«ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ, ΟΙ (ΑΣΤΕΡΕΣ) ΣΑΝ ΦΩΤΟΦΟΡΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ (ΣΥΝ)ΠΑΝΤΟΣ ΔΕΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙΠΟΛΟΥΝ, ΕΝΩ Ο ΗΛΙΟΣ, ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΚΑΡΔΙΑ, ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΖΕΙ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΩΣ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ,
ΕΝΩ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΤΑ ΦΥΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ.
Η ΣΕΛΗΝΗ, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΗΠΑΡ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΙΑΣ, Η ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΜΑΛΑΚΟ ΣΠΛΑΧΝΟ, ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΔΩ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ ΤΙΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΕΔΩ, ΑΦΟΥ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΙΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΕΣ, ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΖΥΜΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ»
«ἀλλὰ τοῦ κατὰ λόγον κρατοῦντος οἱ μὲν ὥσπερ “ὄμματα φωσφόρα” τῷ προσώπῳ τοῦ παντὸς “ἐνδεδεμένοι” περιπολοῦσιν, ἥλιος δὲ καρδίας ἔχων δύναμιν ὥσπερ αἷμα καὶ πνεῦμα διαπέμπει καὶ διασκεδάννυσιν ἐξ ἑαυτοῦ θερμότητα καὶ φῶς, γῇ δὲ καὶ θαλάσσῃ χρῆται κατὰ φύσιν ὁ κόσμος, ὅσα κοιλίᾳ καὶ κύστει ζῷον. σελήνη δ᾽ ἡλίου μεταξὺ καὶ γῆς ὥσπερ καρδίας καὶ κοιλίας ἧπαρ ἤ τι μαλθακὸν ἄλλο σπλάγχνον ἐγκειμένη τήν τ᾽ ἄνωθεν ἀλέαν ἐνταῦθα διαπέμπει καὶ τὰς ἐντεῦθεν ἀναθυμιάσεις πέψει τινὶ καὶ καθάρσει λεπτύνουσα περὶ ἑαυτὴν ἀναδίδωσιν.» {Πλούταρχος, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΜΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩ ΚΥΚΛΩ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ, 928.B.6 – 928.C.5.}
--------------------------------------
«ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΛΑΜΠΕΙ ΜΕ ΦΩΤΙΑ,
ΠΙΟ ΓΑΛΑΝΟ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ΚΥΑΝΗ
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΥΓΡΟ ΤΗΣ ΜΕΤΩΠΟ
ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ.»
"πᾶσα μὲν ἥδε πέριξ πυρὶ λάμπεται, ἐν δ' ἄρα μέσσῃ
γλαυκότερον κυάνοιο φαείνεται ἠύτε κούρης
ὄμμα καὶ ὑγρὰ μέτωπα· τὰ δὲ ῥέθει ἄντα ἔοικεν·"
{Ποίημα του ποιητή ΑΓΗΣΙΑΝΑΚΤΑ}
ΕΝΩ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΤΑ ΦΥΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΣΤΗ.
Η ΣΕΛΗΝΗ, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΗΠΑΡ ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΙΑΣ, Η ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΜΑΛΑΚΟ ΣΠΛΑΧΝΟ, ΔΙΟΧΕΤΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΔΩ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΠΑΝΩ ΤΙΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΕΔΩ, ΑΦΟΥ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΙΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΕΣ, ΜΕΣΩ ΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΖΥΜΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ»
«ἀλλὰ τοῦ κατὰ λόγον κρατοῦντος οἱ μὲν ὥσπερ “ὄμματα φωσφόρα” τῷ προσώπῳ τοῦ παντὸς “ἐνδεδεμένοι” περιπολοῦσιν, ἥλιος δὲ καρδίας ἔχων δύναμιν ὥσπερ αἷμα καὶ πνεῦμα διαπέμπει καὶ διασκεδάννυσιν ἐξ ἑαυτοῦ θερμότητα καὶ φῶς, γῇ δὲ καὶ θαλάσσῃ χρῆται κατὰ φύσιν ὁ κόσμος, ὅσα κοιλίᾳ καὶ κύστει ζῷον. σελήνη δ᾽ ἡλίου μεταξὺ καὶ γῆς ὥσπερ καρδίας καὶ κοιλίας ἧπαρ ἤ τι μαλθακὸν ἄλλο σπλάγχνον ἐγκειμένη τήν τ᾽ ἄνωθεν ἀλέαν ἐνταῦθα διαπέμπει καὶ τὰς ἐντεῦθεν ἀναθυμιάσεις πέψει τινὶ καὶ καθάρσει λεπτύνουσα περὶ ἑαυτὴν ἀναδίδωσιν.» {Πλούταρχος, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΜΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩ ΚΥΚΛΩ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ, 928.B.6 – 928.C.5.}
--------------------------------------
«ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΛΑΜΠΕΙ ΜΕ ΦΩΤΙΑ,
ΠΙΟ ΓΑΛΑΝΟ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ΚΥΑΝΗ
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΥΓΡΟ ΤΗΣ ΜΕΤΩΠΟ
ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ.»
"πᾶσα μὲν ἥδε πέριξ πυρὶ λάμπεται, ἐν δ' ἄρα μέσσῃ
γλαυκότερον κυάνοιο φαείνεται ἠύτε κούρης
ὄμμα καὶ ὑγρὰ μέτωπα· τὰ δὲ ῥέθει ἄντα ἔοικεν·"
{Ποίημα του ποιητή ΑΓΗΣΙΑΝΑΚΤΑ}