Ορίζοντας λοιπόν τις δύο τούτες ως αρχηγικές αρετές των δύο αρχηγικών και αρχόντων μερών, ο Σωκράτης λέει ότι οι υπόλοιπες είναι από τη μία η Σωφροσύνη, κατάσταση η οποία οδηγεί στην ομόνοια τα αρχόμενα με τα άρχοντα στοιχεία ως προς το ζήτημα ακριβώς της διακυβέρνησης, εφ’ ενός ως έσχατο των δύο και αφ’ ετέρου ως ενδιάμεσο στο πριν από αυτό ένα, και από την άλλη η Δικαιοσύνη, κατάσταση σε κάθε άρχον και αρχόμενο μέρος η οποία προσδιορίζει το οικείο έργο καθενός. Πρέπει δηλαδή, μετά από μια συμφωνία μεταξύ τους, τα μεν να άρχονται και τα δε να άρχουν, εκτελώντας τα καθήκοντα που ταιριάζουν σε αρχόμενα και άρχοντα αντιστοίχως.
Πρόκλος - Εις τας Πολιτείας Πλάτωνος υπόμνυμα, Β’, 228. 10 – 20.
Συγγραφέας κειμένων: Κεφάλας Ευστάθιος
Πηγή:
