ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΔΗΜΗΤΡΑ, ΠΛΟΥΤΩΝ!!!
Η ΜΗΤΗΡ ΔΗΜΗΤΡΑ / ΡΕΑ {«Οτι τὴν Δήμητρα <Ὀρφεὺς> μέν, τὴν αὐτὴν λέγων τῇ Ῥέᾳ εἶναι, λέγει ὅτι ἄνω μὲν μετὰ Κρόνου οὖσα ἀνεκφοίτητος Ῥέα ἐστίν, προβάλλουσα δὲ καὶ ἀπογεννῶσα τὸν Δία Δημήτηρ. λέγει γάρ (Αποσπ. 106). «Ῥείη τὸ πρὶν ἐοῦσα, ἐπεὶ Διὸς ἔπλετο μήτηρ, Δημήτηρ γέγονε» F1.}, ΘΛΙΒΕΤΑΙ, ΟΔΥΡΕΤΑΙ, ΠΕΝΘΕΙ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ. ΟΤΙ Η "ΚΟΡΗ", ΗΤΙΣ "«προσαγορεύεται δὲ καὶ ΚόΡΗ διὰ τὴν καθαρότητα τῆς οὐσίας καὶ τὴν ἄχραντον ἐν ταῖς ἀπογεννήσεσιν ὑπεροχήν» F2", ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΚΟΣΜΙΑ ΨΥΧΉ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ ΕΡΓΟΥ ΤΩΝ ΖΩΟΓΟΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΕΝΕΡΓΕΙ ΑΛΛΟΤΕ ΩΣ ΑΡΤΕΜΙΣ, ΑΛΛΟΤΕ ΩΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΑΛΛΟΤΕ ΩΣ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΩΣ ΕΚΑΤΗ, ΩΣ Η ΠΛΕΟΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΥΣ{καὶ κατὰ μὲν τὴν ἀκρότητα ἑαυτῆς ἌΡΤΕΜΙΣ καλεῖται παρ᾽ <Ὀρφεῖ> (Αποσπ. 201), κατὰ δὲ τὸ μέσον κέντρον ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, κατὰ δὲ τὸ πέρας τῆς διακοσμήσεως ἈΘΗΝΑ• καὶ κατὰ μὲν τὴν ὕπαρξιν τὴν ὑπερανέχουσαν τῶν ἄλλων δυνάμεων τοῦ ζωογονικοῦ τούτου τριπλοῦ διακόσμου ἵδρυται ἡ τῆς ἙΚΑΤΗΣ ἀρχή, F2}.
ΩΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΕΝΩΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ, ΙΝΑ ΔΟΜΗΣΕΙ ΝΕΑΣ ΔΟΜΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟΝ ΕΩΣ ΤΑΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΠΑΡΥΦΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ (ΠΕΡΣΕ-ΦΟΝΗ) ΦΟΝΕΥΕΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ, ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΕΙ - { «"Οτι ἡ Περσεφόνη κέκληται ἤτοι διὰ τὸ διακρίνειν τὰ εἴδη καὶ χωρίζειν ἀλλήλων, ὡς τοῦ φόνου τὴν ἀναίρεσιν αἰνιττομένου, ἢ διὰ τὸ χωρίζειν τὰς ψυχὰς τελέως ἐκ τῶν σωμάτων διὰ τῆς πρὸς τὸ ἄνω ἐπιστροφῆς, ὅπερ ἐστὶν εὐτυχέστατος φόνος καὶ θάνατος τοῖς ἀξιουμένοις τούτου.» F3 } - ΤΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ, ΝΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΖΩΟΓΌΝΟΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ / ΔΗ ΜΗΤΡΟΣ.
ΩΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΕΝΩΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ, ΙΝΑ ΔΟΜΗΣΕΙ ΝΕΑΣ ΔΟΜΑΣ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟΝ ΕΩΣ ΤΑΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΠΑΡΥΦΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ (ΠΕΡΣΕ-ΦΟΝΗ) ΦΟΝΕΥΕΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ, ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΕΙ - { «"Οτι ἡ Περσεφόνη κέκληται ἤτοι διὰ τὸ διακρίνειν τὰ εἴδη καὶ χωρίζειν ἀλλήλων, ὡς τοῦ φόνου τὴν ἀναίρεσιν αἰνιττομένου, ἢ διὰ τὸ χωρίζειν τὰς ψυχὰς τελέως ἐκ τῶν σωμάτων διὰ τῆς πρὸς τὸ ἄνω ἐπιστροφῆς, ὅπερ ἐστὶν εὐτυχέστατος φόνος καὶ θάνατος τοῖς ἀξιουμένοις τούτου.» F3 } - ΤΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ, ΝΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΖΩΟΓΌΝΟΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ / ΔΗ ΜΗΤΡΟΣ.
ΔΙΟ ΚΑΙ Η ΜΗΤΗΡ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΝ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΤΗΝ ΝΙΚΗΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΕΡΕΒΟΥΣ!
ΟΙ ΑΕΙΦΟΡΟΙ ΧΕΙΜΑΡΡΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΚΡΗΓΝΥΝΤΑΙ, ΞΕΧΥΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ ΤΗΝ ΠΛΑΣΗΝ, ΚΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΦΩΣ, ΜΥΡΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ!
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΕΝΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΥΝ ΑΝΘΟΣΤΟΛΙΣΤΟΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΝ ΧΙΤΩΝΑΝ ΤΗΣ, ΑΔΟΥΣΑ ΠΑΙΑΝΑΣ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΥΣ!
--------------------------
ΠΡΟΚΛΟΣ«ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΥΛΟΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΕΚΛΟΓΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ» Αποσπάσματα 167, 171, 173
F1 :
«Οτι τὴν Δήμητρα <Ὀρφεὺς> μέν, τὴν αὐτὴν λέγων τῇ Ῥέᾳ εἶναι, λέγει ὅτι ἄνω μὲν μετὰ Κρόνου οὖσα ἀνεκφοίτητος Ῥέα ἐστίν, προβάλλουσα δὲ καὶ ἀπογεννῶσα τὸν Δία Δημήτηρ. λέγει γάρ (Απόσπ.Νο 106). <Ῥείη τὸ πρὶν ἐοῦσα, ἐπεὶ Διὸς ἔπλετο μήτηρ, Δημήτηρ γέγονε>».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
«Ο Ορφέας, λέγοντας ότι η Δήμητρα ταυτίζεται με την Ρέα, αναφέρει ότι όταν βρίσκεται ψηλά, αχώριστη με τον Κρόνο, είναι Ρέα, ενώ προβάλλουσα και γεννούσα τον Ζευς είναι Δήμητρα : “Ρέα πρωτύτερα ήταν, σαν έγινε του Διός μάνα όμως έγινε Δημήτηρ” αναφέρεται στο ορφικό απόσπασμα Νο.106»
F2 :
«Προσαγορεύεται δὲ καὶ ΚόΡΗ διὰ τὴν καθαρότητα τῆς οὐσίας καὶ τὴν ἄχραντον ἐν ταῖς ἀπογεννήσεσιν ὑπεροχήν. ἔχει δὲ πρώτην τε καὶ μέσην καὶ τελευταίαν ἡγεμονίαν, καὶ κατὰ μὲν τὴν ἀκρότητα ἑαυτῆς ἌΡΤΕΜΙΣ καλεῖται παρ᾽ <Ὀρφεῖ> (Απόσπ.Νο 201), κατὰ δὲ τὸ μέσον κέντρον ΠΕΡΣΕΦόΝΗ, κατὰ δὲ τὸ πέρας τῆς διακοσμήσεως ἈΘΗΝᾶ• καὶ κατὰ μὲν τὴν ὕπαρξιν τὴν ὑπερανέχουσαν τῶν ἄλλων δυνάμεων τοῦ ζωογονικοῦ τούτου τριπλοῦ διακόσμου ἵδρυται ἡ τῆς ἙΚάΤΗΣ ἀρχή, κατὰ δὲ τὴν μέσην δύναμιν καὶ γεννητικὴν τῶν ὅλων ἡ ψυχική, κατὰ δὲ τὴν νοερὰν ἐπιστροφὴν ἡ τῆς ἀρετῆς. ἄνω μὲν οὖν καὶ ἐν τοῖς ὑπερκοσμίοις ἡ ΚόΡΗ τὴν τριπλῆν ταύτην ἑνοειδῶς προτείνει τὴν τῶν θεῶν διακόσμησιν, καὶ μετὰ τοῦ ΔΙὸΣ ἀπογεννᾷ τὸν τῆς μεριστῆς δημιουργίας ἀμερίστως προεστηκότα ΔΙόΝΥΣΟΝ, κάτω δὲ μετὰ τοῦ ΠΛΟύΤΩΝΟΣ κατὰ τὸ μέσον διαφερόντως ἰδίωμα θεωρεῖται».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Προσονομάζεται επίσης Κόρη, διὰ τὴν καθαρότητα τῆς οὐσίας καὶ τὴν ἄχραντον ἐν ταῖς ἀπογεννήσεσιν ὑπεροχήν. Η ηγεμονία της διακρίνεται σε ανώτερη, ενδιάμεση και κατώτερη. Στο κορυφαίο της σημείο ονομάζεται από τον Ορφέα Άρτεμη, στο κέντρο της Περσεφόνη και στο τέλος του θεϊκού Κόσμου Αθηνά. Στην ύπαρξη της που υπερβαίνει τις άλλες δυνάμεις του ζωογονικού τούτου Κόσμου εγκαθίσταται η αρχή της Εκάτης, στην ενδιάμεση και γεννητική των όλων δύναμη ενυπάρχει η ψυχική δύναμη και στη νοητική της επιστροφή η αρετή. Στην επάνω λοιπόν και υπερκόσμια περιοχή η Κόρη “τὴν τριπλῆν ταύτην ἑνοειδῶς προτείνει τὴν τῶν θεῶν διακόσμησιν”, και μαζί με τον Ζευς απογεννά τον αμερίστως εξάρχοντα της μεριστής δημιουργίας Ζαγρέα Διόνυσο, ενώ στην κάτω περιοχή μαζί με τον Πλούτωνα γίνεται θεατή με ξεχωριστό τρόπο κατά την ενδιάμεση ιδιότητά της.
F3:
"Οτι ἡ Περσεφόνη κέκληται ἤτοι διὰ τὸ διακρίνειν τὰ εἴδη καὶ χωρίζειν ἀλλήλων, ὡς τοῦ φόνου τὴν ἀναίρεσιν αἰνιττομένου, ἢ διὰ τὸ χωρίζειν τὰς ψυχὰς τελέως ἐκ τῶν σωμάτων διὰ τῆς πρὸς τὸ ἄνω ἐπιστροφῆς, ὅπερ ἐστὶν εὐτυχέστατος φόνος καὶ θάνατος τοῖς ἀξιουμένοις τούτου. ἡ δὲ Φερέφαττα κατὰ μὲν τὴν τῆς γενέσεως ἐπαφὴν τῇ δευτέρᾳ ἁρμόζει, κατὰ δὲ τὴν σοφίαν καὶ τὴν γνώμην τῇ τρίτῃ, πάντα δ᾽ ὅμως αὐτῇ τὰ γνωρίσματα πρὸς τὴν τῆς ψυχῆς τελειότητα• διὸ καὶ Περσεφόνη προσαγορεύεται, καὶ οὐ τοῖς τῶν ἄκρων ὀνόμασιν, ἐπεὶ καὶ τὸ ἁρπαζόμενον ὑπὸ τοῦ Πλούτωνος τοῦτό ἐστιν τὸ μέσον τῶν ἄκρων, ὃ ἐφ᾽ ἑαυτοῦ μονίμως ἕστηκεν, καθὸ καὶ παρθένος ἡ Κόρη λέγεται διαμένειν."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
«Η Περσεφόνη πήρε το όνομά της τόσο επειδή χωρίζει τα είδη το ένα από το άλλο, καθώς ο φόνος δηλώνει υπαινικτικά την αναίρεση, όσο και γιατί “χωρίζειν τὰς ψυχὰς τελέως ἐκ τῶν σωμάτων διὰ τῆς πρὸς τὸ ἄνω ἐπιστροφῆς”, πράγμα που για όσους τα αξιώνονται είναι ο κατεξοχήν “εὐτυχέστατος φόνος καὶ θάνατος”. Η “Φερέφαττα”, εξάλλου, ως προς την επαφή της με τα της γενέσεως ταιριάζει στην δεύτερη, και ως προς τη σοφία και την γνώμη (σκέψη) της στην τρίτη, όλα όμως τα γνωρίσματα της συνδυάζονται με την τελειότητα της ψυχής. Για τούτο και προσαγορεύεται Περσεφόνη και δεν παίρνει τα ονόματα που έχει στα άκρα, δεδομένου ότι και το αντικείμενο της αρπαγής από τον Πλούτωνα είναι το ενδιάμεσο των άκρων, αυτό που ακινητεί σταθερά στον εαυτό της και σύμφωνα με το οποίο λέγεται ότι ο Κόρη μένει παρθένα.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
