Η ΟΛΥΜΠΙΑΣ γεννήθηκε το 373 π.Χ εις την Πασσαρώνα, αρχαία πόλη της Ηπείρου. Ήταν κόρη του βασιλιά Νεοπτόλεμου Β΄, Πριγκήπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου.
Όταν ήταν 11 χρόνων πέθανε ο πατέρας της και εις τον θρόνον κάθισε ο θείος της Αρρύβας, ο οποίος παντρεύτηκε την μεγαλύτερη αδελφή της, 16 ετών τότε Τρωάδα. .
Υπηρέτησε εις το ΜΑΝΤΕΙΟΝ της ΔΩΔΩΝΗΣ, ενώ είχε ήδη μυηθεί στα ΒΑΚΧΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ.
Ήτο ιέρεια των ΚΑΒΕΙΡΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ της Σαμοθράκης.
"Υπό το Όμμα" της ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΘΕΑΣ, η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ διδάχθηκε τα μυστικά των ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΕΩΝ στη ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ.
Αυτό υπήρξε αρκετό, ώστε με τον μετέπειτα ερχομόν της εις την ΑΜΦΙΠΟΛΗ, να κηρύξει την πόλη, χώρο της ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΕΩΝ.
Αργότερα, ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄ όταν μυήθηκε εις τα μυστήρια της ΣΑΜΟΘΡΑΚΗς, γνώρισε και ερωτεύτηκε την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, η οποία του χάρισε το πιο χαρισματικό παιδί του, τον Θείο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
Έζησε ως σύζυγος του ΦΙΛΙΠΠΟΥ Β´ εις την ΠΕΛΛΑ και εις τις ΑΙΓΕΣ (σημερινή Βεργίνα).
Το όνομα της, σύμφωνα με τον ιστορικό W. Heckel, ήταν ΠΟΛΥΞΕΝΗ όταν ήταν παιδί, ΜΥΡΤΑΛΗ όταν χρίσθηκε ιέρεια των μυστηρίων και αργότερα μετονομάστηκε ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ και ΣΤΡΑΤΟ-ΝΙΚΗ, όνομα το οποίον συνδέεται άμεσα με την σημαντικότατη συμπραξή της (μυητική προετοιμασία ΥΠΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ) δια να οδηγηθεί ο ΣΤΡΑΤΟΣ εις την ΝΙΚΗΝ.
Το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από την νίκη του ΦΙΛΙΠΠΟΥ στους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ του 356 π.Χ."τὴν γοῦν Ἀλεξάνδρου μητέρα Πολυξένην εἶτα Μυρτάλην Ὀλυμπιάδα τε καὶ Στρατονίκην κληθῆναι λέγουσι·"{ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ τοῦ μὴ χρᾶν ἔμμετρα νῦν τὴν Πυθίαν}
Υπήρξε η νόμιμη γυναίκα του ΦΙΛΙΠΠΟΥ και η μοναδική βασίλισσα των Μακεδόνων. Έζησε μαζί του είκοσι χρόνια (357 π.Χ.-337 π.Χ.).
Ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ, βέβαια, σύμφωνα με τα κρατούντα της εποχής, πήρε πολλές γυναίκες (Αυδάτα, Φιλίνα, Νικησίπολη, Μήδα, κ.α.) οι οποίες δεν ήσαν Μακεδόνισσες, πλήν της τελευταίας, της Κλεοπάτρας.
Όταν Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ μπήκε εις την Μακεδονική αυλή, βρήκε τη Φίλιννα με το γιο της Αριδαίο και την θυγατέρα της Αυδάτας, Κυνάνη.
Όταν Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ μπήκε εις την Μακεδονική αυλή, βρήκε τη Φίλιννα με το γιο της Αριδαίο και την θυγατέρα της Αυδάτας, Κυνάνη.
Η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ήταν η πιο μορφωμένη από όλες τις γυναίκες του Φιλίππου και από όλες γενικά τις Μακεδόνισσες αρχόντισσες.
Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια, γεγονός το οποίο δεν πρέπει να μας παραξενεύει, αφού ήταν ιέρεια της ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΘΕΑΣ, της ΘΕΑΣ ΤΩΝ ΟΦΕΩΝ :
"ἡ δ’ Ὀλυμπιὰς μᾶλλον ἑτέρων ζηλώσασα τὰς κατοχάς, καὶ τοὺς ἐνθουσιασμοὺς ἐξάγουσα βαρβαρικώτερον, ὄφεις μεγάλους χειροήθεις ἐφείλκετο τοῖς θιάσοις, οἳ πολλάκις ἐκ τοῦ κιττοῦ καὶ τῶν μυστικῶν λίκνων παραναδυόμενοι καὶ περιελιττόμενοι τοῖς θύρσοις τῶν γυναικῶν καὶ τοῖς στεφάνοις, ἐξέπληττον τοὺς ἄνδρας."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:"H Ολυμπιάδα όμως, καθώς ενθουσιαζόταν από τη μύηση περισσότερο από τις άλλες γυναίκες και εκδήλωνε τις εμπνεύσεις με πιο άγριο τρόπο, έφερνε στις παρέες μεγάλα εξημερωμένα φίδια, που πολλές φορές, βγαίνοντας από τον κισσό και τα κάνιστρα των μυστηρίων, περιτυλίγονταν στα ραβδιά και τα στεφάνια των γυναικών και καταφόβιζαν τους άνδρες."(ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 2.9)
Λέγεται μάλιστα ότι λίγο πριν από τη γέννηση του Αλεξάνδρου είδαν ένα φίδι να περιβάλλει την κοιμωμένη Ολυμπιάδα.
Αργότερα, λέγεται ότι, η ίδια ομολόγησε στο σύζυγό της ότι ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε εις τον ύπνο της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του ίδιου του Δία και ότι ο Φίλιππος την χώρισε και την έστειλε στην Ήπειρο κατηγορώντας την για μοιχεία.
«Θεϊκός εραστής μου ήταν αυτός που ρίχνει τους κεραυνούς» δήλωσε η ΟΛΥΜΠΙΑΣ εις τον ΦΙΛΙΠΠΟ, κατά τους μυθιστοριογράφους.
Γράφει ο Πλούταρχος, πώς ο Φίλιππος έστειλε στούς Δελφούς τόν Χαίρωνα τό Μεγαλοπολίτη, καί έφερε χρησμό από τόν θεό, πού τού έδινε εντολή νά κάνει θυσίες εις τόν Αμμωνα καί νά τόν σέβεται αυτόν περισσότερον απ`όλους τούς θεούς.
"[3.1] Οὐ μὴν ἀλλὰ Φιλίππῳ μὲν μετὰ τὸ φάσμα πέμψαντι Χαίρωνα τὸν Μεγαλοπολίτην εἰς Δελφοὺς χρησμὸν κομισθῆναι λέγουσι παρὰ τοῦ θεοῦ, κελεύοντος: ΑΜΜΩΝΙ ΘΥΕΙΝ ΚΑΙ ΣΕΒΕΣΘΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ·
[3.2] ἀποβαλεῖν δὲ τῶν ὄψεων αὐτὸν τὴν ἑτέραν, ἣν τῷ τῆς θύρας ἁρμῷ προσβαλών, κατώπτευσεν ἐν μορφῇ δράκοντος συνευναζόμενον τῇ γυναικὶ τὸν θεόν".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
[3.2] ἀποβαλεῖν δὲ τῶν ὄψεων αὐτὸν τὴν ἑτέραν, ἣν τῷ τῆς θύρας ἁρμῷ προσβαλών, κατώπτευσεν ἐν μορφῇ δράκοντος συνευναζόμενον τῇ γυναικὶ τὸν θεόν".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"[3.1] Λένε ότι ο Φίλιππος μετά το όνειρο έστειλε στους Δελφούς τον Χαίρωνα από τη Μεγαλόπολη. Αυτός του έφερε χρησμό από τον θεό, ο οποίος τον πρόσταζε να προσφέρει θυσίες στον Άμμωνα Δία και να σέβεται τον θεό αυτόν περισσότερο από τους άλλους· [3.2] ακόμη ο χρησμός έλεγε ότι θα χάσει το ένα από τα δύο μάτια του, εκείνο που κόλλησε στη χαραμάδα της πόρτας και είδε τον θεό να κοιμάται με τη γυναίκα του με τη μορφή φιδιού."
Η Ολυμπιάδα είχε πολλές αρετές, αρκετές από τις οποίες μετέδωσε εις τον γιο της, τον Αλέξανδρο.
Είναι σημαντικό να εστιάσουμε εις την περιγραφή του Πλουτάρχου που ακολουθεί σχετικά με την σύλληψιν του Αλεξάνδρου:
"[2.3] ἡ μὲν οὖν νύμφη πρὸ τῆς νυκτός, ᾗ συνείρχθησαν εἰς τὸν θάλαμον, ἔδοξε βροντῆς γενομένης ἐμπεσεῖν αὐτῆς τῇ γαστρὶ κεραυνόν, ἐκ δὲ τῆς πληγῆς πολὺ πῦρ ἀναφθέν, εἶτα ῥηγνύμενον εἰς φλόγας πάντῃ φερομένας διαλυθῆναι. [2.4] ὁ δὲ Φίλιππος ὑστέρῳ χρόνῳ μετὰ τὸν γάμον εἶδεν ὄναρ αὑτὸν ἐπιβάλλοντα σφραγῖδα τῇ γαστρὶ τῆς γυναικός· ἡ δὲ γλυφὴ τῆς σφραγῖδος ὡς ᾤετο λέοντος εἶχεν εἰκόνα. [2.5] τῶν δ᾽ ἄλλων μάντεων ὑφορωμένων τὴν ὄψιν, ὡς ἀκριβεστέρας φυλακῆς δεομένων τῷ Φιλίππῳ τῶν περὶ τὸν γάμον, Ἀρίστανδρος ὁ Τελμησσεὺς κύειν ἔφη τὴν ἄνθρωπον· οὐθὲν γὰρ ἀποσφραγίζεσθαι τῶν κενῶν· καὶ κύειν παῖδα θυμοειδῆ καὶ λεοντώδη τὴν φύσιν"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"Η νύφη λοιπόν, πριν το βράδυ κατά το οποίο κοιμήθηκαν μαζί στο νυφικό κρεβάτι, ένιωσε πως, αφού ακούστηκε βροντή, έπεσε κεραυνός στην κοιλιά της και από το χτύπημα άναψε μεγάλη φωτιά, η οποία στη συνέχεια, αφού έσκασε σε φλόγες προς όλες τις κατευθύνσεις, έσβησε. [2.4] Ύστερα από καιρό μετά τον γάμο ο Φίλιππος είδε όνειρο ότι έβαλε ο ίδιος σφραγίδα στην κοιλιά της γυναίκας. Το έμβλημα της σφραγίδας παρίστανε κατά τη γνώμη του ένα λιοντάρι. [2.5] Κι ενώ οι άλλοι μάντεις ερμήνευαν το όνειρο διακατεχόμενοι από υποψίες ότι ο Φίλιππος χρειαζόταν να είναι πολύ προσεκτικός σχετικά με τον γάμο του, ο Αρίστανδρος από την Τελμησσό είπε ότι η γυναίκα ήταν έγκυος, γιατί καμιά σφραγίδα δεν αποτυπώνεται πάνω σε κάτι άδειο· και μάλιστα κυοφορεί παιδί ζωηρό σαν λιοντάρι."
Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της περιγράφονται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα.
Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει την ζωή της σε ένα μοναδικό σκοπό που τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για το γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα εις την δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών εις την αυλή της Πέλλας.
Και αυτό το ανυποχώρητο πάθος της υπονοούσε ο Φίλιππος, όταν, απαντώντας εις τον γιο του Αλέξανδρο, που χαρακτήριζε τη μητέρα του ως τη γενναιότερη απ' όλες τις Νηρηίδες, του είπε γελώντας: «όχι μόνο γενναιότερη, αλλά και πολεμικότερη, γιατί δε σταματάει να με καυγαδίζει».
Οι σχέσεις των δύο συζύγων έως τo 337 π.Χ., οπότε και η Μακεδόνισσα Κλεοπάτρα, ανηψιά του στρατηγού Άτταλου, ανυψώνεται ως ισότιμη και νόμιμη βασίλισσα, υπήρξαν κατά βάση αρμονικές, χωρίς να λείπουν κάποιες εκρήξεις.
Η απροσδόκητη και θλιβερή αγγελία του θανάτου του γιου της, το 323 π.Χ., τη συνέτριψε.
Δε θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε ακόμα που μάθαινε ότι έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των άγριων αγώνων διαδοχής των στρατηγών του.
Η οργή της μεγάλωσε, όταν ο Μακεδονικός στρατός της Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον διανοητικά καθυστερημένο γιο του Φιλίππου – από τη Φίλιννα – ως Φίλιππο Αριδαίο, τον οποίον παντρεύτηκε η φιλόδοξη κόρη της Κυνάνης, Ανταία-Ευρυδίκη, για να εξυπηρετήσει τους φιλόδοξους σκοπούς της.
Ελάχιστα σε σχέση με την σημαντική της υπόσταση γνωρίζουμε για την Ολυμπιάδα, την μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και αυτό οφείλεται, κατά τον αρχαιολόγο - ιστορικό κ. Γιάννη Λουκά, στην αστική ανδροκρατική αντίληψη της σύγχρονης κοινωνίας, που δίνει το προβάδισμα στις ανδρικές μορφές αλλά και στο γεγονός ότι η ΟΛΥΜΠΙΑΣ «χάθηκε» (από την εποχή της ακόμα), εξαιτίας της αντιπάθειας και του μίσους που δημιουργήθηκε εις την αυλή της Πέλλας.
Σήμερα περιγράφεται από τους ιστορικούς ως υπερδραστήρια και υπερφιλόδοξη γυναίκα, μια μορφή που ειχε ενεργο τον ΘΕΪΚΟ και ΙΕΡΟ ΔΑΙΜΟΝΑ.
«ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΟΜΩΣ» , ΤΟΝΙΖΕΙ Ο Κ. Γ. ΛΟΥΚΑΣ « ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΝΝΟΙΑ, ΩΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΗΝ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ».
{ΚΡΑΤΥΛΟΣ [397e-398d] ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ«δαίμονες»:
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Λέγει τοίνυν περί αύτοϋ-Αύτάρ έπεί δή τοΰτο γένος κατά μοίρ' έκάλυψεν,398aοί μέν ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΑΓΝΟΙ ύποχθόνιοι καλέονται,
ΕΣΘΛΟΙ, ΑΛΕΞΙΚΑΚΟΙ, ΦΥΛΑΚΕΣ θνητών ανθρώπων
.........................
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τοϋτο τοίνυν παντός μάλλον λέγει, ώς έμοϊ δοκει,
τους δαίμονας' οτι φρόνιμοι καί Δ Α Η Μ Ο Ν Ε Σ ήσαν, «ΔΑΙΜΟΝΑΣ» αύτούς ώνόμασεν καί εν γε τη αρχαία τη ημετέρα φωνή αυτό συμβαίνει τό Ονομα. Λέγει ούν καλώς και ούτος καί
άλλοι ποιηταί πολλοί όσοι λέγουσιν ώς, έπειδάν τις αγαθός
ών τελευτήση, μεγάλην μοίραν καί τιμήν έχει καί γίγνεται
δαίμων κατά τήν τής φρονήσεως έπωνυμίαν. Ταύτη ούν
τίθεμαι καί έγώ [τον ΔΑΗΜΟΝΑ]πάντ' άνδρα ός αν αγαθός ή,
δαιμόνιον είναι καί ζώντα καί τελευτήσαντα, καί ορθώς
«ΔΑΙΜΟΝΑ» καλεϊσθαι.}
τους δαίμονας' οτι φρόνιμοι καί Δ Α Η Μ Ο Ν Ε Σ ήσαν, «ΔΑΙΜΟΝΑΣ» αύτούς ώνόμασεν καί εν γε τη αρχαία τη ημετέρα φωνή αυτό συμβαίνει τό Ονομα. Λέγει ούν καλώς και ούτος καί
άλλοι ποιηταί πολλοί όσοι λέγουσιν ώς, έπειδάν τις αγαθός
ών τελευτήση, μεγάλην μοίραν καί τιμήν έχει καί γίγνεται
δαίμων κατά τήν τής φρονήσεως έπωνυμίαν. Ταύτη ούν
τίθεμαι καί έγώ [τον ΔΑΗΜΟΝΑ]πάντ' άνδρα ός αν αγαθός ή,
δαιμόνιον είναι καί ζώντα καί τελευτήσαντα, καί ορθώς
«ΔΑΙΜΟΝΑ» καλεϊσθαι.}
Η ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΗΤΟ ΜΑΙΝΑΣ, ΗΤΟ ΒΑΚΧΙΣ, ΗΤΟ ΙΕΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΙΧΕ ΕΙΣ ΤΙΣ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΠΑΝΝΥΧΙΔΕΣ (ΟΛΟΝΥΧΤΙΕΣ ΙΕΡΟΥΡΓΙΕΣ).
Ο τρόπος που πέθανε η Ολυμπιάδα χάνεται και αυτός μέσα στις φήμες και τις εικασίες, με πιο συχνά αναφερόμενη αυτή που υποστηρίζει πως η δυναμική βασίλισσα λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου από Μακεδόνες του Κάσσανδρου, που πήρε τα ηνία της Πέλλας μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου. Και η παράδοση θέλει την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ να διαιωνίζεται, μισή γυναίκα μισή ψάρι, γοργόνα που αγρυπνεί για να κρατήσει ζωντανή επ' άπειρον τη φήμη του γιου της.
