ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΝ ΜΑΣ, ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΉΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣΩΜΕΝ ΟΤΙ, ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΕΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΜΟΡΦΗ, ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑΝ ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΝΟΕΣ ΜΑΣ.
ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΙΕΡΑ ΟΝΤΑ!!! "Πᾶν τὸ τέλειον ἐν τοῖς θεοῖς τῆς θείας ἐστὶ τελειότητος αἴτιον." {ΠΡΟΚΛΟΣ}
ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΚΔΗΛΟΥΜΕΝΟΣ!!!
ΟΤΑΝ Η ΝΟΗΣΙΣ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΥΨΗΛΟΥΣ ΝΟΗΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ.
Ο ΑΛΚΜΑΙΩΝ Ο ΚΡΟΤΩΝΙΑΤΗΣ, ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΕΙΠΕΝ ΟΤΙ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΜΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΑ ΟΙ ΘΕΟΙ ΜΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΓΝΩΣΙΝ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ (ΤΕΚΜΑΙΡΟΥΝ) ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΟΣ:
«Ἀλκμαίων Κροτωνιήτης τάδε ἔλεξε Πειρίθου υἱὸς Βροτίνῳ καὶ Λέοντι καὶ Βαθύλλῳ· ‘περὶ τῶν ἀφανέων, περὶ τῶν θνητῶν σαφήνειαν μὲν θεοὶ ἔχοντι, ὡς δ’ ἀνθρώποις τεκμαίρεσθαι’» καὶ τὰ ἑξῆς· ἔφη δὲ καὶ τὴν ψυχὴν ἀθάνατον, καὶ κινεῖσθαι αὐτὴν συνεχὲς ὡς τὸν ἥλιον. {ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ Βιβλίο Η΄(VIII §83)}
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΚΛΟΝ, ΜΟΝΟΝ Η ΝΟΗΣΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΝΟΗΤΑ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ!
{«Ψυχῆς βάθος» τὰς τριπλᾶς αὐτῆς γνωστικὰς δυνάμεις φησί, νοεράς, διανοητικάς, δοξαστικάς• «ὄμματα» δὲ «πάντα», τὰς τριπλᾶς αὐτῶν γνωστικὰς ἐνεργείας…}
- ΔΙΑ ΤΩΝ ΝΟΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Η ΨΥΧΗ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ ΤΟΥΣ ΝΟΗΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ.
- ΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΤΕ ΙΠΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΓΕΙΩΝΕΤΑΙ.
- ΔΙΑ ΤΩΝ ΔΟΞΑΣΤΙΚΩΝ (ΔΟΞΑ=ΓΝΩΜΗ, ΕΙΚΑΣΙΑ, ΕΝΔΕΙΞΙΣ, ΠΕΠΟΙΘΗΣΙΣ) ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΣΘΗΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΝ ΤΩΝ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΟΠΟΙΟΥΝ, ΗΤΟΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΔΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΝ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ, ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΓΛΩΣΣΑΝ» ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΝ ΕΝΑ ΒΑΤΟΝ ΕΡΓΑΛΕΙΟΝ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΔΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΗΨΙΝ.
ΩΘΟΥΜΕΝΟΙ ΔΕ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΤΟΝΟΥ ΕΣΩΤΕΡΑΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΤΩΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΩΝ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΟΠΟΙΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΔΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ.
ΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΙ ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΑΥΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗΝ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΤΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΑΠΟ ΘΕΟΥΣ, ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΥΣ (ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ, ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΑΙ), ΟΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΓΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗΝ ΚΑΙ ΠΕΙΘΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΕΘ’ ΑΥΤΩΝ.
ΟΠΕΡ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ( = ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΑΠΟΨΙΣ) ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΝΟΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ ΣΑΦΩΣ ΤΑ «ΟΝΤΩΣ ΟΝΤΑ» ΑΠΟ ΤΑΣ ΠΟΙΚΙΛΑΣ ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ "ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ" ΑΥΤΩΝ!!!
ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΑΙ ΘΕΪΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΑΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΝΟΗΤΗΝ ΠΡΟΣΙΤΗΝ ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΥ, ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΩΝ, ΧΑΡΑΣΣΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΩΣ ΤΗΝ ΙΔΑΝΙΚΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ, ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΑΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΕΝΔΥΘΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΝ ΤΩΝ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΕΝΔΥΘΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΥ!
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΘΕΟΣ ==> ΕΝΕΡΓΟΣ ΘΕΟΣ (ΘΕΩΣΙΣ)!!!
ΜΕΣΩ ΕΚΕΙΝΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΩΝ, ΩΣ ΠΡΟΒΟΛΑΙ / ΑΠΟΛΗΞΕΙΣ ΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΑΝΑΔΥΣΙΣ ΤΩΝ ΘΕΪΚΩΝ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΘΟΥΝ ΜΕΤΑ ΣΥΝΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΟΥΝ ΑΡΤΙΩΣ, ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΓΕΙΩΣΙΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ.
Αλλὰ δεῖ καὶ τὴν ψυχὴν κόσμον νοερὸν γενομένην καὶ ὁμοιωθεῖσαν εἰς δύναμιν τῷ ὅλῳ καὶ νοητῷ κόσμῳ προσάγειν ἑαυτὴν τῷ ποιητῇ τοῦ παντός, ἐκ δὲ τῆς προσαγωγῆς οἰκειωθῆναί πως αὐτῷ διὰ τῆς συνεχοῦς ἐπιβολῆς—ἡ γὰρ ἀδιάκοπος ἐνέρ γεια περὶ ἕκαστον ἐκκαλεῖται καὶ ἀναζωπυρεῖ τοὺς ἐν ἡμῖν λόγους—διὰ δὲ τῆς οἰκειώσεως εἰς τὴν θύραν καταστᾶσαν τοῦ πατρὸς ἑνωθῆναι πρὸς αὐτόν• τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ εὕρεσις, τὸ ἐντυχεῖν αὐτῷ, τὸ ἑνωθῆναι, τὸ μόνην μόνῳ συγγενέσθαι, τὸ τῆς αὐτοφανείας ταύτης τυχεῖν, ἀπὸ πάσης ἄλλης ἐνεργείας εἰς ἐκεῖνον <ἁρπάσασαν ἑαυτήν>, ὅτε καὶ τοὺς ἐπιστημονικοὺς λόγους μύθους ἡγήσεται συνοῦσα τῷ πατρὶ καὶ συνεστιωμένη τὴν ἀλήθειαν τοῦ ὄντος καὶ <ἐν αὐγῇ καθαρᾷ> καθαρῶς <ὁλόκληρα καὶ ἀτρεμῆ φάσματα μυουμένη> [Phaedr. 250 C]. τὸ μὲν οὖν εὑρεῖν τοιόνδε τί ἐστιν, οὐχ ἡ δοξαστικὴ εὕρεσις• ἀμφίβολος γὰρ αὕτη καὶ οὐ πόρρω τῆς ἀλόγου ζωῆς• οὐδ᾽ ἡ ἐπιστημονική· συλλογι στικὴ γὰρ αὕτη καὶ σύνθετος καὶ οὐκ ἐφάπτεται τῆς τοῦ νοεροῦ δημιουργοῦ νοερᾶς οὐσίας· ἀλλ᾽ ἡ κατὰ τὴν ἐπι βολὴν τὴν αὐτοπτικὴν καὶ τὴν ἐπαφὴν τοῦ νοητοῦ καὶ τὴν ἕνωσιν τὴν πρὸς τὸν Δημιουργικὸν νοῦν·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Η ψυχή, αφού γίνει Κόσμος Νοητικός και εξομοιωθεί όσο μπορεί με τον Καθολικό και Νοητό Κόσμο, μπορεί να προσεγγίσει τον δημιουργό και πατέρα του Σύμπαντος – τον ΔΙΑ – και με την προσέγγιση να εξοικειωθεί κάπως μαζί του μέσω της συνεχούς προσπάθειας της να τον συλλάβει – γιατί η αδιάκοπη ενέργεια γύρω από κάθε τι ανακαλεί και αναζωπυρώνει τους εν ημίν Λόγους – και, αφού μέσω της εξοικείωσης βρεθεί στην πόρτα του Πατέρα, να ενωθεί μαζί του. Γιατί αυτό είναι η εύρεση, να τον συναντήσει, να ενωθεί μαζί του, να συνευρεθεί μόνη με μόνο, να πετύχει αυτή την άμεση εμφάνιση του, να “αποσπάσει τον εαυτό της” από κάθε άλλη ενέργεια για να αφοσιωθεί σε εκείνον, και τότε τους επιστημονικούς Λόγους θα τους θεωρήσει Μύθους, όταν πια συνευρίσκεται με τον πατέρα και γεύεται την αλήθεια του όντως Όντος και “μέσα σε καθαρό φως» ξεκάθαρα «μυείτε στα καθολικά και ακλόνητα νοητά φάσματα”.
"Η εύρεση , λοιπόν, είναι κάτι τέτοιο και ΟΧΙ ΕΥΡΕΣΗ ΜΕΣΩ ΔΟΞΑΣΙΑΣ. Γιατί αυτή είναι αμφίβολη και δεν βρίσκεται μακριά από την άλογη ζωή. ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΥΡΕΣΗ. Γιατί αυτή είναι συλλογιστική και σύνθετη και δεν αγγίζει τη νοητική ουσία του νοητικού δημιουργού. Αντιθέτως, είναι η εύρεση με βάση την αντίληψη της Αυτοψίας και την επαφή με το Νοητό και την ένωση με τον ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΝΟΥ – τον ΔΙΑ. {ΠΡΟΚΛΟΣ «Υπόμνημα Εις Τον Πλατωνος Τίμαιον»}
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Πηγή:Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
