραμένει).
Τι πρεσβύτερον; Θεός. Αγέννητον γαρ εστίν.
(Τι είναι πρεσβύτερον; Ο Θεός. Γιατί είναι αγέννητος).
Τί δύσκολον; Το εαυτόν γνώναι.
(Τι είναι δύσκολο; Το να γνωρίσεις τον εαυτό σου).
Τι σοφώτερον; Χρόνος. Τα μεν γαρ εύρηκεν ούτος ήδη, τα δ’ ευρήσει.
(Τι είναι το πιο σοφό; Ο χρόνος. Γιατί αυτός τα μεν έχει ανακαλύψει ήδη, και τα άλλα δε θα τα ανακαλύψει στο μέλλον).
Τι βλαβερώτατον; Κακία. Και γαρ τα χρηστά βλάπτει παραγενομένη.
(Τι είναι το πιο βλαβερό; Η κακία. Γιατί βλάπτει και τα καλά όταν τα πλησιάσει).
Τι κάλλιστον; Κόσμος. Παν γαρ το κατά τάξιν τούτου μέρος εστί.
(Τι είναι ωραιότατο; Ο Κόσμος. Γιατί οτιδήποτε γίνεται με τάξη, είναι δικό του μέρος).
Τι ήδιστον; το επιτυγχάνειν.
(Τι είναι πιο γλυκό, πιο ευχάριστο; Οι επιτυχίες)
Τι ισχυρότατον; Ανάγκη. Μόνον γαρ ανίκητον.
(Τι είναι ισχυρότατο; Η ανάγκη. Γιατί μόνο αυτή είναι ακατανίκητη).
Τι τάχιστον; Νους. Δια παντός γαρ τρέχει.
(Τι είναι ταχύτατο; Ο Νους. Γιατί τρέχει διαπερνώντας τα πάντα).
Τι εύκολον; Το άλλω υποτίθεσθαι.
(Τι είναι εύκολο; Το να συμβουλεύει κανείς τον άλλον).
Τί είναι το Θείον; Εκείνο που δεν έχει αρχή ούτε τέλος.
Τις ευδαίμων; Ο το μεν σώμα υγιής, την δε ψυχήν εύπορος, την δε φύσιν ευπαίδευτος.
(Ποιος είναι ευτυχισμένος; Εκείνος που είναι υγιής στο σώμα, εφευρετικός στο μυαλό, και από φυσικού του τού αρέσει η μάθηση).
Άλλα:
Η έλλειψη απασχόλησης φέρνει την πλήξη.
Να μην είσαι αργόσχολος, ακόμα κι αν έχεις πλούτη.
Βαρύ φορτίο η αμορφωσιά.
Μη βαριέσαι να λες έναν καλό λόγο στους γονείς σου.
Να ρυθμίζεις τις πράξεις σου σύμφωνα με το μέτρο.
Μη μιμείσαι τα ελαττώματα του πατέρα σου.
Μην αποχτάς τα πλούτη σου με ανέντιμο τρόπο.
Να μην καλλωπίζεσαι εξωτερικά μόνο, αλλά να είσαι ωραίος και στις πράξεις σου.
Ό,τι καλό κάνεις για τους γονείς σου, το ίδιο να περιμένεις στα γηρατειά και από τα παιδιά σου.
Και μια μικρή ιστορία σε σχέση με το Θαλή για τη Βίβιαν:
Ο πασίγνωστος βασιλιάς Κροίσος, ξεκίνησε κάποτε να καταλάβει τη χώρα των Μήδων. Με την αριθμητική υπεροχή και τον τέλειο εξοπλισμό του στρατού του, ήταν βέβαιος για τη νίκη του. Χαρούμενοι και με τραγούδια προχωρούσαν οι στρατιώτες του, μέχρι που έφτασαν στον ποταμό Άλυ και δοκίμασαν να τον περάσουν. Η πρώτη όμως προσπάθεια που έκαναν απέτυχε, διότι τα νερά του ποταμού ήταν πολύ ορμητικά.
Ο Κροίσος τα είχε προετοιμάσει τα πάντα, ώστε να είναι βέβαιος για τη νίκη του. Δεν είχε όμως υπολογίσει το ρόλο που μπορούσαν να παίξουν τα στοιχεία της φύσης στην εκστρατεία του. Τελικά, πριν διατάξει την άδοξη επιστροφή στη χώρα του, κάλεσε τους στρατηγούς του να σκεφθούν μήπως βρεθεί κάποιος τρόπος. Μαζί με αυτούς κάλεσε και το Θαλή το Μιλήσιο, που ήταν εκείνη την εποχή στην υπηρεσία του.
Όλοι οι στρατηγοί συμφώνησαν πως δεν υπάρχει λύση. Τότε πήρε το λόγο ο Θαλής και ζήτησε να του δώσουν ένα τμήμα στρατού υποσχόμενος πως την άλλη μέρα, όλος ο στρατός θα περνούσε εύκολα στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Τα ειρωνικά γέλια των στρατηγών ακολούθησαν την περίεργη πρότασή του και την τόσο τολμηρή του ύπόσχεση. «Σε νόμιζα για σοφό, του είπε ο Κροίσος, δεν φανταζόμουν όμως ότι είσαι τόσο τρελός. Πάρε όλα αυτά όμως που θες. Θα σου δώσω όσους στρατιώτες θέλεις, διότι είμαι περίεργος να δω τι θα κάνεις».
Ο Θαλής πήρε μαζί του τους στρατιώτες και προχώρησε προς τα πάνω, αντίθετα στο ρεύμα του ποταμού. Όταν έφτασαν σε κάποιο σημείο, πού νόμισε πως ήταν κατάλληλο, άρχισαν όλοι μαζί να σκάβουν ένα βαθύ χαντάκι. Σκάβοντας όλη τη νύχτα κατάφεραν να ετοιμάσουν μία καινούργια κοίτη στο ποτάμι, ώστε τα νερά να πέσουν σε μία κοντινή χαράδρα. Δεν τους έμενε παρά να φράξουν το σημείο που ενωνόταν η παλιά με την καινούργια κοίτη, ρίχνοντας πέτρες, κλαριά, χώματα και ό,τι άλλο εύρισκαν πρόχειρο. Τα ξημερώματα, η ροή του ποταμού είχε αλλάξει. Το πρωί όταν ξύπνησαν οι στρατιώτες, έτριβαν τα μάτια τους από την κατάπληξη. Αλλά και οι στρατηγοί και ο ίδιος ο Κροίσος, νόμισαν πως ονειρεύονται, όταν είδαν ότι το ποτάμι που χθες ακόμη έτρεχε μπροστά τους και τους έφραζε το δρόμο, σήμερα έτρεχε πίσω τους!
Είχαν, με άλλα λόγια, περάσει το ποτάμι «εν μια νυκτί» και μάλιστα χωρίς καν να βρέξουν τά πόδια τους, «αβρόχοις ποσίν», όπως έγραψε ο ιστορικός εκείνης της εποχής.
Δείτε επίσης:"Ο ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ… Πως η λέξη computer προέρχεται από τα Ελληνικά…!!"
Θαλής ο Μιλήσιος – Καταγράφει για πρώτη φορά ηλιακή έκλειψη
Πηγή:
zougla.gr
