Του Γιώργου Λεκάκη
Το πλάτος του, μαζί με τις αλυσίδες είναι 35,2 εκατ. Το κεντρικό τμήμα του κοσμήματος είναι 10,5 x 8,5 εκατ. και το βάρος του 63 γραμμ.
Πρόκειται όντως για ένα πολύ ωραίο και σπάνιο τεχνούργημα της αρχαίας ελληνικής τέχνης της κοσμηματοποιίας. Από χρυσό και ημιπολύτιμους λίθους. Αποτελείται από πέντε χρυσά τμήματα με πέτρες, που συνδέονται μεταξύ τους με μικρούς μεντεσέδες. Από τα πλευρικά τμήματα πηγαίνουν αλυσίδες από συστραμμένο χρυσό σύρμα, που τελειώνουν με διακοσμημένα άκρα και βρόχους ανάρτησης. Από κάτω κρέμεται ένα μενταγιόν υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, με δυο ιερές πεντάδες, από μεγαλύτερες και μικρότερες πέτρες, και στο τέλος μια μικρή κρεμαστή πέτρα. Τα κρεμαστά και τα πλευρικά τμήματα συνδέονται επίσης με λεπτές χρυσές αλυσίδες.
Το αρχαίο τέχνεργο έχει «μικρές γρατζουνιές και χτυπήματα, οι πέτρες έναν μικρό βαθμό φθοράς, γρατζουνιές και κτυπήματα, αλλά γενικά είναι σε άθικτη κατάσταση, σε σχέση με την αρχική του», λένε εις άγραν μανιακών συλλεκτών. (Πολλές φορές βέβαια οι φθορές προξενούνται επίτηδες, διότι ανεβάζουν την τιμή στα διεστραμμένα μυαλά, που πωλούν κι αγοράζουν τα ανεκτίμητα και τα εκτός συναλλαγής αντικείμενα, όπως είναι όλα τα αρχαία έργα τέχνης, απ’ όπου κι αν προέρχονται).
Η προέλευσή του, λένε οι ξεπουλητάδες, είναι από «ιδιωτική αγγλική συλλογή». Βολικά αόριστο. Και πιστεύουν ότι - το αυθεντικό κατά την δήλωση του ξεπωλητή - θα «πιάσει» 17.000 ευρώ!!!
Λοιπόν, επειδή ένα τέτοιο αρχαίο έργο τέχνης, αγνώστης ταυτότητος, ΔΕΝμπορεί να είναι νόμιμη «ιδιοκτησία» καμμιάς ιδιωτικής συλλογής, συνεπάγεται πως δεν μπορεί να πωληθεί, ούτε από τον «συλλέκτη», ούτε από τον δημοπράτη. Αμφότεροι διαπράττουν το έγκλημα της αρχαιοκαπηλίας. Και φυσικά και να αγοραστεί από κάποιον στην δημοπρασία, ουδείς διασφαλίζει τον αγοραστή ότι δεν θα εμπλακεί κι αυτός στο ίδιο παράνομο δούναι και λαβείν, αύριο-μεθαύριο…
Άγνωστη η αρχαία Ελληνίδα ομορφονιά που το φορούσε! Που στόλιζε τον όρμο της μ’ αυτό και γινόταν ακόμη πιο ποθητή… Για τον προαναφερόμενο λόγο, άγνωστη θα παραμείνει και η κομπλεξική που θα το φορά, ή θα το επιδεικνύει στην συλλογή της στο εξής…
Καλό φθινόπωρο!
Θα είμαστε εδώ, θα σας τα ψέλνουμε, θα σας κατηγορούμε, θα επαγρυπνούμε, σαν αλογόμυγες, μέχρι να ξυπνήσει κι ο τελευταίος Έλληνας, και καταλάβει πως κάποιοι ξεπουλούν κάτι που του ανήκει, που ανήκει σε όλους τους Έλληνες εξ αδιαιρέτου, κι επί τέλους πιέσει, όσο μπορεί, όπου μπορεί, όποιον μπορεί, να αντιδράσει επισήμως… Διότι το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι… Και το κεφάλι στην περίπτωσή μας λέγεται υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος…
Η προέλευσή του, λένε οι ξεπουλητάδες, είναι από «ιδιωτική αγγλική συλλογή». Βολικά αόριστο. Και πιστεύουν ότι - το αυθεντικό κατά την δήλωση του ξεπωλητή - θα «πιάσει» 17.000 ευρώ!!!
Λοιπόν, επειδή ένα τέτοιο αρχαίο έργο τέχνης, αγνώστης ταυτότητος, ΔΕΝμπορεί να είναι νόμιμη «ιδιοκτησία» καμμιάς ιδιωτικής συλλογής, συνεπάγεται πως δεν μπορεί να πωληθεί, ούτε από τον «συλλέκτη», ούτε από τον δημοπράτη. Αμφότεροι διαπράττουν το έγκλημα της αρχαιοκαπηλίας. Και φυσικά και να αγοραστεί από κάποιον στην δημοπρασία, ουδείς διασφαλίζει τον αγοραστή ότι δεν θα εμπλακεί κι αυτός στο ίδιο παράνομο δούναι και λαβείν, αύριο-μεθαύριο…
Άγνωστη η αρχαία Ελληνίδα ομορφονιά που το φορούσε! Που στόλιζε τον όρμο της μ’ αυτό και γινόταν ακόμη πιο ποθητή… Για τον προαναφερόμενο λόγο, άγνωστη θα παραμείνει και η κομπλεξική που θα το φορά, ή θα το επιδεικνύει στην συλλογή της στο εξής…
Καλό φθινόπωρο!
Θα είμαστε εδώ, θα σας τα ψέλνουμε, θα σας κατηγορούμε, θα επαγρυπνούμε, σαν αλογόμυγες, μέχρι να ξυπνήσει κι ο τελευταίος Έλληνας, και καταλάβει πως κάποιοι ξεπουλούν κάτι που του ανήκει, που ανήκει σε όλους τους Έλληνες εξ αδιαιρέτου, κι επί τέλους πιέσει, όσο μπορεί, όπου μπορεί, όποιον μπορεί, να αντιδράσει επισήμως… Διότι το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι… Και το κεφάλι στην περίπτωσή μας λέγεται υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος…
Πηγή:
